Rhipsalis cereuscula salchuiwt CC BY-SA 2.0
Wyobraź sobie, że masz w domu roślinę, która oprócz tego, że jest dekoracyjna i szczególna, a także nie wymaga zbytniej uwagi, ma moc uspokajania, odprężania… .Marzenie, prawda? Sen zwany Rhipsalis.
Rhipsalis to kaktusy o dużej mocy dekoracyjnej, zdecydowanie różnią się od innych kaktusów i są bardzo lubiane przez orchideofilów (miłośników orchidei), ponieważ w połączeniu ze storczykami mają silny wpływ scenograficzny.
To doskonałe rośliny doniczkowe: dekoracyjne, mocne, nie wymagają bezpośredniego nasłonecznienia, nie wymagają zbytniego wysiłku, świetnie prezentują się na szafkach wiszących, a przede wszystkim działają antystresowo.
Technicznie rzecz biorąc, Rhipsalis to kaktusy ozdobne, średniej wielkości, z liśćmi, zwykle wydłużone i bez kolców (wielkość łodygi i liści zależy od konkretnego gatunku, ale są między nimi pewne podobne cechy). Długie i bardzo cienkie gałęzie mają tendencję do przeplatania się. Są gatunki o rozwoju pionowym i gatunki o pokroju opadającym, te ostatnie świetnie sprawdzają się w wiszących koszach.
Rodzaj Rhipsalis pochodzi z rozległego obszaru obejmującego Amerykę Południowo-Środkową, Afrykę Środkową, Madagaskar, Sri Lankę (pamiętaj, że wszystkie inne kaktusy pochodzą z obu Ameryk).
Rzadko rosną na ziemi, jeśli znajdziemy je wśród skał, częściej zamiast tego rosną wśród pni drzew, gdzie rosną dzięki wilgoci i glebie, która osadza się między pniami (nie są pasożytami i używają drzewa tylko jako wsparcie).
Wytwarzają małe białe lub żółte kwiaty, kuliste jagody po okresie kwitnienia.
Klasyfikacja botaniczna
Rodzaj Rhipsalis należy do rodziny cactaceae
Główne gatunki
Około 40 różnych gatunków należy do rodzaju Rhipsalis, często bardzo różniących się od siebie, zobaczmy niektóre z nich:
Rhipsalis cassutha
Jest to gatunek zwisający i krzaczasty, o jasnozielonych gałęziach nawet pół metra długości.
Rhipsalis pilocarpa
Młode osobniki tego gatunku są zasadniczo wyprostowane, ale z czasem cofają się; główne łodygi charakteryzują się licznymi rozgałęzieniami, z długimi i jedwabistymi włosami. Jej kwiaty są bardzo pachnące. Wygląda jak krzew o cylindrycznych, zwisających łodygach, pokrytych cierniami tak miękkimi, że wyglądają jak włosy. Bardzo pięknie rośnie w wiszących koszyczkach. Łodygi mają do 80 centymetrów długości, przyjemnie niechlujne.
Rhipsalis cereuscula
Jest to gatunek bez kolców, o bardzo cienkich i rozgałęzionych łodygach z małymi kremowymi kwiatami.
Rhipsalis baccifera
Rhipsalis baccifera
Gatunek ten wytwarza małe białe lub żółte kwiaty, które zamieniają się w okrągłe i półprzezroczyste owoce, które mogą pozostawać na roślinie przez lata. Rhipsalis baccifera to jedyny kaktus pochodzący z Południowej Afryki i Madagaskaru
Rhipsalis capilliformis
Gatunek ten charakteryzuje się bardzo cienkimi długimi łodygami oraz licznymi gałęziami o długości od 20 do 40 cm.
Rhipsalis paradoxa
Jest to epifityczny kaktus z długimi zwisającymi łodygami pochodzący z Brazylii. Można ją zawiesić w koszach i jest bardzo łatwa w uprawie.
Rozkwit
Rhipsalis wytwarza niepozorne, białe lub żółte kwiaty.
Wskazówki dotyczące uprawy Rhipsalis
Uprawa Rhipsalis nie jest trudna, więc poradzą sobie z nią nawet początkujący.
Ta roślina nie wymaga bezpośredniego światła i nie toleruje niskich temperatur. Podlewania muszą być rzadkie, ale gleba musi być zawsze lekko wilgotna.
Idealne miejsce dla Rhipsalis jest bardzo jasne, ale nie w bezpośrednim słońcu, zwłaszcza w ciepłych miesiącach.
Rhipsalis trigona
Uprawa w doniczkach
Rhipsalis należy przesadzać co 1-2 lata, decydując się na duże i płytkie doniczki, właśnie dlatego, że system korzeniowy tych kaktusów nie rozwija się w głębi, dlatego przy wyborze odpowiedniej doniczki należy dostosować do tych elementów. Do przesadzenia należy przygotować bardzo dobrze osuszoną glebę, z gruboziarnistym materiałem niezbyt bogatym w substancje azotowe. Aby uniknąć stagnacji wody, konieczne jest dodanie żwiru lub pumeksu na dno wazonu.
