Miłorząb należy do rodziny polipodiacee, a rodzaj obejmuje około 200 gatunków pochodzących z Ameryki Południowej, Kanady, południowej Afryki i południowej Europy. Jest to niezbyt wysoka kłączowa roślina zielna o delikatnych i bardzo aksamitnych liściach, o najróżniejszych kształtach, zebranych na długich i giętkich gałęziach; kolor waha się od intensywnej zieleni do jaskrawozielonej, do bardzo jasnożółtej zieleni, brązu i złocisto-brązowego.
Istnieje wiele gatunków miłorzębu uprawianego do celów ozdobnych, głównie wykorzystywanych do kompozycji z pęczków i koszy ze względu na delikatność i elegancję liści. Wśród tych o największym znaczeniu dekoracyjnym pamiętamy:
- Adiauntum capillus veneris : najbardziej rozpowszechniony gatunek, który jest powszechnie nazywany miłorząbem ze względu na delikatne czarne, błyszczące ogonki, które wyglądają jak włosy kobiece; ma jasnozielone liście, które mogą osiągać do 60 cm długości;
- Adiantum macrophyllum : ma bardzo małe brązowe lub brązowe liście;
- Adiantum lunulatum ma długie i opadające gałęzie;
- Adiantum rhodophyllum ma bardzo eleganckie czerwone liście
- Adiantum tractum : ma liście, które w młodym wieku wydzielają bardzo przyjemny aromat.
Pełen wdzięku Adiantum capillus-veneris to paproć, którą często spontanicznie spotyka się na naszej wsi, siedząc na ścianach w starych studniach na podwórkach. To pokazuje, że roślina potrzebuje wilgotnej i chłodnej atmosfery, która zimą nie spada poniżej zera.
ŚWIATŁO : miłorząb wymaga równomiernie jasnego otoczenia, ale chronionego przed bezpośrednim słońcem.
WODA : wymaga dużej wilgotności powietrza i stałego chłodu u korzeni: dlatego wskazane jest naprzemienne podlewanie, które w miesiącach letnich musi być obfite, z intensywnym opryskiwaniem liści i mgławicami, które pomagają utrzymać wilgotność otaczającego powietrza; podlewanie należy ograniczyć zimą.
Jeśli możesz, użyj wody deszczowej; w przeciwnym razie niegazowany minerał jest w porządku. Szczególnie do opryskiwania nie należy używać wody wapiennej z kranów, która wraz z jej pozostałościami mogłaby zatykać pory liści.
Gleba nie może nigdy całkowicie wyschnąć, ale nie może być zalana. Do tego potrzebny jest dobry drenaż. I uważaj: za każdym razem, gdy zauważysz, że powierzchnia gleby zaczyna wysychać, daj trochę wody.
GLEBA I SIEW: Wiosną, około kwietnia, przesadzić je do pojemnika, który nie jest zbyt mały iz dobrym drenażem odłamków i glinianych kulek na dnie. Dorosła roślina dobrze rozwinięta może dobrze sobie radzić w doniczce 25 cm, być może lepiej, jeśli zostanie zrobiona w misce, a nie w ściętym stożku.
Użyj gleby złożonej z 3 części torfu, części gleby ogrodowej i części gruboziarnistego piasku rzecznego lub 2/3 ziemi zwykłej i 1/3 gleby leśnej lub torfu. Dodaj również łyżkę pokruszonego wapienia (możesz posypać starym sproszkowanym tynkiem lub lepiej pyłem marmurowym). Na początku każdej wiosny rozsyp na ziemi łyżeczkę mączki kostnej.
TEMPERATURA : temperatura musi być jednolita, a roślinę należy trzymać z dala od bezpośrednich źródeł ciepła. Oprócz przebywania w mieszkaniu miłorząb może być również uprawiany w ogrodzie do dekoracji fontann i umywalek; adiantum capillusveneris i pedatum dobrze żyją na zewnątrz, nawet w regionach o dość zimnym klimacie.
NAWÓZ : co dwa miesiące konieczne jest nawożenie organicznym produktem w proszku.
Jeśli używasz płynnego nawozu do roślin zielonych, stosuj go co 15 dni razem z wodą do podlewania, podawaj trochę płynnego nawozu, ale nie przekraczaj zalecanych dawek w butelce.
WSKAZÓWKA : przesadzanie należy przeprowadzać co około dwa lata, aby odnowić glebę i należy je wykonać w marcu. Rozmnażanie następuje przez podział kępek pod koniec zimy, ale wiele gatunków rozmnaża się łatwo również przez rozprzestrzenianie.
Kiedy przesadzasz, możesz wziąć zdrowy i energiczny kawałek kłącza, z przyczepionymi co najmniej dwoma liśćmi i włożyć go do osobnego słoika, z wyżej wymienioną ziemią, zaledwie 2 cm. pod krawędzią ziemi. Zawsze zwracaj szczególną uwagę na częstotliwość podlewania.
A jeśli twoje rośliny są stare i wiosną urosły zbyt grubo w doniczce, będziesz musiał podzielić kłącza, odrywając je rękami i wciskając palce w kulkę korzeniową. Więc z jednej rośliny zrobisz dwie lub więcej.
PASOŻYTY: Świnie
św. Antoniego (Porcellio lub Oniscus, ten gatunek małych szarych pancerników, które w strachu zwijają się w kulki) często uszkadzają korzenie, aby się nimi odżywiać. Jeśli tak, zobaczysz je podczas przesadzania. Podnieś je i wyrzuć na trawnik.
CIEKAWOŚĆ : nazwa naukowa tej rośliny, Adiantum, pochodzi od greckiego „adiantos”, co oznacza suszenie, aby wskazać, że liście miłorzębu pozostają idealnie suche nawet po zanurzeniu w wodzie.
Miłorząb symbolizuje miłość, która nie boi się przeciwności losu, być może ze względu na znane od czasów starożytnych pojedyncze i wielorakie terapeutyczne właściwości jego liści.
Do dziś wywary i napary przygotowane z liści miłorzębu stosuje się w walce z kaszlem, przeziębieniem i grypą.