Ficus Pumila - 2.0 Generic (CC BY 2.0) Bri Weldon
Ficus pumila , znany również jako pełzania ficus , lub jako repens Ficus lub nawet określonej ficus, jest rodem z tropikalnej Azji wiecznie wspinaczki krzew. Jest mały i wykorzystuje korzenie powietrzne do mocowania do wiszących wsporników. Charakteryzuje się cienkimi i rozgałęzionymi łodygami, których długość może dochodzić do 80 cm.
Ma grube i błyszczące liście, są w kształcie serca o pięknej jasnozielonej. Od wewnątrz liść jest ciemniejszy, od zewnątrz otoczony jasnozielonym kolorem, w naturze roślina wytwarza drobne kwiaty, po których pojawiają się owoce, które rzadko można zobaczyć u okazów uprawianych we Włoszech.
Ficus Pumila jest szeroko stosowany jako roślina ozdobna i może być uprawiany zarówno jako pnącze, jak i ze spadkiem.
Ficus pumila wyróżnia się szczególnym sposobem wzrostu, typowym dla heterofilii (obecność na tej samej roślinie liści o różnych kształtach), charakteryzującym się dwoma etapami wzrostu, jałowym młodym, który może trwać kilka lat, pełzającym lub pnącym oraz płodny dorosły z pędami wstępującymi.
Dlatego w młodości Ficus pumila pełni rolę pnącza, pokrywając gęstą siecią cienkich gałęzi i niewielkich grubych liści ziemię, skały, ściany lub pnie drzew; w fazie dorosłej ma wznoszące się lub poziome gałęzie, mocne, z liśćmi o innym kształcie i wielkości w porównaniu z liśćmi w okresie młodocianym.
W postaci dzikiej jest całkowicie zielona, ze skórzastymi liśćmi i wielkością ok. 3-3,5 cm, forma ta jest niewątpliwie odporna i rośnie z takim wigorem, że tworzy zdrewniałe łodygi o średnicy nawet kilku centymetrów.
Niestety ta forma nie występuje już w naszych ogrodach, z wyjątkiem sporadycznych roślin "rinselvatichite", które są częścią starych roślin porzuconych w jakimś zakątku szklarni.
Klasyfikacja botaniczna
gatunek Ficus Pumila jest częścią rodziny Moraceae i rodzaju Ficus
Nazwa rodzaju to łacińska nazwa używana dla figi pospolitej (Ficus carica); nazwa gatunku pochodzi od łacińskiego „pumilus, co oznacza krasnolud”, w odniesieniu do pokolenia rośliny.
Ficus Pumila CC BY-SA 4.0 Mokkie
Główne odmiany
Spośród wielu odmian bardziej rozpowszechnionym jest ficus repens pochodzenia azjatyckiego.
W repens ficus charakteryzuje się gęstą koroną błyszczące i średnich liści, ze szczególnym kontrast kolorów: wewnątrz liścia jest ciemniejszy, podczas gdy na zewnątrz jest obszyte bardzo jasnozielony, podczas gdy inne odmiany mają zamiast monochromatycznych liści. Ficus repens można uprawiać zarówno w małych doniczkach, z tendencją opadającą, jak i jako uprawę szerszą z rozwojem pnącym: jest to w rzeczywistości jeden z nielicznych ficus o rozwoju pnącym, podczas gdy częściej spotyka się gatunki o wysokich łodygach. Ficus repens podsumowuje całą elegancję figowca i pnączy, może stworzyć cień, schronienie i dekorację.
Rozkwit
Kwiatostany to sykonia (zagłębienia w mięsistych ścianach, które całkowicie otaczają kwiaty) wytwarzane na żyznych gałęziach. Okazy uprawiane w pomieszczeniach nie wykazują kwitnienia.
Rady dotyczące uprawy Ficus Pumila
Uprawa Ficus Pumila jest dość prosta, zarówno zaczynając od roślin już ukorzenionych, jak i od rozłogów bez korzeni.
Będąc rośliną pochodzenia tropikalnego, odpowiednie środowisko musi być ciepłe - wilgotne
Należy pamiętać, że okazy figowca są bardzo wrażliwe na nagłe zmiany wilgotności powietrza i gleby.
