✅ Dąb czerwony (Quercus rubra): porady, uprawa i pielęgnacja

Red Oak (nazwa naukowa dąb czerwony ) jest spektakularny drzewo liściaste, który został wprowadzony z kontynentu amerykańskiego do Europy w 17. wieku. Wśród drzew ogrodowych zajmuje czołowe miejsce: nadaje się do dużych przestrzeni i doskonale nadaje się do tworzenia magicznej atmosfery o zaskakującej kolorystyce. Dąb czerwony, podobnie jak Robinia pseudoacacia , ma szybki wzrost i może być eksploatowany zarówno z czysto estetycznego punktu widzenia, jak i z bardziej praktycznego punktu widzenia: jego duże liście zapewniają dużo cienia, w którym można schronić się przed najbardziej palącymi promieniami słońca.

Obecnie jest częścią naszej tradycji uprawy w parkach i ogrodach i rozprzestrzenia się coraz bardziej ze względu na swój niepowtarzalny kształt i niezwykłe jesienne kolory. W rzeczywistości nazwa, pod którą identyfikuje się ten gatunek z rodzaju Quercus, nie została wybrana przypadkowo. Jego mocne strony to szybki wzrost, łatwość uprawy i ognista jesienna barwa. Bardzo łatwo rozpoznać czerwony dąb: liście o rozszerzonym kształcie, które mogą być owalne lub bardziej zaokrąglone (przy przycinaniu można nadać pożądany kształt) i które pokrywają również najwyższą część potężnego pnia; liście, które mogą rozciągać się do 30 cm i rozszerzać do około 10 cm, które wraz z upływem pór roku zmieniają kolor (od intensywnej zieleni do jaskrawoczerwonej jesienią). Prawdziwa uczta dla oczu,roślina o ogromnej wartości ozdobnej do ogrodu.

Klasyfikacja botaniczna

Spróbujmy najlepiej zidentyfikować ten malowniczy gatunek:

Domena: Eukaryota;
Królestwo: Plantae;
Podranga: Tracheobionta;
Superdivision: Spermatophyta;
Rejon: Magnoliophyta;
Klasa: Magnoliopsida;
Podklasa: Hamamelidae;
Zamówienie: Fagales;
Rodzina: Fagaceae;
Rodzaj: Quercus ;
Gatunek: Quercus rubra.

Rozkwit

Kwitnienie czerwonego dębu, które występuje między kwietniem a majem, z pewnością nie jest główną cechą, która sprawiła, że roślina została tak doceniona. Podobnie jak w przypadku wszystkich innych gatunków należących do rodzaju odniesienia, również Quercus rubra wytwarza kwiatostany z żółtymi lub zielonymi zwisającymi kwiatami męskimi i żeńskimi znajdującymi się w kątowniku liścia. Następnie pojawiają się małe owoce, owalne żołędzie, które mogą mieć do 4 cm. Prawdziwą siłą tego gatunku nie są kwiaty, ale liście, zmieniające kolor, z 7-11 płatami z ząbkowanym brzegiem. Uzupełniają dużą koronę wspartą na dużym pniu, początkowo pojedynczym i kolumnowym, następnie otwieranym na kilka gałęzi. Jesienią, z daleka, Quercus rubra jawi się jako wielki płomień, który płonie pięknem.

Rady dotyczące uprawy dębu czerwonego (Quercus rubra)

Duże drzewo nie oznacza dużych trudności w uprawie. W rzeczywistości, mając dużo miejsca w ogrodzie, można zobaczyć, jak roślina rośnie w krótkim czasie (szybki wzrost, jak wspomniano, jest jedną z głównych cech tego gatunku), który sprawi, że Twój ogród będzie równy piękniejsze i pełniejsze.

Kilka specyficznych zabiegów: dowiedzmy się, jak rozpieszczać ten ognisty dąb.

Uprawa w otwartym terenie

Jak na roślinę, która jest tak silna i która za około 20 lat może osiągnąć nawet 30 metrów wysokości, z pewnością nie możemy mówić o uprawie doniczkowej.

Kiedy sadzić czerwony dąb? Najlepsze pory roku na sadzenie tego dużego drzewa to jesień i wiosna.

