Oleander
Widzimy, jak eksploduje w całym swoim pięknie na tarasach, ogrodach, parkach, nadając każdemu obszarowi królewski, starożytny, romantyczny aspekt
To oleander , nazwa naukowa oleander Nerium , wiecznie zielony krzew, który jest wszechstronny i bardzo piękny. Przy regularnym przycinaniu zachowuje niewielkie wymiary i rzadko przekracza półtora metra lub dwa metry wysokości.
W ogrodach z czasem może osiągnąć znaczne rozmiary, stając się prawdziwym drzewem na obszarach o łagodnym klimacie.
Oleander to całkowicie włoska roślina szeroko rozpowszechniona w stanie częściowo spontanicznym w całym środkowo-południowym regionie, która dotarła do Morza Śródziemnego w odległych czasach, prawdopodobnie z Bliskiego Wschodu. Już w 300 rne Teofrast w traktacie o roślinach mówił o niej: już wtedy używany jako roślina ozdobna.
Oleander to rodzaj obejmujący trzy gatunki zimozielonych krzewów lub małych drzew o liniowych, wąskich, lancetowatych, całych, ciemnozielonych liściach. Kwiaty, od różowych do białych, od czerwonych do żółtych, mogą być pojedyncze lub podwójne. Wytwarza efektowne, czerwono-brązowe owoce, wyprostowane, o długości od 10 do 15 cm, zawierające trochę nasion.
Oleander, Nerium oleander jest bardzo odpornym zimozielonym krzewem iz tego powodu jest masowo uprawiany w środowisku miejskim. Ma doskonałą odporność na zasolenie i suszę: jest rośliną ozdobną i do prostej uprawy.
Hans CC0 Creative Commons
Klasyfikacja botaniczna
Oleander (Nerium oleander) to wiecznie zielony krzew należący do rodziny Apocynaceae, jedynego gatunku z rodzaju Nerium. Prawdopodobnie pochodzi z Azji, ale jest naturalizowany i spontaniczny w regionach śródziemnomorskich.
Główne odmiany
Kolory pozwalają odróżnić różne odmiany oleandrów
Oleander żółty
Luteum Plenum Author Bill and Mavis (do 2009!) TCC BY-SA 2.0
Odmiana oleandrowa o kremowo-żółtych kwiatach nazywa się Angiolo Pucci. Ta odmiana ma kwiaty o średnicy około 5 cm z bardzo prostą koroną i kremowym odcieniem.
Luteum Plenum jest najbardziej intensywną żółtą odmianą oleandrów, żółte kwiaty mogą mieć czerwonawe smugi wewnątrz gardzieli korony. Kwiaty są duże (6 cm średnicy) i mają 3 lub więcej zwojów zachodzących na siebie płatków. Ta odmiana Kwitnie od czerwca do września.
Różowy oleander
Jest to najpospolitsza odmiana oleandrów: ma różowe kwiaty o średnicy 6 cm, które wewnątrz gardzieli korony mogą być nakrapiane fuksjowymi pasmami. Odmiana kwitnie od czerwca do września.
Odmiana Tito Poggi ma kwiaty w kolorze łososiowym / brzoskwiniowym. cieniowana i bardzo duża (średnica 7 cm). Kwitnie od czerwca do sierpnia i na środku korony niosą czerwone smugi.
Oleander czerwony
Odmiana Jannoch ma intensywnie czerwone i proste kwiaty o średnicy około 5 cm.
Hardy red ma słodszą czerwień zbliżoną do fuksji i proste kwiaty o średnicy prawie 6 cm.
Cętkowany oleander
Odmiana ta nazywa się Geant de Batailles i jest znana jako Commandant Barthelemy, jest to odmiana oleandrów z nakrapianymi kwiatami, ma podwójne kwiaty składające się z 2-3 rzędów nachodzących na siebie płatków. Kwitnie od lipca do września.