Ficus Pumila sarangib CC0 Creative Commons
Uprawa w doniczkach
Ta roślina ozdobna jest uprawiana w wiszących doniczkach, aby gałęzie mogły się wspinać i dywanować ścianę.
Ficus pumila jest zwykle używany do pokrywania gołych ścian lub tarasów.
Należy wziąć pod uwagę, że rośliny potrzebują przestrzeni do rozwoju, dlatego zaleca się wybieranie dużych doniczek lub w każdym razie przesadzanie przynajmniej co dwa lata, integrując się z glebą, jeśli jest ona niewystarczająca do nowej doniczki.
Wraz z nadejściem wiosny, gdy konieczne jest co dwa lata przesadzanie przerośniętego figowca, który wymaga większych pojemników lub który zostanie posadzony na stałe, aby umożliwić optymalny rozwój systemu korzeniowego, wszelkie martwe części muszą zostać usunięte rośliny podczas operacji regałowania (na przykład suche gałązki i zdrewniałe liście) Roślina będzie w ten sposób wytwarzać bogatszy kwiatostan.
Na dnie garnka należy położyć warstwę 2 - 3 cm żwiru, aby umożliwić odprowadzenie nadmiaru wody lub odłamków doniczki.
Uprawa w otwartym terenie
Jeśli kupujesz rośliny doniczkowe, lepiej je rozchylić i oczyścić korzenie starego podłoża, które często składa się z gleby bogatej w składniki odżywcze i często rozmoczonej i / lub zbitej.
po oczyszczeniu korzeni roślin można sadzić bezpośrednio w podłożu (najlepiej w torfie) lub traktować jako roślinę epifityczną, opierając ją na ścianie, w którym to przypadku należy utrzymywać wysoki poziom wilgotności przez co najmniej 10 dni, do pojawienie się nowych korzeni.
Ficus Pumila CC BY-SA 2,5 Mark Pellegrini
Temperatura
Idealna temperatura dla Ficus pumila waha się od 20 do 30 ° C, ale toleruje on bez szkody temperatury, które spadają do 5 ° C, jeśli odpowiednio zaaklimatyzujesz się, zwłaszcza w dzikiej postaci.
Konieczne jest, aby zawsze utrzymywać dobry stopień wilgotności i zawsze utrzymywać stałą temperaturę, ponieważ roślina ta obawia się nagłych zmian temperatury.
Temperatury poniżej 15 ° C mogą uszkodzić okazy jeszcze nie zaaklimatyzowane i spowodować śmierć rośliny.
Lekki
Aby uzyskać bujny wzrost, należy go umieścić w miejscu, w którym jest dobry poziom oświetlenia.
Warstwa uprawna
Gleba musi być bogata we wszystkie niezbędne składniki odżywcze i drenująca. Optymalne podłoże tworzy mieszanka miękkiej gleby i torfu, należy unikać gleb wapiennych i gliniastych.
Przy odpowiedniej glebie unika się niebezpieczeństwa stagnacji, zjawiska, które występuje częściej w roślinach doniczkowych, i sprzyja nadmiernemu odprowadzaniu wody.
Podlewanie
Ficus pumila należy regularnie podlewać, gdy gleba wydaje się niezbyt wilgotna (występuje po dotknięciu ziemi ręką) Ilość nawadniania należy regulować w zależności od pory roku: latem i wiosną może być konieczne rozpylenie wody do środowiska aby utrzymać stałą wilgotność powietrza i podlewać roślinę nawet dwa razy w tygodniu.
Jednak wraz z nadejściem jesieni i zimy podlewanie można zmniejszyć.
Mnożenie
W naturze rozmnażanie tej rośliny odbywa się przez nasiona, ale w większości przypadków, biorąc pod uwagę trudność w znalezieniu nasion, rozmnaża się ona techniką cięcia.
Rozmnażanie przez sadzonki odbywa się poprzez wycinanie fragmentów wierzchołkowych dysz o długości co najmniej 15-20 cm i zakopywanie ich około 1/3 długości w torfie na część podstawną lub umieszczenie ich bezpośrednio w terrariach.
