Ornithogalum (Ornithogalum): porady, uprawa i opieka

Odkryj roślinę Ornithogalum (Ornithogalum) ✿ Przeczytaj Wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji Ornithogalum (Ornithogalum)

Ornithogalum umbrellatum - Star of Bethlehem (Meneerke bloem (CC BY-SA 3.0), za Wikimedia Commons)

L ' Ornithogalum , powszechnie znany również jako Ornitogallo , jest łatwą w uprawie zielną rośliną bulwiastą.

Jest wiele gatunków tolerujących niskie temperatury, ale wiele innych to te pochodzenia afrykańskiego (i azjatyckiego), które w przeciwieństwie do europejskich nie mogą być uprawiane w regionach o szczególnie surowym klimacie.

Wśród wielu gatunków i odmian, które sprawiają, że ten rodzaj odniesienia jest liczniejszy (około 200 okazów), jest nim Ornithogalum umbrellatum , słynna Gwiazda Betlejemska , która szczyci się większym rozpowszechnieniem. Nietrudno spotkać tę roślinę o białych i delikatnych kwiatach na łąkach lub polach, gdzie w okresie wiosennym ukazuje się w całej okazałości.

Jedną z cech, która czyni tę roślinę jeszcze bardziej fascynującą, jest taniec kwiatów: otwierają się w ciągu dnia i zamykają w nocy, podobnie jak Gazania .

Z bulwy Ornitogallo rozwijają się długie łodygi, którym towarzyszą lancetowate liście, które mogą nieznacznie różnić się kształtem w zależności od gatunku. Prawdziwą siłą są kwiaty: bogate i kolorowe kwiatostany, które niosą eleganckie delikatne gwiazdki. Bardzo popularna roślina ozdobna, której kwiaty są często wykorzystywane do tworzenia jeszcze bardziej wyrafinowanych kompozycji i bukietów.

Klasyfikacja botaniczna

Domena: Eukaryota;
Królestwo: Plantae;
Rejon: Magnoliophyta;
Klasa: Liliopsida;
Zamówienie: Liliales;
Rodzina: Liliaceae;
Rodzaj: Ornithogalum.

Główne gatunki i odmiany

Do rodzaju Ornithogalum należy ponad 200 gatunków: niektóre można określić jako rustykalne i odporne na zimno, inne (te z Afryki) nie nadają się do uprawy na obszarach, gdzie zima przynosi niskie temperatury.

Poniżej znajduje się lista najbardziej znanych i rozpowszechnionych gatunków.

Ornithogalum arabicum

Gatunki pochodzenia śródziemnomorskiego, które tolerują niskie temperatury, ale nie nadają się do uprawy na obszarach, na których mogą występować ciągłe przymrozki. Dorasta do 50 cm i wytwarza piękne, białe kwiaty kwitnące wiosną.

Cebulki należy sadzić jesienią lub wiosną, preferując pełne nasłonecznienie w doskonale przepuszczalnej i miękkiej glebie.

Ornithogalum arabicum (autor: Jean-Pol GRANDMONT - Praca własna, CC BY 3.0, Link)

Ornithogalum balansae

Rustykalny gatunek pochodzący z Bałkanów, który można bezpiecznie uprawiać na terenie całego kraju. Łodyga, na której rozwijają się białe kwiaty wraz z dolną stroną zielonych działek, osiąga maksymalną wysokość ok. 15/20 cm.

Kwitnie wiosną i zaleca się zakopywanie cebul dwukrotnie głębiej niż ich wysokość.

Nawet w najzimniejszych regionach Włoch można uprawiać ten gatunek bez konieczności ciągłego odkopywania cebuli w okresie spoczynku i bez konieczności wykonywania specjalnych ściółek na ziemi.

Ornithogalum balansae (Meneerke bloem (CC BY-SA 3.0), za Wikimedia Commons)

Ornithogalum dubium

Kwiaty żółte lub pomarańczowe, które otwierają się na łodygach do 30 cm wysokości. Liście są ciemnozielone i ułożone w podstawową rozetę. Jest to jeden z najdelikatniejszych gatunków afrykańskich i nie toleruje długich okresów intensywnego mrozu.

Można go uprawiać we Włoszech, ale tylko poprzez wykopywanie cebulek w okresie spoczynku i przechowywanie ich w środowisku o niewielkim oświetleniu i stałej temperaturze nigdy poniżej 15 ° C. Lub uprawiając je w doniczkach, które zimą można przenosić w pomieszczeniu.