Oleander biały
Mont Blanc to najpowszechniejsza odmiana oleandrów białych: ma kwiaty składające się z dwóch rzędów zachodzących na siebie płatków, mają średnicę 5 - 6 cm. które kwitną od czerwca do września i są lekko pachnące jak większość odmian oleandrów.
Siostra Agnes lub Soeur Agnes ma szczery biały kwiat o średnicy około 6 cm i kwitnie od czerwca do września, a gardziel kwiatów ma kremowy kolor
biollama Creative Commons
Rozkwit
Eksplozja kolorów, które daje oleander, pozostawia bez tchu. Kwitnienie oleandrów rozpoczyna się już późną wiosną i trwa nieprzerwanie do późnej jesieni; kwitnie obficie nawet w najgorętszych i najbardziej parnych okresach lata
Kwiaty są duże i efektowne, z promieniowaną symetrią i ułożone na końcach. Szkło podzielone jest na pięć lancetowatych płatów, które w spontanicznych formach są koloru różowego lub białego. Korona jest cylindryczna, a następnie dzieli się na 5 płatków, których kolor waha się od białego do różowego i karminowego. Uprawiane odmiany mają podwójne kwiaty i prawie wszystkie są pachnące.
Na rynku są oleandry z kwiatami o różnych kolorach. Kwiaty mogą być pojedyncze lub podwójne, prawie zawsze pachną. Oleander biały należy do najpowszechniejszych wraz z oleandrem różowym, ale są też oleandry o kwiatach żółtych, czerwonych, łososiowych i pomarańczowych.
Rady dotyczące uprawy oleandrów
Oleander jest łatwy w uprawie i dość wytrzymały. Możesz wybierać między uprawą doniczkową i gruntową.
Uprawa w doniczkach
Oleander można uprawiać w doniczkach, pamiętając, że uprawa w kształcie drzewka charakteryzuje się dużym wzrostem: oleander jest bardzo długowieczny i rośnie, ponieważ młode drzewko może osiągnąć znaczną wysokość.
Uprawa oleandrów w doniczkach pozwala udekorować balkon bardzo obfitą rośliną, która kwitnie do września-października. Należy jednak pamiętać, że ten wiecznie zielony krzew jest trujący, dlatego zawsze należy obchodzić się z nim w rękawiczkach, a przede wszystkim uważać, jeśli w pobliżu są dzieci i zwierzęta.
Oleander w doniczce osiąga do 2 - 2 i pół metra wysokości, wytrzymuje wysokie temperatury, zimno, ale bez przesady, oraz zasolenie, dlatego często widuje się go na obszarach morskich.
Olenadro należy umieszczać w dużych i głębokich doniczkach, na słonecznych stanowiskach. trzymając go w zacienionych miejscach, ucierpi na tym kwitnienie.
Istotne jest, aby unikać zastoju wody, umieszczając ekspandowaną glinę na dnie pojemnika i gwarantując dobrze przepuszczalną glebę.
Jeśli mieszkasz w obszarze o niskich temperaturach, zimą możesz zabezpieczyć doniczkę włókniną.
Po zakupie roślinę przesadzamy do znacznie szerszego i głębszego pojemnika niż szkółkarski;
Wazon może być z terakoty lub plastiku; doskonałe są również drewniane balie, które pełnią funkcję ochronną przed upałem i mrozem.
Możesz użyć wysokiej jakości gleby uniwersalnej lub gleby do przeszczepów, sadzarek lub roślin śródziemnomorskich.
Uprawa w otwartym terenie
W ogrodzie, w przypadku naszego Oleandera, należy szukać miejsca nasłonecznionego, dobrze oświetlonego i dobrze wentylowanego ... Należy unikać miejsc, które są zbyt zacienione ...
Glebę należy przygotować za pomocą głębokiego wykopu w celu wyeliminowania chwastów i kamieni oraz dodając ziemię do sadzenia w celu poprawy gleby. Doniczki należy zanurzyć w wiadrze z wodą w celu ponownego nawodnienia grudki ziemi przed sadzeniem.
