Lawenda (Lavandula Officinalis lub Angustifolia): porady, uprawa i pielęgnacja

Tego lata byłam na wakacjach w górach i moje dzieci „spotkały” czarnego kotka. Szczególną cechą tego kociaka był jego zapach. Delikatny, bardzo dobry zapach, nietypowy dla kota.

Eksplorując otoczenie i bawiąc się z kotem, odkryliśmy dwie rzeczy: imię kotka Ombra oraz zaletę perfum: lawendę. Ombra polowała na owady i jaszczurki w gęstych i pachnących krzewach lawendy otaczających ogród rezydencji. A zapach lawendy pozostał na nim i odurzył całą okolicę.

Założenie było koniecznością ze względu na tę roślinę, lawendę, zapach jest jedną z osobliwości, ale nie jedyny. Poznajmy to bliżej.

Officinal lawenda , nazwa naukowa lawenda wąskolistna również znany również jako  spico  lub  wąskolistna lawendy  jest wieloletnia i evergreen suffrutice roślina pochodzi z basenu Morza Śródziemnego. Jest zasłużenie ceniony za pachnące i ozdobne kwitnienie. 

Ma wyprostowane gałęzie centralne i lekko sterczące gałęzie boczne. Ma zebraną strukturę, zielną do końca kwitnienia, częściowo zdrewniałą do następnej wiosny, następnie zdrewniałą z bliskimi międzywęźlami. Charakteryzuje się srebrzystymi liśćmi, intensywnie perfumowanymi, wąskimi i wydłużonymi; latem wytwarza wiele kwiatów, małych i pachnących, zebranych w kłosy o charakterystycznym niebiesko-fioletowym kolorze. Owocem jest brązowy, jajowaty trądzik, którego nie ma u mieszańców.

Klasyfikacja botaniczna

Lavandula angustifolia to gatunek z rodzaju Lavender należący do rodziny Lamiaceae.

Lavandula angustifolia

Główne odmiany

Lawenda angustifolia to najpospolitszy gatunek z tego rodzaju.

Pod tym gatunkiem zebrane są gatunki zwane „vera” i „spica”. Są to gęste, rozgałęziające się, wiecznie zielone krzewy o kwadratowych łodygach, pochodzące z regionu Morza Śródziemnego. Mają liście pokryte cienkim puchem, ogólnie srebrzyste.

W gatunku występują odmiany wysokie (nawet 1,5 m) i odmiany bardziej zwarte (35-40 cm), które można wykorzystać do różnych celów.

Jednak wszystkie odmiany mają wspólną rustykalność (mogą wytrzymać nawet -15 stopni) i preferują gleby wapienne, słabe i bardzo dobrze odwodnione.

Odmiany, które kiedyś były klasyfikowane jako „prawdziwe”, mają bardziej zielone i mniej srebrzyste liście.

Rozkwit

lawenda officinalis

Lawenda angustifolia kwitnie latem, wytwarzając liczne, bardzo pachnące liliowo-fioletowe kwiaty o wspaniałym wyglądzie.

Rady dotyczące uprawy Lavandula Officinalis lub Angustifolia

Lawenda angustifolia może być uprawiana w ogrodzie jako rabat na rabaty kwiatowe, na ścieżkach i skałach lub jako aromatyczny kącik. Żyje na zewnątrz przez cały rok na południu, zimą musi być chroniony na obszarach północnych. Kwitnienie jest lepsze na słońcu niż w półcieniu. Wytrzymuje temperatury do 0 ° C, intensywne ciepło i zasolenie.