Ornithogalum dubium (Zdjęcie: JLPC Wikimedia Commons, za pośrednictwem Wikimedia Commons)

Ornithogalum magnum

Najwyższy z gatunków, który może pochwalić się większą dyfuzją: łodygi mogą z łatwością sięgać i przekraczać wysokość 90 cm. Na nim rozwijają się kwiatostany o białych kwiatach, au podstawy wyrastają długie liście o lancetowatym kształcie.

Zwykle kwitnie wczesną wiosną, ale nierzadko kwitnie w środku lata.

Kwiatostan Ornithogalum magnum (九 间 CC BY-NC 2.0)

Ornithogalum narbonense

Kolejny piękny śródziemnomorski gatunek o rustykalnych właściwościach. Nie przekracza 50 cm wysokości i tworzy kremowobiałe kwiaty z precyzyjnym zielonym odcieniem w dolnej części działek. Kwiaty są małe i pojawiają się wiosną.

Efekt dekoracyjny jest niezwykły: duża liczba kwiatów tworzy fantastyczny kontrast kolorystyczny z zielonymi liśćmi. Aby uzyskać zazdrosny kwietnik, zaleca się zakopanie cebul z bliskiej odległości (bez składania ich razem). W przeciwieństwie do wielu innych gatunków, Ornithogalum narbonense nie boi się silnych wiatrów.

Ornithogalum narbonense (Hectonichus (CC BY-SA 3.0), za Wikimedia Commons)

Ornithogalum nutans

Szczególnie srebrny kolor kwiatów, które otwierają się wiosną lub wczesnym latem. Uwaga, ten gatunek preferuje półcienisty i chłodny obszar, w przeciwieństwie do większości innych gatunków i odmian Ornithogallo.

Jeśli zamierzasz uprawiać Ornithogalum nutans w gruncie, to zaleca się tworzenie bardzo zwartych grup, tak aby móc podziwiać wspaniały pokaz. Nie przekracza 40/45 cm, a cebulę należy sadzić na głębokości równej dwukrotnej wysokości.

Ornithogalum nutans (Meneerke bloem (CC BY-SA 3.0), za Wikimedia Commons)

Ornithogalum pyramidale

Gatunek rozwijający się w wielu regionach Europy środkowo-południowej, ale również bardzo rozpowszechniony w Azji. Rustykalność Ornithogalum pyramidale umożliwia łatwą uprawę w wielu regionach, nawet najzimniejszych.

Wytwarza białe kwiaty, które dominują na zielonych liściach z wierzchołka łodygi 60/70 cm. To jeden z najdłużej kwitnących gatunków. Jest bardzo toksyczny.

Ornithogalum pyramidale (Pipi69e (domena publiczna)

Ornithogalum saundersiae

Pochodzi z Republiki Południowej Afryki i wyróżnia się wysoką kwiatową łodygą, która może dorastać do jednego metra wysokości. Wytwarza małe kwiaty w kolorze kości słoniowej i bardzo dekoracyjne długie liście liściaste.

Z pewnością nie jest to gatunek, który można określić jako rustykalny, aw naszym kraju są dwa sposoby na jego bezpieczną uprawę: wykopanie cebul zimą lub stworzenie grubej warstwy ściółki chroniącej przed zimowym chłodem. W kwietniku zaleca się pozostawienie co najmniej 50 cm odstępu między jedną cebulką a drugą, biorąc pod uwagę wielkość, jaką może osiągnąć roślina.

Ornithogalum saundersiae (Noricus 1969 (domena publiczna))

Ornithogalum umbrellatum

Gwiazda Betlejemska jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem w naszym kraju, szczególnie ceniony za delikatną elegancją białych kwiatów w kształcie gwiazdy.

Każda roślina może mieć do 20 kwiatów: wartość ozdobna tego gatunku jest naprawdę wysoka.

Kwitnie wiosną, a kwiaty ukazują się w całej swojej urodzie tylko w godzinach świetlnych, nieco zamykając się w nocy.

Nie wymaga specjalnej uwagi i zawsze jest gotowy zaskoczyć wszystkich obfitymi kwiatami: dlatego jest tak popularnym gatunkiem.

Piękny kwiat Ornithogalum Umbrellatum powszechnie znany jako Gwiazda Betlejemska

Ornithogalum thyrsoides

Kolejny afrykański gatunek uprawiany na kwiaty cięte. Są u podstawy w kolorze żółtym lub pomarańczowym, a w centralnej części są białe. Fascynujący. Pędy mogą dorastać do 60 cm wysokości.