Uprawa w ogrodzie
Potrzeby Rhipsalis, takie jak brak tolerancji na niskie temperatury, powodują, że roślina ta nie nadaje się do uprawy w otwartym terenie na naszych terenach.
Temperatura
Rhipsalis jest odporny na zimno, dlatego należy uważać, aby nie wystawiać go na działanie temperatur poniżej 7 stopni Celsjusza.
Temperatura w pomieszczeniu, w którym znajduje się roślina, powinna być średnia, a pomieszczenie dość wilgotne. Minimalna ogólnie tolerowana temperatura wynosi 10 ° C, z pewnymi różnicami w zależności od gatunku.
Lekki
Rhipsalis najlepiej umieścić w dobrze oświetlonym pomieszczeniu. Unikaj wystawiania go na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, ponieważ może to spowodować poparzenia.
W piękne dni może być również w ogrodzie, ale zawsze z dala od bezpośredniego słońca.
Rhipsalis baccifera Krzysztof Ziarnek, Kenraiz CC BY-SA 4.0
Warstwa uprawna
Rhipsalis preferuje standardową glebę dla kaktusów. Nie może być zbyt bogaty i bardzo dobrze drenujący.
Podlewanie
Zawsze dobrze jest wziąć pod uwagę miejsce pochodzenia, w tym przypadku obszary tropikalne, dlatego roślina potrzebuje stałego podlewania i stałego poziomu wilgotności.
W okresie od kwietnia do września podlewanie zawsze musi być obfite (upewniając się, że gleba jest sucha między jednym a drugim nawadnianiem), w zasadzie z częstotliwością dwa razy w tygodniu, ale musi być drastycznie zmniejszone jesienią i całkowicie zawieszone zimą (zawsze w zależności od miejsca uprawy). Nigdy nie pozwól korzeniom moczyć się w wodzie.
W okresie gorącym wskazane jest, aby do każdego podlewania dodawać nawóz kaktusowy, dwukrotnie rozcieńczony w stosunku do zalecanych przez producentów, zjadający niewiele i często również dobry dla roślin.
Mnożenie
Rhipsalis można również rozmnażać wiosną lub latem przez nasiona lub sadzonki. Aby rozmnożyć rośliny Rhipsalis przez sadzonki, wystarczy pobrać kilka kawałków łodygi i zakopać je w wilgotnej mieszaninie torfu i piasku. Gleba musi być zawsze wilgotna.
Zapłodnienie
Rhipsalis nawozimy wiosną, co około 20 dni, na początku sezonu wegetacyjnego, zapewniając minimalną dawkę produktu bogatego w fosfor i potas, ale ubogiego w azot. Aby przeprowadzić nawożenie, do wody do podlewania należy dodać nawóz, najlepiej przy użyciu nawozu płynnego. Ważne jest, aby używać określonego nawozu dla kaktusów i unikać nawozów generycznych.
Przycinanie
Jeśli gałęzie twojego Rhipsalis stają się zbyt długie, możesz przyciąć roślinę w okresie spoczynku, między listopadem a marcem, unikając robienia tego w okresach największego wzrostu.
Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji
Idealne miejsce na zewnątrz mieszkania lub w przewiewnym pomieszczeniu bez przeciągów iw cieniu innej rośliny, nigdy w bezpośrednim słońcu.
Rhipsalis teres Zdjęcie: David J. Stang CC BY-SA 4.0
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Rhipsalis to wytrzymałe rośliny, jednak nie są one odporne na ataki pasożytnicze.
Wśród naturalnych wrogów Rhipsalis są owady łuskowate i pająk czerwony (roztocze), których atakowi można zapobiec, odparowując roślinę latem. Rhipsalis obawia się również stagnacji wody, która sprzyja wystąpieniu zgnilizny korzeni.
Aby uniknąć inwazji owadów, zaleca się użycie niewielkiej ilości litotaminy, produktu często używanego w celu uniknięcia ryzyka inwazji owadów w ogrodach warzywnych i sadach.
Ciekawość
Nazwa tych kaktusów pochodzi od greckiego „rhips”, co oznacza pośpiech i prace, które są wykonywane z przeplatanym pędem (np. Wyplatanie kosza). Odnosi się do cienkich gałęzi, które mają tendencję do przeplatania się, gdy roślina rośnie. Jego obecność działa uspokajająco na naszą psychikę. Tak twierdzi kilku autorów, przytaczając badania przeprowadzone przez University of Surrey w Anglii, z których wynika, że roślina ta, należąca do rodziny Cactaceae, ma niezwykłe właściwości antystresowe.
Jest to jedyna kaktacea, która również pochodzi ze starego świata.
Język kwiatów
Roślina, która może się odprężyć, może tylko przekazywać pogodę ducha. Ale jak wszystkie kaktusy, Rhipsalis symbolizuje również zdolność do przeciwstawiania się trudnościom życia.