Jest to rodzaj pnączy liściastych, szczyci się gatunkami rustykalnymi, z wyjątkiem Parthenocissus henryana i Parthenocissus himalayana, które muszą być hodowane na stanowiskach osłoniętych. Liście są złożone, naprzemiennie, długie petiolate, czasami klapowane. Ma małe znaczące zielonkawe kwiaty, które nie emanują perfumami.
KWIAT: Występuje od maja do lipca, kwiaty bardzo drobne.
ŚWIATŁO: Podczas adaptacji do różnych pozycji idealną ekspozycją jest słońce lub półcien.
WODA: Obficie podlewać w okresach klimatycznych z tendencją do suszy oraz podczas sadzenia. Reszta wystarczy normalna dystrybucja wody.
TEMPERATURA: Parthenocissus tricuspidata i quinquefolia wykazują dobrą odporność na zimno, natomiast himalajski i henryana są bardziej wrażliwe i powinny być sadzone w osłoniętych miejscach.
NAWÓZ: Nie wymaga specjalnego nawożenia. Podczas sadzenia wskazane jest zmieszanie ziemi z glebą lub ultra dojrzałym obornikiem.
WSKAZÓWKA: Jest to rodzaj roślin rustykalnych, które bez trudu tolerują najróżniejsze gleby (nawet kamieniste), pod warunkiem, że w ciepłe miesiące są wystarczająco chłodne. Najczęściej stosowanym systemem rozmnażania jest cięcie drzewiaste późnym latem i wczesną jesienią. Latem przycinaj roślinę, aby przerzedzić i rozjaśnić gałęzie.
CIEKAWOŚĆ: Roślina pochodząca z Azji i Ameryki Północnej. Używa się ich do ozdabiania pergoli, ścian, starych pni, co jesienią jest bardzo sugestywne ze względu na czerwonawo-żółte odcienie liści. Do najczęściej używanych należą tricuspidata lub winorośl amerykańska oraz quinquefolia lub winorośl kanadyjska.
