Calendula Officinalis
Hildegarda von Bingen (1098-1179) Benedyktynka, mistyk lepiej znana jako św. Hildegarda, medyk i uważała tę roślinę za lekarstwo na całą serię chorób i to jest moim zdaniem bardzo ważny powód, aby ją uprawiać.
Nazywa się, a nazwa już wiele o niej mówi, Calendula officinalis i jest to bardzo rustykalna i niewielka roślina jednoroczna (jej wysokość waha się od 20 do 50 cm).
Kwitnie raz w miesiącu przez całe lato aż do listopada, które są bardzo podobne do kwiatów stokrotki z koroną, która może być prosta lub podwójna i może osiągać 10 cm średnicy. Liście są gęste i jasnozielone. Miesięczna częstotliwość kwitnienia u niektórych daje początek nazwie przywołującej rzymskie kalendarze, które wskazują na comiesięczny nawrót par excellence, w tym przypadku regularne kwitnienie rośliny, według innych nazwa wywodzi się od właściwości emmenagogicznych (pobudzenie menstruacji).
Pochodzenie Calendula Officinalis nie jest znane, ponieważ nigdy nie zidentyfikowano go w stanie spontanicznym; uważa się, że pochodzi z Maroka lub pochodzi od gatunku szeroko rozpowszechnionego w południowej Europie, sięgającego aż do Persji i Arabii: Calendula Arvensis. Występuje wszędzie ze względu na powtarzające się kwitnienie, które trwa do listopada i sprawia, że doskonale nadaje się do celów dekoracyjnych. Możliwe są dzikie okazy w środowisku śródziemnomorskim na wysokości od 0 do 600 m. nad poziomem morza.
Calendula Officinalis
Klasyfikacja botaniczna
Calendula officinalis to gatunek rośliny lekarskiej należący do rodzaju Calendula z rodziny Asteraceae.
Główne odmiany
Występuje wiele mieszańców, zarówno ozdobnych, jak i lekarskich, różniących się różną wielkością kwiatów, kolorem, wielkością (występują odmiany karłowate) i długością łodygi (np. Odmiana na kwiat cięty).
Rozkwit
Kwiaty, które kwitną raz w miesiącu, przypominają stokrotki. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu i może trwać do początku zimy. Kwiaty to żółto-pomarańczowe główki kwiatowe z koroną złożoną z licznych i długich płatków języczkowych.
Calendula Officinalis
Rady dotyczące uprawy Calendula officinalis
Roślina ta jest idealna zarówno do celów ozdobnych, jak i spożywczych.
Uprawiana jest do ogrodów lub doniczek na tarasach, a także w przemyśle do produkcji zimowych kwiatów ciętych. Kwiaty są jadalne, suszone i rozdrobnione na mąkę, zwane „nagietkiem”.
Uprawa w doniczkach
Calendula officinalis to idealna roślina na balkony i tarasy.Do przesadzenia należy użyć nieco szerszej doniczki niż poprzednia.
Uprawa w otwartym terenie
Można go również uprawiać w ziemi w ogrodach, ale najpierw zaleca się uprawę gleby w celu wyeliminowania skorupy powierzchniowej i zmniejszenia jej zwartości. Połączenie substancji organicznej gwarantuje jej odpowiednie bogactwo.
Calendula officinalis
Temperatura
Calendula officinalis ma doskonałą odporność na zimno
Lekki
Calendula officinalis należy umieścić w miejscach nasłonecznionych lub lekko zacienionych.
Warstwa uprawna
Calendula officinalis przystosowuje się do każdego rodzaju gleby, ale preferuje glebę żyzną i miękką, niezbyt kwaśną, bogatą w substancje organiczne i dobrze zdrenowaną.
Podlewanie
Woda deszczowa jest wystarczająca dla Calendula officinalis, ale w okresach przedłużającej się suszy zaleca się regularne podlewanie, aby wspomóc kwitnienie. Podlewanie musi być regularne, ale należy uważać, aby nie tworzyć stagnacji wody
Mnożenie
Rozmnażanie Calendula officinalis następuje przez nasiona. Na obszarach o łagodnym klimacie, tj. W regionach południowych i Ligurii, wysiew odbywa się latem poprzez przesadzanie lub przerzedzanie sadzonek we wrześniu-październiku do kwitnienia w listopadzie, co daje większe kwiaty niż letnie zakwity nadawane przez rośliny otrzymane w obszarach o surowym klimacie gdzie siew jest wiosną. Do siewu bezpośrednio na polu lub w ogrodzie należy uprawiać glebę, aby usunąć skorupę powierzchniową, uczynić ją mniej zbitą i dodać materię organiczną.
Nasiona znajdują się pod koroną kwiatu pomarańczy i mają kształt sierpa, gdy kwiat usycha i wysycha, są dobrze widoczne. Dzięki swojemu kształtowi pozostają częściowo zakopane końcówką skierowaną na zewnątrz.
W mieszkaniu nasiona, pobrane bezpośrednio z kwiatów lub zakupione, należy posadzić na doniczce wypełnionej ziemią, następnie przykryć warstwą około 1 cm dodatkowej gleby i obficie podlać. Doniczki muszą być skierowane na południe, aby zapewnić słońce przez cały dzień. Nowo wykiełkowane sadzonki można łatwo rozpoznać po dwóch podłużnych liściach, liniowych i grubych jak u słoneczników.
Gdy młode rośliny są wystarczająco mocne, aby można było nimi manipulować, należy je przesadzić do pojedynczych doniczek przy użyciu gleby określonej dla roślin dorosłych i tak traktować. Od momentu siewu roślina utrzymuje się od 3 do 4 miesięcy.