Należy wykopać duży i głęboki dołek, ważne jest, aby dołek miał odpowiednią głębokość.Okaz drzewka należy posadzić na głębokość razem z palikiem, który należy używać co najmniej przez pierwsze trzy lata. Korzenie należy rozplątać. Umieść roślinę górną częścią darni na poziomie gruntu, wypełnij dołek, lekko ściśnij i podlej wodę, aby naturalnie zagęścić ziemię.
efes Creative Commons
Temperatura
Oleander jest rośliną raczej rustykalną: jest wrażliwa na zbyt duże zimno i wymaga minimalnej temperatury 5 ° C. dlatego należy go chronić przed zimnem, chroniąc korzenie tekturą i słomą techniką ściółkowania oraz izolując worki poprzez owijanie gazet i tworzyw sztucznych.
Lekki
Dla naszego Oleandera należy wybrać obszar nasłoneczniony tak, aby uzyskać obfite kwiaty, pamiętajmy, że jest to typowa roślina śródziemnomorska: dobrze żyje na stanowiskach nasłonecznionych.
Nie boi się upału, nawet jeśli jest nadmierny, ale w cieniu mało rośnie i nie kwitnie. Znosi zimno, jeśli nie jest zbyt intensywne i długotrwałe; uprawiana w doniczkach jest bardziej wrażliwa na mróz i wymaga ochrony zarówno korzeni, jak i liści.
Późną jesienią roślinę należy przesunąć pod nasłonecznioną ścianę;
Warstwa uprawna
Oleander przystosowuje się do każdego rodzaju gleby, ale preferuje gleby lekkie i przepuszczalne, nawet jeśli rozwija się bez większych problemów na raczej ubogich i piaszczystych podłożach, a także bardzo dobrze rośnie na glebach gliniastych i szczególnie bogatych. Może również żyć w glebach charakteryzujących się dobrą obecnością chlorku sodu, szczególnie na obszarach przybrzeżnych. W tych ostatnich miejscach również rozwija się spontanicznie.
Pamiętajmy, że drenaż gleby jest niezbędnym elementem przetrwania tego krzewu.
Podlewanie
W doniczce oleandry wymagają częstego podlewania od wiosny do połowy lata. W okresie zimowym znacznie ogranicz podlewanie, zwłaszcza w regionach północnych.
Mnożenie
Rozmnażanie oleandrów może odbywać się na różne sposoby, przez nasiona, sadzonki lub przesadzanie odrostów, które oleander produkuje w dużych ilościach
Rozmnażanie przez nasiona jest niekorzystne, ponieważ nasiona rozwijają się bardzo długo i nigdy nie będziesz mieć pewności, że masz rośliny takie same jak matka.
Mnożenie przez sadzonki
Sadzonki są pobierane wiosną, o długości około 10-15 cm i umieszczane w szklance wody, aż uformują się korzenie. Gdy korzenie osiągną długość około dwóch do trzech centymetrów, sadzonki można sadzić w doniczce z odpowiednią glebą. po około jednym lub dwóch sezonach korzenie będą mocne i można przystąpić do ostatecznego przeszczepu.
Leonora (Ellie) Enking CC BY-SA 2.0
Zapłodnienie
Aby uzyskać kwitnącą i energiczną oleandrę, nie potrzebujesz nawozów. Jednak odpowiednie wykorzystanie fosforu i potasu może sprzyjać wzrostowi rośliny i rozwojowi jednorodnego i bujnego kwitnienia. Najlepszą porą na karmienie rośliny nawozami jest wiosna. Drugie podanie należy jednak przeprowadzić między sierpniem a wrześniem.
Sugeruje się, aby zawsze sprawdzać stan rośliny, zwłaszcza zaczynając od liści: jeśli liście są małe i jasnozielone, oznacza to, że gleba jest zbyt uboga w składniki odżywcze i należy ją nawozić.