Uprawa w doniczkach

Lawendę można również uprawiać w doniczkach, na bardzo słonecznym stanowisku. Doniczka musi być duża, zwłaszcza szeroka. Gleba musi być dość zasadowa i powinna być zmieszana z piaskiem rzecznym. Podczas uprawy konieczne jest nawilżanie z umiarem, z ukierunkowanymi interwencjami, gdy tylko gleba zacznie wysychać, ponieważ nadmiar wody może spowodować śmierć rośliny. Z tego powodu drenaż jest niezbędny: na dnie pojemnika umieścić keramzyt, ale puszkę lub żwir.

lawenda officinalis

Uprawa gruntowa

Uprawa lawendy officinalis w ogrodzie jest bardzo rozpowszechniona ze względu na jej walory estetyczne: jej krzewy pozostają dość zadbane, zwykle mają około 50 cm wysokości i wypełniają przestrzeń kwietnika gęstą roślinnością, a przede wszystkim pięknem fioletowych kłosów, które przybywają podczas kwitnienia. Bardzo ważny jest fakt, że lawenda nie wymaga dużej pielęgnacji: wystarcza jej mało wody i nie boi się suszy.

W przypadku rośliny należy pamiętać, że lawenda ma tendencję do pęcznienia, dlatego zaleca się zachowanie co najmniej pół metra między roślinami.

Żywopłot?

A co jeśli to żywopłot! Krzew lawendy ozdabia i perfumuje otoczenie, ale nie tylko. Lawenda jest również rośliną bardzo pożyteczną i przynosi wiele korzyści środowisku: jej kwitnienie w ogrodzie przyciąga pszczoły, które są cennymi owadami do zapylania.

Temperatura

Lawenda officinalis jest rośliną typowo śródziemnomorską, nie toleruje zbyt niskich temperatur, dlatego w przypadku spadku temperatury poniżej zera należy ją chronić włókniną, ale z drugiej strony jest bardzo odporna na upały i suszę, toleruje suche lata, dobrze sprawdza się w miejscach nasłonecznionych i lubi wiatr.

Lekki

Lavanda officinalis wymaga nasłonecznienia w półcieniu, w dobrze wentylowanych pomieszczeniach.

Warstwa uprawna

Roślina preferuje gleby lekkie i bez zastoju wody, ale dobrze żyje również na glebach suchych i kamienistych, głównie wapiennych i niezbyt kwaśnych.

Podlewanie

Lawenda nie boi się szczególnie suszy, dlatego powinna być mokra tylko wtedy, gdy ziemia jest bardzo sucha. W większości klimatów roślina może przebywać w ogródku warzywnym lub w ogrodzie zadowalając się sezonowymi deszczami. Możesz więc interweniować tylko wtedy, gdy nie pada przez długi czas.

Mnożenie

Rozmnażanie przez nasiona nie jest zalecane, ponieważ jest to uprawa, która wymaga specjalnych warunków do kiełkowania, nasiona są trudne do kiełkowania (prawie wszystkie hybrydy mają nasiona sterylne), a uzyskanie roślin o dobrej wielkości zajmuje dużo czasu. Najszybszym i najbardziej niezawodnym systemem jest niewątpliwie rozmnażanie przez sadzonki.

Jesienią lub wiosną pobiera się fragmenty gałęzi częściowo zdrewniałej z jęzorem kory o długości co najmniej 10 cm i co najmniej trzech liściach i umieszcza się je w lekkim i wilgotnym miejscu. Konieczne jest regularne podlewanie, ponieważ do ukorzeniania potrzebna jest dobra wilgotność. Kiedy zaczną wegetować, należy je nakryć: należy zapobiegać kwitnieniu, aby mogły stać się silniejsze i za około rok lub dwa zostały zasadzone na stałe.

Zapłodnienie

Tuż przed kwitnieniem Lawendę można nawozić płynnym nawozem dodanym do wody do podlewania. Będąc byliną, dobrze jest odnawiać substancję organiczną okresowym i umiarkowanym udziałem kompostu lub dojrzałego obornika.

Przycinanie

Lawendę należy przycinać co roku pod koniec lata, po zakończeniu kwitnienia, zarówno w celu utrzymania czystości krzewu, jak i utrzymania młodej rośliny, zapobiegając jej zdrewnieniu i stymulując produkcję kwiatów. W razie potrzeby, aby wyregulować kwietnik, można również interweniować wczesną wiosną (do końca marca), wykonując drugie cięcie.