Po około miesiącu można go przesadzić do większej doniczki; idealna temperatura dla dobrej radykalizacji powinna wynosić około 18–20 °
Wskazane jest również przykrycie folią plastikową, aby stworzyć mini szklarnię, wentylując ją raz na dwa dni, aby uniknąć kondensacji i produkcji szkodliwych dla cięcia pasożytów.
ficus pumila sarangib CC0 Creative Commons
Zapłodnienie
Co najmniej kilka razy w miesiącu należy go nawozić nawozami płynnymi oraz nawozami do roślin tropikalnych.
Tam, gdzie mogą również występować zwierzęta, nie zaleca się nawożenia środkami chemicznymi, które mogą być toksyczne dla zwierząt. Lepiej używać produktów do nawożenia roślin akwariowych i specjalnie zaprojektowanych do użytku w akwarium. Idealny nawóz musi być bogaty w azot i rozpuszczony w wodzie podczas podlewania.
Przycinanie
Jeśli roślina ma martwe gałęzie, konieczne jest ich usunięcie przez cięcie u podstawy. Dobrze ugruntowane rośliny wymagają corocznego przycinania wiosną, aby zachować kontrolę nad roślinnością.
Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji
Usuń suche lub uszkodzone liście i gałęzie. Nadmierne nawadnianie może spowodować zgniliznę korzeni; ewentualna obecność owadów łuskowych, które należy zwalczać specjalnymi lekami. Zmieniaj pulę co dwa lub trzy lata wczesną wiosną.
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
W przeciwieństwie do innych gatunków Ficus, roślina ta jest bardzo rustykalna i odporna, ale nadal może być atakowana przez pasożyty i choroby; dobrym zwyczajem jest ciągłe monitorowanie rośliny, uważne sprawdzanie liści, które są ulubionym miejscem owadów i pasożytów.
Ficus pumila jest celem ataku owadów łuskowych, mszyc, roztoczy i wciornastków.
Jeśli zauważysz obfite straty liści, przyczyną może być nieprawidłowe położenie doniczki, na przykład zbyt ciemne, lub może to być spowodowane zimnymi przeciągami lub niewielkim nawadnianiem. dlatego warto sprawdzić stan uprawy naszego krzewu i zmienić złe nawyki.
Jeśli zauważysz obwisanie liści, przyczyną może być nadmierne podlewanie, a także żółknięcie liści. W przypadku słabego podlewania liście mają tendencję do zwijania się i wysychania.
Jeśli liście mają brązowe plamy na spodniej stronie, prawdopodobnie znajdujemy się w obecności koszenili, którą zwalcza się usuwając te pasożyty wacikiem nasączonym alkoholem lub przemywając liście wodą i neutralnym mydłem, delikatnie przecierając gąbką w celu usunięcia pasożytów i spłukując wodą, aby usunąć wszelkie pozostałości mydła.
Z drugiej strony czerwony pająk objawia się żółknięciem i zwijaniem się liści
Wiosną można również stosować produkty zapewniające osłonę prewencyjną, chroniącą figi przed możliwymi atakami i inwazjami.
Toksyczność
Liście są toksyczne w przypadku połknięcia, a kontakt z mlecznym sokiem może powodować reakcje alergiczne u szczególnie wrażliwych osób.
Ciekawość
Różne części rośliny są wykorzystywane w medycynie tradycyjnej, zwłaszcza chińskiej, w leczeniu różnych patologii.
Jest najbardziej znaną rośliną doniczkową i doskonale przyswaja formaldehyd, więc jest rośliną oczyszczającą powietrze. Ficus Pumila jest znany jako WSPINACZKA FIG.
Nazwa rodzaju to łacińska nazwa używana dla figi pospolitej (Ficus carica); nazwa gatunku pochodzi od łacińskiego „pumilus, co oznacza karzeł” i odnosi się do łożyska rośliny.
W różnych Ficus pumila (odm. Awkeotsang) wewnątrz licznych małych nasion znajduje się substancja, która po zmieleniu i zmieszaniu z wodą przybiera postać galaretowatej masy.
Ta aromatyczna substancja (zwykle z owocami cytrusowymi) i słodzona była używana w Azji Południowo-Wschodniej do przygotowywania jadalnych słodyczy i galaretek. W naturze roślina jest żywicielem motyla Marpesia petreus, którego larwy żywią się liśćmi.
Język kwiatów
Figowiec zawsze był powiązany z pozytywnymi i pomyślnymi koncepcjami dla ludzi: płodnością i obfitością.