Jak zrobić? Do sadzenia należy wykopać dołek równy podwojeniu grudki ziemi obejmującej korzenie. Na dnie otworu zaleca się wykonanie 10 cm warstwy piasku lub podobnego materiału. Ma to zasadnicze znaczenie dla zwiększenia zdolności drenażowej gleby. Po umieszczeniu czerwonego dębu w otworze można go wypełnić, mieszając dobrą uniwersalną (włóknistą) świeżą ziemię z wykopaną ziemią. Po dokładnym zagęszczeniu gleby można przystąpić do pierwszego podlewania, które musi być obfite.

Gdzie sadzić czerwony dąb? Pamiętaj, że jest to duże drzewo i że w mgnieniu oka rozwinie silny system korzeniowy i potężne gałęzie w duży baldachim. Lepiej trzymać się z dala od domu i jakiejkolwiek innej konstrukcji, ponieważ ważne jest, aby obliczyć odpowiednią odległość od drogi lub od spodu sąsiada. Wtedy na środku ogrodu lub w zdecentralizowanej pozycji nie ma to znaczenia: dąb czerwony dzięki swoim rozmiarom zawsze zostanie zauważony. Zamiast tego umieść go w miejscu, w którym możesz inteligentnie wykorzystać cień stworzony przez baldachim.

Temperatura

Quercus rubra to gatunek rustykalny. Nie boi się mrozu, z łatwością radzi sobie nawet z najsurowszymi zimami (nie ma problemu z temperaturami znacznie poniżej zera). Odporny na zimno, ale nie wytrzymuje dużego upału. Kiedy letnie upały stają się nie do zniesienia, a okres suszy zaczyna się wydłużać, zaleca się interwencję poprzez częste i obfite podlewanie.

Lekki

Rośnie dobrze prawie wszędzie, ale jeśli masz możliwość skorzystania z stanowiska w pełnym słońcu, dobrze to zrobić.

Warstwa uprawna

Silna roślina o niesamowitej zdolności adaptacyjnej: czerwony dąb dobrze rośnie na prawie wszystkich glebach, ale stwierdzono pewne różnice w stosunku do rodzimych gatunków naszego kraju. W rzeczywistości opisywany przez nas gatunek preferuje gleby żyzne, przepuszczalne, głębokie i zasadniczo kwaśne. System korzeniowy ma pewne trudności w rozwoju na glebach gliniastych.

Podlewanie

Korzenie tego drzewa są bardzo wrażliwe na stagnację wody, co może powodować poważne problemy. Stałość w podlewaniu ma fundamentalne znaczenie, zwłaszcza w pierwszych latach po posadzeniu, ale zawsze bez przesady. Biorąc pod uwagę, że, jak wspomniano, czerwony dąb cierpi, gdy letnie upały osiągają bardzo wysoki poziom, dobrze jest zwiększyć częstotliwość zabiegów, aby zapewnić odpowiednią wilgotność gleby.

Mnożenie

Rozmnażanie dębu czerwonego następuje przez nasiona. Wysiew należy wykonać w listopadzie, umieszczając nasiona w wilgotnej glebie (ważne jest, aby często podlewać, zawsze starając się uniknąć zastoju).

Zapłodnienie

Nawożenie odgrywa pierwszoplanową rolę zwłaszcza w fazie sadzenia rośliny. Podczas pierwszej uprawy gleby można dodać dojrzały obornik lub zbilansowany trójskładnikowy nawóz w celu wzbogacenia podstawowego podłoża. Inne zabiegi (nie zawsze konieczne) można wykonywać wiosną, stosując złożone nawozy bogate w azot.

Przycinanie

Konieczne, ale trzeba to zrobić po mistrzowsku! Łatwo zrozumieć, że przycinanie dużego drzewa jest bardzo ważne zarówno z punktu widzenia rozwoju rośliny, jak i ogólnej estetyki, czyli nadania koronie pożądanego kształtu. Dąb czerwony wymaga celowego przycinania, aby wyeliminować słabe lub połamane gałęzie, aby zachować harmonię kształtu części nadziemnej.

Kiedy przycinać dąb czerwony? Co dwa lata, pod koniec zimy, można kontynuować, skracając zbytnio wydłużone gałęzie, obcinając je zgodnie z pączkiem skierowanym na zewnątrz.

Jak przycinać? Najczęstszym błędem jest eliminacja gałęzi, które rozwijają się w dół, czyli takich, które pokrywają górną część pnia. Nie jest to zabronione, ale jest to interwencja, która prowadzi roślinę do utraty jej wspaniałej i oryginalnej naturalnej fizjonomii. Samo wyeliminowanie suchych i zniszczonych gałęzi, szukanie delikatnej formy harmonii w listowiu, to jedyne, co można zrobić, aby nie zniweczyć naturalnego uroku drzewa. Przycinanie dużych drzew może być niebezpieczne, jeśli nie wiesz, co robić i nie masz odpowiednich narzędzi. Jeśli więc nie masz doświadczenia, skontaktuj się z profesjonalistą.

