Jest to krzewiasta roślina jednoroczna z korzeniem palowym i rozgałęzioną łodygą. Rosnące i czworokątne gałęzie mają przeciwległe liście, lancetowate, liniowe, jasnozielone i pokryte jasnym puchem. Kwiaty pojawiają się latem, są białe lub różowe i ułożone w kłębuszki w kątach liści; dojrzewają w jajowaty trądzik. W naturze nie jest bardzo rozpowszechniony.
KWIAT: kwitnie orientacyjnie od końca lipca do sierpnia.
ŚWIATŁO: Cząber wymaga dobrej ekspozycji na słońce.
WODA: Potrzebuje regularnego podlewania, szczególnie latem.
TEMPERATURA: Ta aromatyczna roślina preferuje klimat umiarkowany.
NAWÓZ: Użyj złożonego trójskładnikowego nawozu.
WSKAZÓWKI: Roślina łatwa w uprawie, rozwija się bez trudności na każdym typie gleby, zwłaszcza jeśli jest sucha. Wysiewa się go wiosną, dobrze dozując bardzo małą ilość nasion; gdy pojawią się pierwsze liście, przerzedzenie wykonuje się tak, aby pozostawić około 20 cm odstępu między jedną rośliną a drugą. Te operacje nie będą już konieczne, ponieważ roślina rozmnaża się spontanicznie przez samosiew.
CIEKAWOŚĆ: Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego. Wśród wielu walorów leczniczych jest przydatny przy robactwie, zmęczeniu, trudnych trawieniach, zapaleniach jelit i wzdęciach. Podobnie jak wielu innym aromatycznym ziołom cząberowi przypisywano niegdyś właściwości afrodyzjaku i w tym celu używano go do przygotowywania kąpieli z rozmarynem, szałwią i werbeną. W kuchni bardzo ceniony jest aromat tej rośliny, podobny do tymianku, szczególnie w połączeniu z jajami, roślinami strączkowymi, surowymi i gotowanymi warzywami. Ma zdolność poprawiania strawności potraw.