cereus peruvianus
Cereus to kaktus pochodzący z pustynnych obszarów Ameryki Południowej (Brazylia, Ekwador, Boliwia).
Ta roślina pod koniec ubiegłego wieku była bardzo rozpowszechniona, ale dziś jest jej, powiedzmy niesprawiedliwie, trochę mniej. Używam tego określenia niesprawiedliwie, ponieważ Cereus, uprawiany w gruncie, daje niezwykłe letnie nocne kwitnienie jako osoba dorosła, wytwarzając bardzo duże kwiaty z czerwono-brązowymi (zewnętrzne) i białymi (wewnętrznymi) płatkami. 10-30 lat, ale warto czekać.
Cereus w kraju pochodzenia osiąga 12 m wysokości, aw najgorętszych rejonach naszego kraju, sadzony w ziemi osiąga nawet 4 m; Uprawiany w doniczce zwykle nie przekracza jednego metra i pięćdziesięciu.
Ma kolumnową konstrukcję z cylindryczną łodygą ciemnozielonej lub niebieskawej barwy, pojedynczą lub rozgałęzioną, prostą lub pełzającą, u niektórych gatunków stoi prosto jak kandelabr, u innych rozgałęzia się u góry, z żebrami wzdłuż których znajdują się liczne otoczki cierni
Wiosną-latem wytwarza kwiaty, wewnętrznie białe z długimi żółtymi pręcikami. Powstałe czerwone owoce są jadalne.
Cereus w egzotycznym ogrodzie Monako
Klasyfikacja botaniczna
Cereus należy do rodziny Cactaceae do rodzaju Cereus. Pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej.
Główne gatunki
Jego rozprzestrzenianie się również w pasie tropikalnym i subtropikalnym Afryki i Azji dało początek nowym gatunkom i odmianom. Dziś można powiedzieć, że ten rodzaj kaktusów obejmuje od czterdziestu do pięćdziesięciu różnych gatunków. Wśród głównych gatunków wymieniamy:
Cereus giganteus
Jest to kaktus z wyprostowaną kolumnową łodygą, która rozgałęzia się w górę w charakterystyczny kształt świecy.
Cereus peruvianus
Cereus peruvianus - klub jachtowy el Cajon CC BY 2.0
Gatunek ten pochodzi z południowej Brazylii, Argentyny i Peru i charakteryzuje się długą żebrowaną łodygą bogatą w ciernie, w młodszych częściach koloru niebieskiego, które z wiekiem stają się ciemnozielone.
Cereus peruvianus fm monstruosus
Cereus peruvianus monstruosus Dinkum CC0 1,0
Istnieje różnorodność, Cereus peruvianus var. monstruosus znany ze swoich szczególnie makabrycznych form i bardzo popularny wśród ogrodników. Nieprzezroczysty zielony kolor, przechodzący w szary lub niebieski, ma 6-8 żeber z ostrą krawędzią, na których kępki czarnych lub brązowych kolców o długości 2-5 cm. Kwiaty osiągają 16 cm średnicy i są lekko pachnące. (chociaż tyle… )
Cereus jamacaru
Cereus jamacaru Josenildo Bezerra da Silva - CC BY-SA 4.0
Cereus jamacaru pochodzi z Ameryki Południowej iw naturze łodyga może stać się ważna, osiągając 60 cm średnicy i nawet 10 metrów wysokości, podczas gdy w mieszkaniu zwykle nie przekracza 15 cm średnicy i jednego metra wysokości.
Cereus aethiops
Cereus aethiops - zdjęcie Juan Ignacio 1976 CC BY-SA 2.0
Gatunek ten pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej, tropikalnego i subtropikalnego pasa Afryki i Azji.
Rozkwit
W okresie wiosenno-letnim Cereus wytwarza duże kwiaty z bardzo silnym efektem wizualnym. Kwiaty są białe, różowe lub czerwone, z dobrze ułożonymi i spiralnie ułożonymi płatkami i działkami.
Otwierają się tylko w nocy i wychodzą jako owoce, czerwone lub żółte jagody z czarnymi nasionami, które często są jadalne.