Współpraca

Do ognistego jesiennego ogrodu można wybrać drzewa takie jak klon lub sassafras, które posadzimy bardzo daleko od czerwonego dębu. W rzeczywistości, ze względu na wielkość i rozległość systemu korzeniowego, nie zaleca się uprawy innych wysokich drzew w pobliżu Quercus rubra.

Pasożyty, choroby i inne przeciwności

Główne zagrożenia dla czerwonego dębu reprezentowane są przez:

Zgnilizna korzeni (wywoływana przez Diplodia mutila, Fusarium i Armillaria), której można zapobiegać poprzez dobry drenaż podłoża uprawowego i kontrolowane nawadnianie.
Mszyce , które można wyeliminować, gdy atak nie jest zbyt rozległy, interwencja strumieniami wody pod kontrolowanym ciśnieniem. W skrajnych przypadkach do natryskiwania zaatakowanych części można użyć określonych pestycydów.
Procesja dębowa: pasożyt Thaumetopoea processionea może spowodować poważne uszkodzenie korony dębu czerwonego, prowadząc do szybkiej defoliacji. Aby się ich pozbyć, zaleca się stosowanie określonych pestycydów lub produktów, które wykorzystują silne działanie feromonów do przyciągania pasożytów do specjalnie wykonanych pułapek.
Oidium : grzyb Microsphaera alphitoides powoduje chorobę dębu białego, którą można leczyć produktami na bazie siarki (wiosną i jesienią).

Ciekawość

Gatunek Quercus rubra, wprowadzony do Europy w XVII wieku, jest obecnie szeroko stosowany do ozdabiania parków i ogrodów publicznych, a także jako cenny element ogrodów prywatnych. Łatwo się przystosowuje i jest również używany jako gatunek leśny, ponieważ szybko rośnie. Cechy pozytywne, ale także podkreślające negatywną nutę: w niektórych środowiskach czerwony dąb stał się uciążliwy, a na wielu obszarach, nawet we Włoszech (Lombardia, Piemont i Veneto w pobliżu lasów Farnia, Quercus robur), uprawa chronić lokalną różnorodność biologiczną. Zamiast tego, zwłaszcza w regionach południowych Włoch (Basilicata i Campania in primis), gatunek ten naturalizował się.

Ozdobne, ale również przydatne do produkcji tarcicy. Drewno dąb czerwony nie zajmuje pierwszych miejsc wśród najcenniejszych, ale jest wytrzymałe i łatwe w obróbce (stosowane na podłogi i okna).

Stosowanie ziołowe

Żołędzie, kora i korzenie są używane z dębu do otrzymywania skondensowanych tanin, ale także żywic pektynowych i flawonoidowych. W fitoterapii opracowano różne kompozycje do leczenia biegunek i łagodnych stanów zapalnych, podczas gdy w przeszłości dąb był używany (ponownie ze względu na wysokie stężenie garbników w wyżej wymienionych częściach) do leczenia stanów gorączkowych i jako środek przeciwkrwotoczny. Ekstrakt z dębu jest również stosowany w leczeniu dolegliwości takich jak odmrożenia, nadmierne wydzielanie i nadmierna potliwość lub jako remedium na łupież. Pąki są używane jako środek wzmacniający i pobudzający, ale także do regulacji pracy jelit.

„Ostrzeżenie: zastosowania farmaceutyczne podano wyłącznie w celach informacyjnych. Muszą być zalecane i przepisane przez lekarza. ”

Toksyczność

Nie znajduje się na liście najbardziej niebezpiecznych roślin trujących i toksycznych.

Język kwiatów

Czerwony dąb nie ma konkretnego znaczenia w języku kwiatów. Jednak ze względu na swoje właściwości jako rośliny rustykalnej i łatwo dostosowującej się do różnych warunków (gleby i klimatu), liść dębu stał się symbolem siły.

Książki

W poradniku „ Drzewa ogrodowe: jak wybierać ” można znaleźć kilka wskazówek dotyczących ciekawej lektury na temat najpiękniejszych gatunków do sadzenia w ogrodzie. Z pewnością nie brakuje czerwonego dębu (Quercus rubra).