Asparagus Sprengeri Zdjęcie David J. Stang CC BY-SA 4.0
Asparagus sprengeri jest dość rozpowszechnioną rośliną, która jest uprawiana zarówno w doniczkach, jak i używana w kompozycjach kwiatowych ze względu na spienione i lekkie liście znane jako asparagina. Istnieje również jadalna forma znana wszystkim jako szparagi (dzikie lub uprawne).
Jest rośliną wieloletnią, krzaczastą i krzaczastą, posiada kłącze, które pozwala roślinie przetrwać nawet w ekstremalnych warunkach uprawy, takich jak intensywne zimno i susza. Korzenie, które mogą być mięsiste lub włókniste, oraz pąki rozwijają się z kłącza.
Gatunek Sprengeri, o którym mówimy, pochodzi z Afryki Południowej. Ma długie, opadające gałęzie pokryte drobnymi igiełkowatymi liśćmi o pięknej intensywnej zieleni. Kwiaty są mało efektowne, małe, biało-różowe, lekko perfumowane i zwykle wytwarzają ozdobne czerwone jagody.
Jest to bardzo rozpowszechniony gatunek uprawiany w doniczkach, a ze względu na swoją specyficzną budowę doskonale nadaje się do uprawy w wiszących koszach.
Jest to gatunek dwupienny, czyli rośliny, które mają tylko męskie kwiaty i rośliny, które mają tylko żeńskie kwiaty.
Jest to bardzo uprawiany i rozpowszechniony gatunek w mieszkaniu, ale zimą nie toleruje nagrzanego środowiska i dlatego preferuje werandy lub w każdym razie miejsca świeże i bardzo jasne.
Klasyfikacja botaniczna
Asparagus Sprengeri to gatunek należący do rodzaju Asparagus należącego do rodziny Asparagaceae.
Główne odmiany
Oprócz gatunku Asparagus Sprengeri, rodzaj obejmuje wiele innych gatunków liściastych roślin wieloletnich, w większości pnących i głównie występujących na piaszczystych lub przybrzeżnych obszarach Europy, Azji i Afryki.
Wśród odmian gatunku Asparagus Sprengeri wymieniamy „ Myersii ”, który ma lekko zakrzywione, grube i pierzaste łodygi.
Asparagus sprengeri
Rozkwit
Szparagi Sprengeri kwitną w okresie letnim, wytwarzając małe kwiaty z sześcioma działkami w kształcie gwiazdy o biało-różowo - żółtawym i lekko pachnącym kolorze. Kwitnienie nie trwa długo: najwyżej dwa do trzech tygodni.
Rady dotyczące uprawy Asparagus Sprengeri
Asparagus Sprengeri to roślina łatwa w uprawie. Powinien być umieszczony w jasnym miejscu, ale nie w bezpośrednim słońcu.
Cechuje się tym, że nie wytrzymuje stęchłego powietrza, dlatego konieczne jest częste wietrzenie środowiska, w którym jest umieszczony.
Uprawa w doniczkach
Asparagus sprengeri doskonale nadaje się do uprawy w doniczkach lub wiszących koszach. Jeśli masz werandę, uszczęśliwisz tę roślinę.
Zaleca się przesadzać roślinę każdej wiosny w pojemnikach o nieco większej średnicy. Ważne jest, aby na dnie donicy umieścić gruboziarnisty materiał przed wypełnieniem go podłożem składającym się z dobrej jakości uniwersalnej ziemi i piasku.
Temperatura
Wytrzymuje temperatury do 10 ° C. Nie znosi upału: latem musi znajdować się w chłodnym i przewiewnym miejscu i musi być codziennie odparowywany. Zimą wystarczy zaledwie 10 ° C. Idealne temperatury uprawy to około 15 ° C.
Asparagus Sprengeri Zdjęcie David J. Stang CC BY-SA 4.0
Lekki
W miesiącach zimowych roślinę można również trzymać w zacienionych miejscach w domu; w miesiącach letnich wskazane jest jednak wyniesienie go na zewnątrz, aby liście odzyskały właściwy kolor, a jeśli chcemy, aby zakwitły, należy umieścić je w bardzo jasnym miejscu, w przeciwnym razie nawet w półcieniu.
Warstwa uprawna
Asparagus Sprengeri preferuje luźną, torfową, żyzną i bardzo dobrze przepuszczalną glebę, ponieważ nie lubi stagnacji wody
Podlewanie
Szparagi sprengeri należy obficie podlewać latem (i zimą przy włączonym ogrzewaniu), ponieważ kladody mają tendencję do wysychania. Jeśli zimą zostanie umieszczony w chłodnym pomieszczeniu, wystarczy podlewać co 10-15 dni.
Lepiej nie używać wody wapiennej, ale wybrać wodę deszczową lub zdemineralizowaną.
Rośliny na tarasie iw ogrodzie, w cieniu, latem mogą wymagać podlewania co 2-4 dni.