Operację przycinania rozpoczynamy od ogławiania, wycinając tuż pod kwiatem, aby utrzymać krzew na regularnej wysokości. Łodygi rozgałęziają się, aby ułatwić wentylację, a części rośliny, które rozszerzają się poza granice, są eliminowane u podstawy.

Kombinacje z innymi roślinami

Lawendę można łączyć z aromatycznymi ziołami lub krzewami, takimi jak Santolina czy Silver Senecio

Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji

Lawendę przesadzamy na początku jesieni do wazonu o jeden rozmiar większego od poprzedniego.

Pasożyty, choroby i inne przeciwności

Jeśli gleba jest zbyt mokra, istnieje ryzyko zgnilizny korzeni. Lawenda może być atakowana przez grzyby i larwy owadów.

Głównym wrogiem lawendy jest grzyb Septoria, raczej szkodliwy, ponieważ atakuje liście u podstawy: ujawnia się poprzez pojawienie się jasnych plam na liściach i można go leczyć, eliminując zainfekowane części, wentylując środowisko i zmniejszając wilgotność. Tu jestem. Istnieją jednak specyficzne i ukierunkowane zabiegi, które działają bezpośrednio u źródła.

Ciekawość

Lavanda officinalis pochodzi z Europy, zachodniej części Morza Śródziemnego.

Kiedy kwitnie w ogrodzie to eksplozja kolorów, jej aromat unosi się w powietrzu. Nazwa lawenda wywodzi się z łaciny i nawiązuje do dawnego zwyczaju umieszczania kwiatów tej rośliny w wodzie do kąpieli w celu jej perfumowania. W ostatnim czasie została ponownie odkryta i doceniona także do celów dekoracyjnych, także ze względu na jej zdolność przystosowania się do ubogich i suchych gleb: jakość, która stała się cenna.

Toksyczność i / lub stosowanie ziołowe

Lawenda jest rośliną leczniczą, która ma kilka korzystnych właściwości dla dobrego samopoczucia: działa przeciwskurczowo, napotnie, moczopędnie, służy do fumigacji lub inhalacji, przydaje się przy schorzeniach układu oddechowego, bicze pochwowe w zwalczaniu zapalenia jelit , białaczka, zapalenie pęcherza.

Ci, którzy zajmują się pszczelarstwem, docenią go jako roślinę miododajną, z której można uzyskać bardzo cenny miód. Esencja jest również szeroko stosowana w przemyśle perfumeryjnym.

„Ostrzeżenie: zastosowania farmaceutyczne podano wyłącznie w celach informacyjnych. Muszą być zalecane i przepisane przez lekarza. ”

 

Język kwiatów

Kwiat lawendy ma kilka znaczeń. Tradycja mówi, że roślina ta miała cudowne działanie na ukąszenia węży: po namoczeniu w wodzie i wcieraniu w rany miała właściwości przeciw truciźnie. Uważano jednak, że węże tworzą gniazda w krzakach lawendy.

Dlatego przypisywano mu znaczenie nieufności. Aby wyleczyć ranę spowodowaną ukąszeniem węża, należało bardzo ostrożnie podchodzić do tej samej rośliny, która służyła jako antidotum. Ponadto wokół krzewów tej rośliny zawsze jest wiele pszczół i szerszeni zwabionych intensywnym zapachem, na które należy zwrócić uwagę zbliżając się.

Ale dla innych źródeł wręczenie tego kwiatu oznacza „Twoje wspomnienie jest moim jedynym szczęściem”.

Czy są jakieś książki na temat tej rośliny?

Dla tych, którzy chcą spróbować swoich sił w czytaniu, oto sugestia:

Lawenda kapuściana Ballesio

 

Popularne Wiadomości