Kwitnienie letnie jest zwykle obfite i długie (przy klimacie naszego kraju może trwać od lipca do początku października). Lepiej podjąć pewne środki ostrożności, aby chronić gatunek przed mroźną zimą.

Ornithogalum thyrsoides (Winfried Bruenken (Amrum) (CC BY-SA 2.5), za Wikimedia Commons)

Rozkwit

Ornithogalum kwitnie wiosną lub latem (w zależności od gatunku).

Liczne gwiaździste kwiaty wsparte są na łodygach, które mogą osiągać 40 cm wysokości i pojawiają się w najdelikatniejszych odcieniach czerwieni, pomarańczy, żółci lub noszą piękną białą sukienkę (są to najczęściej używane kwiaty do wykonania wspaniałych bukietów ślubnych).

Popularna nazwa Gwiazda Betlejemska nawiązuje bezpośrednio do kształtu kwiatów: piękna sześcioramienna gwiazda.

Aby uzyskać co roku obfite zakwity, zaleca się wykopać cebulę w czasie odpoczynku wegetatywnego, oczyścić ją z nadmiaru ziemi, osuszyć na powietrzu, a następnie przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu.

Wskazówki dotyczące uprawy Ornithogalum

Wszystkie gatunki, choć mogą mieć nieco inne potrzeby, są łatwe w uprawie. Ważne jest, aby sadzić cebulki w doskonale przepuszczalnej glebie, aby uniknąć niebezpieczeństwa gnicia spowodowanego stojącą wodą. Następnie, jak już wspomniano, w przypadku sadzenia na otwartym polu dobrą zasadą jest zawsze wykopywanie cebul pod koniec okresu wegetacyjnego i trzymanie ich w dobrze osłoniętym i chłodnym miejscu.

Uprawa w doniczkach

Dbanie o doniczkę Ornithogallo jest naprawdę proste. Zawsze używaj dobrej jakości uniwersalnej gleby do wypełnienia wybranej doniczki , która powinna łatwo zawierać cebulkę.

Konieczne jest wykonanie warstwy drenażowej na dnie. Przesadzanie powinno odbywać się co 3 lata, wybierając większy pojemnik co najmniej 5 cm.

Rośliny należy przesadzić, zachowując gliniany chleb w stanie nienaruszonym i dodając do niego nową i świeżą ziemię.

Uprawa w otwartym terenie

W ogrodzie zaleca się sadzenie cebul w miejscach dobrze nasłonecznionych i osłoniętych, dobrze uprawiając glebę, aby była bardziej miękka i wolna od chwastów.

Ornithogalum jest dobrze przystosowany do różnych rodzajów gleby, o ile jest bogaty w składniki odżywcze i dobrze osuszone, co jest niezbędne do prawidłowej i bezpiecznej uprawy. Wskazane jest sadzenie cebul pod koniec zimy na głębokości około 5 cm, zawsze trzymając czubek do góry.

Temperatura

Nie wszystkie gatunki są w stanie dobrze wytrzymać niskie temperatury: afrykańskie boją się mrozu, ale nadal można je uprawiać nawet w najzimniejszych rejonach naszego kraju, starając się odkopać cebulki przed nadejściem zimy.

Gatunki pochodzenia europejskiego mają silniejszy charakter i są w stanie oprzeć się nawet bardziej sztywnemu klimatowi.

Lekki

Najlepsze miejsce do uprawy Ornithogalum jest w pełnym słońcu, ale istnieje kilka gatunków i odmian, które są w stanie przystosować się nawet do warunków półcienia (Ornithogalum nutans). W pierwszym przypadku sadzonki należy podlewać częściej, rzadziej w warunkach półcienia.

Dużo lekkiej i miękkiej gleby: to idealne warunki do uprawy Ornithogalum (Andreas Rockstein CC BY-SA 2.0)

Warstwa uprawna

Idealne podłoże jest bogate w substancje organiczne, miękkie i dobrze przetworzone, ale przede wszystkim doskonale drenujące. Podobnie jak większość roślin bulwiastych, Ornithogalum również obawia się zgnilizny spowodowanej nadmierną obecnością stojącej wody w glebie.

Podlewanie

W okresie wegetacji należy często podlewać, pozostawiając lekko wilgotną glebę, zwracając jednak szczególną uwagę, aby nie nasiąkać zbyt mocno.