Mnożenie
Asparagus Sprengeri rozmnaża się przez nasiona lub przez podział roślin
Mnożenie przez nasiona
Wczesną wiosną przed wysiewem nasiona moczyć w ciepłej wodzie przez 12 godzin.
Nasiona należy rozłożyć równomiernie na glebie nasiennej, do której należy dodać gruboziarnisty piasek.
Pojemnik z nasionami, przykryty talerzem, należy umieścić w cieniu w temperaturze około 20-25 ° C, a glebę należy utrzymywać stale wilgotną do momentu kiełkowania.
Po wykiełkowaniu nasion (zwykle po 3-4 tygodniach) pokrywę zdejmuje się i stopniowo zwiększa się światło.
Gdy rośliny osiągną wysokość 10 cm, można je sadzić w słoikach, a po około dwóch miesiącach w ostatniej doniczce
Mnożenie przez dzielenie rośliny
Na początku wiosny pobiera się kłącza, które muszą mieć co najmniej dwa pędy, które należy zakopać na 2-3 cm w małych doniczkach i trzymać w temperaturze około 15 ° C, aż do pojawienia się pierwszych pędów. W tym momencie przesadza się je do większych doniczek z żyzną glebą i piaskiem.
Zapłodnienie
Nawóz należy podawać co 15 dni od końca kwietnia do końca września. Stosuje się płynny nawóz, rozcieńczony w wodzie do nawadniania. W pozostałych miesiącach roku nawozy należy wstrzymać.
Wskazane jest stosowanie nawozu zawierającego dość dużą zawartość azotu i mikroelementów.
Przycinanie
Generalnie roślina nie jest przycinana. Wystarczy wyeliminować liście, które stopniowo wysychają, aby nie stały się nośnikiem chorób pasożytniczych.
Asparagus Sprengeri Zdjęcie David J. Stang CC BY-SA 4.0
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Wśród problemów, które mogą dotyczyć Asparagus Sprengeri, znajdują się te związane z nieprawidłową uprawą, takie jak zbyt duża ekspozycja na słońce, która objawia się charakterystycznymi „gotowanymi” liśćmi, lub jak podlewanie zbyt wapienną wodą, które występuje przy zażółcenie liści lub ponownie wysuszenie liści, które może zależeć od zbyt niskiej temperatury lub niskiej wilgotności. Dlatego właściwa konserwacja jest niezbędna, aby uniknąć tych problemów.
Roślina może również cierpieć na atak koszenili brunatnej (nadrodzina Coccoidea), który objawia się małymi brązowymi krostami na łodygach i który można usunąć mechanicznie wacikiem nasączonym alkoholem lub przez umycie rośliny.
Innym możliwym wrogiem tej rośliny jest czerwony pająk, który zamiast tego objawia się żółknięciem liści. W takim przypadku konieczne jest zwiększenie wilgotności środowiska poprzez rozpylanie na liście, aw przypadku szczególnie poważnych infestacji można interweniować specjalnym insektycydem.
Ciekawość
Nazwa szparagi jest taka sama, jaką Latynosi nadali tej roślinie i która ma pochodzić od greckiego sparassien "łza" lub od spargao "spuchnięty", aby w obu przypadkach odnosić się do pędów jadalnych.
Jadalne części dzikich szparagów są znacznie bogatsze w składniki odżywcze niż te uprawne i mają mocniejszy smak. Zawierają liczne składniki odżywcze, takie jak witamina C; karoteny (następnie przekształcane przez organizm w witaminę A); witamina B2; sole mineralne aminokwasów. Z tych powodów szparagi doskonale sprawdzają się przy diurezie, działają oczyszczająco na organizm i zwiększają płynność krwi. Ale nie jest to zalecane dla osób z problemami z nerkami lub dną moczanową.
Szparagi mają bardzo starożytne pochodzenie. Znali go już starożytni Egipcjanie, którzy wydają się być odpowiedzialni za jego rozprzestrzenianie się w basenie Morza Śródziemnego. Mówi o tym Teofrast w swojej Historii roślin; Cato mówi o tym stary człowiek w swoim De Agriculture. Pliniusz mówi o cechach do celów terapeutycznych.
Toksyczność i stosowanie ziołowe
Szparagi mają silne działanie moczopędne, stosowane są w medycynie ludowej przy bólach reumatycznych, kamieniach i nerkach. Kiełki szparagów są używane jako warzywo.
W kontekście toskańskiej medycyny ludowej z pędów przygotowywany jest wywar, który po wypiciu ma działanie moczopędne i przeciwzapalne
Jesienią na zakwitłych żeńskich roślinach mogą pojawić się czerwone jagody, bardzo dekoracyjne, ale trujące: gdy ma owoce, należy trzymać je z dala od dzieci.
„Ostrzeżenie: zastosowania farmaceutyczne podano wyłącznie w celach informacyjnych. Muszą być zalecane i przepisane przez lekarza. ”