Calendula officinalis
Zapłodnienie
Calendula officinalis należy nawozić co 15 dni od momentu powstania pąków i przez cały okres kwitnienia przy użyciu płynnego nawozu, rozcieńczonego w wodzie do podlewania, który ma wyższą zawartość potasu i fosforu, aby pobudzić kwitnienie.
Przycinanie
Aby sprzyjać wzrostowi pędów bocznych, a zatem mieć większą liczbę kwiatów, należy uszczypnąć pierwotne wierzchołki wegetatywne.
Calendula officinalis
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Calendula officinalis może zostać zaatakowana przez grzyby, takie jak Erysiphe cichoracearum, Entyloma calendulae, Alternaria calendulae i Cercospora calendulae, Sphaerotheca fuliginea, które powodują uszkodzenia liści.
Wśród owadów może zostać zaatakowany przez muchomor Phytomiza atricornis, którego larwa wykopuje na liściach długą i wężowatą minę, oraz mszycę Brachycaudus helichrysi, nośnik wirusa ziemniaka Y. Inne patogeny to Bemisia tabaci, Aphis fabae i Myzus persicae, które w niektórych przypadkach powodują zwijanie się liści lub zatrzymanie wzrostu pędów.
Jeśli zauważysz białawą patynę na zielonych częściach rośliny, prawdopodobnie roślina została zaatakowana przez białawą chorobę wywoływaną przez Erysihe spp. Grzyb objawia się przede wszystkim białawą pleśnią, następnie liście żółkną i opadają.
Jest to choroba, która złapana na czas nie jest śmiertelna i wystarczy wyeliminować dotknięte części. W przypadku silnych ataków należy zastosować określone pestycydy zarejestrowane dla tej rośliny.
Jeśli na liściach pojawią się bladozielone liście, prawdopodobnie roślina została dotknięta przez grzyba Entyloma spp. Zawsze dobrze jest zapobiegać, stosując praktyki kulturowe mające na celu utrzymanie suchego środowiska wokół rośliny, ponieważ grzyb znajduje żyzne środowisko o wysokiej wilgotności.
Jeśli zauważysz na roślinie małe owady, prawdopodobnie roślina została zaatakowana przez mszyce.
Calendula officinalis
Ciekawość
Calendula officinalis występuje samoistnie na łąkach i pastwiskach. Posiada szereg właściwości leczniczych, w Europie preparaty stosuje się przy stanach zapalnych skóry i błon śluzowych, drobnych oparzeniach i oparzeniach słonecznych. Główki kwiatów służą do barwienia delikatnych tkanin, takich jak jedwab i wełna, na różne odcienie żółci.
Toksyczność
Kwiaty nagietka lekarskiego mają działanie przeciwskurczowe i lecznicze. Odwar wyprodukowany z około 50 g suszonych kwiatów na litr wody, polecany jest na wrzody żołądka i aftę; działa potowo, zmniejsza i zapobiega bólom menstruacyjnym. W przypadku cyklu miesiączkowego ma również łagodzący i regulujący wpływ na przepływ, dlatego w wielu obszarach jest również znany jako złoto Maryi, być może dzięki właściwościom jej naparu łagodzącego bóle menstruacyjne.
Jest stosowany w produktach przeciwhistaminowych na alergie wywołane przez kurz i roztocza. W homeopatii nagietek polecany jest także w przypadku oparzeń, leczenia stomatologicznego oraz po porodzie.
W dermokosmetykach nagietek jest szeroko stosowany jako środek przeciwzapalny (w kroplach do oczu i preparatach do higieny intymnej), odżywczo i ochronnie dla skóry, a także działa przeciwtrądzikowo.
W domu suszone kwiaty maceruje się w oliwie z oliwek (50 g na pół litra), aby uzyskać lekarstwo na oparzenia. Jest również stosowany jako opakowanie zmniejszające przekrwienie.
Liście nagietka można spożywać jak zwykłe sałatki; pąki można stosować jako substytut kaparów; suszone płatki są używane do aromatyzowania octu lub kandyzowanych owoców.
Wszystkie części rośliny bogate we flawonoidy są używane w nagietku; olejki eteryczne (; karotenoidy, w szczególności beta-karoten, likopen, luteina, ksantyny, które nadają charakterystyczny pomarańczowy kolor; alkohole triterpenowe i saponozydy.
„Ostrzeżenie: zastosowania farmaceutyczne podano wyłącznie w celach informacyjnych. Muszą być zalecane i przepisane przez lekarza. ”
Jak zbiera się Calendula officinalis
Liście można zbierać od marca do listopada, kwiaty od kwietnia do czerwca, kiedy nie są całkowicie otwarte, w przeciwnym razie stracą płatki.
Aby wysuszyć liście i kwiaty, należy działać natychmiast po zbiorze w miejscach ciepłych, suchych i ciemnych, aby woda została szybko usunięta, a roślina nagietka nie straciła koloru i swoich właściwości.
Przechowywanie należy przeprowadzać w bardzo suchych miejscach, ponieważ ma tendencję do pochłaniania wilgoci, a tym samym ulega zniszczeniu. Na przykład można je przechowywać w szklanych, porcelanowych lub płóciennych słoikach i ściśle trzymać w ciemnych miejscach.
Calendula officinalis
Język kwiatów
Aby dobrze zrozumieć znaczenie tej rośliny, należy przypomnieć sobie legendę, która mówi, że Afrodyta płacze z powodu śmierci swojego kochanka Adonisa i jej łez, gdy tylko dotkną ziemi zamienionej w nagietki. W języku kwiatów nagietek reprezentuje ból, smutek i ból miłości. Osobiście interpretuję pytanie inaczej: łzy są łagodzone przez tę roślinę, która przekształca je w kwiat. Nagietek jest więc lekarstwem na bóle miłosne. Nawet dla tych.