Przycinanie
Przycinanie oleandrów jest konieczne nie tylko do celów powstrzymywania: jeśli oleander będzie się dobrze rozwijał, zamieni się w niechlujny krzew, łatwą zdobycz dla ataków grzybów i innych pasożytów. Przycinanie jest zatem niezbędne, aby zapewnić dobre napowietrzenie nawet pomiędzy najbardziej wewnętrznymi łodygami rośliny, a także jest najskuteczniejszą „terapią” w leczeniu świerzbu, najczęstszej przeciwności tej rośliny.
Przycinanie przeprowadza się po pierwszym kwitnieniu latem, w sierpniu, ale także wiosną, gałęzie mogą kiełkować skracając je o 3 - 4 cm, aby sprzyjać emisji bocznych pędów, a tym samym kwiatów.
Podczas przycinania należy nosić rękawiczki.
Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji
W okresie zimowym konieczna jest ochrona roślin: u stóp krzewów mulczować martwe liście, a krzew przykryć folią okrywową. Krzewy doniczkowe należy przechowywać w jasnym pomieszczeniu, osłoniętym przed mrozem (garaż, weranda itp.). W łagodnych obszarach mogą pozostać na zewnątrz.
A. CC BY-SA 4,0 bar
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Do najczęstszych chorób oleandrów należy niewątpliwie świerzb, choroba wywoływana przez bakterię Pseudomonas savastanoi i charakteryzująca się wypukłościami uszkadzającymi liście, owoce, łodygi i pąki.
Bakteria jest zwykle rozmnażana w wodzie i można jej zapobiec, dobrze osuszając roślinę lub unikając użycia wcześniej wysterylizowanych narzędzi. Rozwiązaniem może być obróbka produktami na bazie miedzi; jeśli to nie wystarcza, gałęzie należy przyciąć i spalić, uważając, aby nie wdychać toksycznych oparów
Jeśli roślina nie kwitnie, może to wynikać z braku słońca i nawozu. Wejdź w jasne światło i zapłodnij.
Jeśli roślina jest słaba i smukła, ma długie gałęzie i niewiele liści, może znajdować się w zbyt zacienionym środowisku; zimą za niska temperatura
Jeśli widzisz białe owady na liściach, możesz być w obecności wełnowców. Liście należy oczyścić i podać insektycyd przeciw koszenilom.
Jeśli liście są suche, gołe gałęzie może być spowodowane brakiem wody (rzadko w otwartym terenie, częściej w doniczkach). Musi być obficie podlewany.
Ciekawość
Nazwa Nerium pochodzi od nazwy, pod jaką nazywano tę roślinę w starożytnej Grecji. Oleander, pochodzenia łacińskiego, odnosi się zamiast tego do podobieństwa liści oleandera do liści drzewa oliwnego.
Jego odporność jest bardzo imponująca: właśnie z powodu oporu w Japonii jest dziś uważana za świętą roślinę, symbol pokoju między narodami, ponieważ okaz oleandrowy przetrwał bombę atomową na Hiroszimie.
Toksyczność
Oleander jest toksyczną, jedną z najbardziej toksycznych roślin znanych ludziom i zwierzętom (psy, koty, bydło…). Cała roślina (liście, kora, nasiona) jest trująca. Substancja odpowiedzialna za toksyczność oleandrów nazywa się oleandryną, jest to glikozyd kardiotonowy, który działa na pracę serca.
Spożycie oleandryny może wywołać objawy różnych jednostek, najczęstszymi objawami są żołądkowo-jelitowe (nudności, biegunka i wymioty), bóle brzucha, nadmierne wydzielanie śliny, a najbardziej niebezpieczne są te dotyczące serca, które występują przy arytmii i zatrzymanie akcji serca
Język kwiatów
Oleander wyraża odporność na przeciwności; bukiety kwiatów są symbolem jedności, harmonii, solidarności.