Wskazówki dotyczące uprawy Cereusa
Cereus jest łatwy w uprawie, nawet jeśli, jak w przypadku wszystkich sukulentów, konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi na stojącą wodę, która może spowodować jego śmierć.
Może żyć na otwartym terenie w najłagodniejszych obszarach południa i wybrzeża Morza Tyrreńskiego aż do Ligurii, w miejscu osłoniętym od wiatrów. Na innych obszarach Włoch należy uprawiać ją w doniczkach, aby można ją było osłonić w miesiącach zimowych.
Jego rzeźbiarskie i bardzo specyficzne formy, zwłaszcza u odmiany monstruosus, odradzają jakiekolwiek łączenie z innymi roślinami, nawet w tym samym pojemniku. Aby w pełni to docenić, należy ją wyhodować z dala od innych roślin. Jeśli chcesz, może być idealnym sprzymierzeńcem do ogrodu rzeźbiarskiego.
Uprawa w doniczkach
Drobne okazy bardzo dobrze żyją w pomieszczeniach zamkniętych, nawet w bardzo małych pomieszczeniach, doskonale sprawdzają się w biurach, sklepach, barach i restauracjach.
Aby wspomóc wzrost roślin, zaleca się przesadzanie każdego roku wczesną wiosną, zachowując ostrożność podczas przesadzania, co może nie być łatwe ze względu na kolce.
Do przesadzania zaleca się użycie specjalnego kompostu dla kaktusów z dodatkiem grubego piasku lub perlitu w proporcji 2: 1 (2 części kompostu na 1 część piasku lub perlitu), aby sprzyjać odprowadzaniu wody do nawadniania. Dobrym pomysłem jest również umieszczenie na dnie wazonu kawałków gliny, które sprzyjają odprowadzaniu nadmiaru podlewania.
Do uprawy w doniczkach najlepiej wybrać doniczki z terakoty, które sprzyjają transpiracji rośliny.
Uprawiany w doniczkach Cereus kwitnie bardzo rzadko i tylko rośliny osiągające duże rozmiary mogą latem wytwarzać duże hermafrodytyczne kwiaty.
KM CC BY 2.0 - Cereus w San Diego
Uprawa w otwartym terenie
Cereus uprawiany w otwartym terenie w ogrodach o łagodnym klimacie osiąga 6-7 m wysokości, by stać się centrum zainteresowania zieleni.
Temperatura
Temperatura uprawy nie może spaść poniżej 10 ° C, więc na obszarach o łagodnym klimacie Cereus można również hodować na zewnątrz, w przeciwnym razie w okresie zimowym należy je przenieść do ciepłego i osłoniętego miejsca.
Lekki
Cereus preferuje pełne nasłonecznienie, najlepiej na południu. Ideałem jest dobrze wentylowane miejsce, ale bez zimnych przeciągów.
Zbyt jasny kolor łodygi będzie wskazywać, że roślina nie otrzymuje wystarczającej ilości światła.
Warstwa uprawna
Gleba musi być lekka i dobrze przepuszczalna: najlepszym wyborem jest gleba specyficzna dla kaktusów z dodatkiem odrobiny gruboziarnistego piasku. Nie może być stagnacji.
Podlewanie
Zalecamy podlewanie co 4-6 dni w okresie letnim, raczej obfite, ale upewniając się, że nie ma stagnacji wody, której roślina szczególnie się boi.
Jesienią podlewanie można stopniowo ograniczać, aż do całkowitego wyeliminowania w miesiącach zimowych, kiedy roślina znajduje się w stanie spoczynku wegetatywnego.
Mnożenie
Rozmnażanie może odbywać się przez nasiona lub przez cięcie.
Mnożenie przez sadzonki
W tego typu rozmnażaniu części łodygi są cięte, a następnie poddawane gojeniu
Otrzymane w ten sposób sadzonki układa się w mieszance złożonej z torfu i piasku w równych częściach, utrzymując wilgotność, dobrą temperaturę i światło.
Cereus hildmannianus f. monstruosus - CC BY-SA 3,0 CC BY-SA 2,5 CC BY-SA 2,0 CC BY-Idę! 1.0- fot. Paul Hermans
Zapłodnienie
Nawóz należy podawać od końca marca do października w postaci preparatu na sukulenty dodawanego do każdego podlewania.
Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji
Cereus preferuje gleby żyzne i bardzo dobrze przepuszczalne. Namnażanie odbywa się poprzez siew wiosną lub przez sadzonki, pobierając część wierzchołkową i pozostawiając ją do wyschnięcia na około tydzień przed umieszczeniem w podłożu uprawnym.
Powinien być przesadzany co roku wiosną, w wazonie o średnicy tylko nieznacznie szerszej niż poprzednia. Uwielbia powietrze, dlatego jeśli jest wychowywany w mieszkaniu, ważne jest, aby środowisko, w którym się znajduje, było często wentylowane, ale bez tworzenia przeciągów, zwłaszcza zimnego powietrza.
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Cereus nie są roślinami, które łatwo chorują. Na ogół są to fizjopatie, czyli choroby wywołane złymi technikami uprawy.
Jeśli roślina wydaje się miękka i wysycha, prawdopodobnie otrzymuje za dużo wody i dlatego należy spróbować odzyskać siły, usuwając roślinę wraz z całym glinianym chlebem z doniczki i pozostawiając ją w powietrzu, aby gleba jak najszybciej wyschła.
Następnie należy sprawdzić korzenie pod kątem zgnilizny, wycinając je co najmniej 1 cm nad miękkim obszarem ostrymi i zdezynfekowanymi płomieniem nożyczkami, a następnie spryskać powierzchnię pociętych korzeni proszkiem grzybobójczym o szerokim spektrum działania, a następnie przesadzić.
Jeśli roślina rozciąga się (zsuwa) i nabiera bardzo jasnozielonego koloru, oznacza to, że otrzymuje mało światła i dlatego powinna być umieszczona w bardziej oświetlonym miejscu.
Jeśli roślina wydaje się być „pusta”, może pobierać mało wody i należy wznowić normalne podlewanie.
Jeśli zielone części wydają się zarumienione, oznacza to, że temperatura jest zbyt niska i dlatego roślinę należy umieścić w cieplejszym miejscu.
Jeśli zauważysz brązowe plamy na spodniej stronie liści, prawdopodobnie jest to obecność koszenili, a zwłaszcza koszenili brązowych, które można usunąć za pomocą kawałka waty nasączonej alkoholem. W przypadku większych roślin sadzonych na zewnątrz można użyć określonych pestycydów dostępnych u dobrego szkółkarza.
Cereus peruvianus monstruosus - Ernest McGray Jr. CC BY-SA 2.0
Ciekawość
Cereus w naturze może osiągnąć wysokość do 12 metrów. Wytwarza, podobnie jak owoce, mięsiste jagody, które u wielu gatunków są jadalne.
Nazwa pochodzi od łacińskiego cereus, oznaczającego świecę i odnosi się do kształtu i łożyskowania trzonu, wyprostowanej i kolumnowej jak świeca lub świecznik.
Często słyszy się pogłoskę o tym, że Cereus peruvianus ma zdolność pochłaniania fal elektromagnetycznych naturalnie emitowanych przez ziemię (tzw. Sieci Hartmanna), a także sztucznych wytwarzanych przez urządzenia elektroniczne. Najwyraźniej nie jest to poparte odpowiednimi badaniami naukowymi, nawet jeśli ktoś próbuje. Jeśli jednak masz dobre źródła, zgłoś je w komentarzach.
Toksyczność
Cereus nie jest rośliną toksyczną
Język kwiatów
Jak wszystkie kaktusy, Cereus reprezentuje wytrwałość w trudnościach, wytrwałość, chęć rozkwitu nawet w nieprzyjaznym środowisku, ale dla tego rodzaju przeprowadziłbym osobną dyskusję. Przyczyna wynika z jego niezwykłych kształtów: albo go kochasz, albo nienawidzisz.
Jeśli myślisz, że może ci się spodobać, rozważ jej „hipotetyczną” cechę pochłaniania fal elektromagnetycznych wytwarzanych przez urządzenia elektroniczne, cechę, która sprawia, że roślina ta jest idealna do dekoracji biura. Daj go więc każdemu, kto korzysta z urządzeń elektronicznych.