Przed zimą można wyjąć cebulki z ziemi i przechowywać je w małym pudełku w chłodnym i ciemnym miejscu lub zostawić je tam i zminimalizować interwencje podlewania (lub w niektórych przypadkach całkowicie je zawiesić). Jeśli rosną w doniczkach, po prostu przenieś doniczkę w osłonięte miejsce.

Mnożenie

Rozmnażanie Ornithogalum następuje poprzez podział cebul .

Operację tę należy przeprowadzić przed początkiem wiosny, czyli w okresie spoczynku rośliny. Jak postępować? Po wyjęciu cebul z ziemi należy pozostawić do całkowitego wyschnięcia, aby przed nadejściem wiosny przystąpić do ich podzielenia, a następnie zakopać w doniczkach lub w ogrodzie (w tym drugim przypadku zaleca się pozostawienie co najmniej 10 cm odstępu między cebulkami i inni).

Zapłodnienie

Aby lepiej dbać o roślinę, zaleca się dwie interwencje nawozowe:

  • przed sadzeniem cebulek można zmieszać z glebą organiczny lub powolny nawóz;
  • W okresie wegetacji specyficzny płynny nawóz dla roślin cebulowych jest tym, czego potrzeba, aby zapewnić roślinie wszystkie użyteczne substancje, aby wzmocnić i zaskoczyć obfitymi kwiatami.

Przycinanie

Ornithogalum nie może być „przycinane”, ale tylko normalne zabiegi są wymagane w celu usunięcia suchych liści i uszkodzonych części.

Endogamia

Umieszczenie Gwiazdy Betlejemskiej obok innych bulwiastych lub kłączowych roślin kwiatowych o podobnych cechach kulturowych jest właściwym sposobem na ulepszenie rośliny i uzyskanie rezultatu, który dosłownie sprawi, że zaniemówisz. A co z Leucojum lub Iris ?

Z Ornithogalum możesz stworzyć piękne kolorowe rabaty, ale ważne jest, aby sadzić je razem z innymi gatunkami o podobnych potrzebach kulturowych (Leonora (Ellie) Enking CC BY-SA 2.0)

Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji

Jeśli zamierzasz pozostawić cebulki w ziemi, zaleca się wykonanie warstwy ściółki, która ochroni je przed mrozem.

W celu usunięcia zagrożenia pasożytami i grzybami w okresie kwitnienia można profilaktycznie stosować pestycydy o szerokim spektrum działania oraz fungicydy ogólnoustrojowe.

Pasożyty, choroby i inne przeciwności

Ta opisana jest bulwiastą, bardzo odporną na ataki szkodników, które normalnie mogą zagrozić innym pięknym gatunkom roślin kwiatowych.

Jedynym środkiem ostrożności, który należy podjąć, aby wyeliminować ryzyko zgnilizny korzeni i uniknąć ataku mszyc , jest uniknięcie zastoju wody w glebie.

Ciekawość

Dlaczego nazwa Ornitogallo? Otwarte kwiaty mają kształt delikatnej gwiazdy, ale zamknięte przypominają grzebień koguta.

Jest to roślina bardzo wrażliwa na światło: gdy rośnie w pełnym słońcu, jeśli niebo jest zachmurzone w środkowych godzinach dnia, ma tendencję do zwijania się działek.

Ornithogalum zawiera w łodydze substancję, która wydostaje się po rozbiciu, zwaną potocznie mlekiem kurzego.

Cebulki były używane podczas klęsk głodu, które nawiedziły Europę do XVII wieku, jako pożywienie, pieczone i mieszane z miodem.

Stosowanie ziołowe

Pomarańczowe kwiaty Ornithogallo porównywane są do kwiatów Bacha, uważanych za przydatne w przypadku stresu i nerwowości, ale także odpowiednie do uśmierzania bólu.

„Ostrzeżenie: zastosowania farmaceutyczne i ziołowe są wskazane wyłącznie w celach informacyjnych. Muszą być zalecane i przepisane przez lekarza. ”

Toksyczność

Mleko kurze jest toksyczne dla ludzi i wszystkich zwierząt domowych: zawiera alkaloidy enterotoksyczne i konwalatoksyny. Ponadto surowa cebula jest trująca dla zwierząt gospodarskich.

Język kwiatów

Gwiazda Betlejemska jest symbolem pojednania .

Legenda głosi, że głowa nowo narodzonego Dzieciątka Jezus została umieszczona na poduszce z kwiatów Ornithogalum. Dlatego zwyczajowo mówi się o błogosławionej roślinie.