zephyranthes candida
Imię, które przypomina córkę indiańskiego wodza: Rain Lily, są to rośliny tak zwane, ponieważ często kwitną, gdy nadchodzi deszcz, który w końcu przerywa długą suszę.
Lilia deszczowa jest byliną wieloletnią o liściach liściastych lub zimozielonych (w zależności od strefy klimatycznej), która kwitnie sezonowo: najczęściej wytwarza masy kwiatowe od końca lata do początku jesieni.
Roślina ta wytwarza jasnozielone lub rdzawe, liniowe liście, które u niektórych gatunków pokryte są woskowatym białawym proszkiem. Maksymalna wysokość, jaką osiąga cała roślina to 20/30 cm (wtedy zależy to od gatunku), jest to wielkość, która sprawia, że lilia deszczowa doskonale nadaje się do niskich granic, ogrodów skalnych czy na obrzeża małych jezior.
Pojedynczy kwiat przypomina gwiazdę, mały lejek skierowany do góry lub lekko pochylony z żółtymi pręcikami i białymi, różowymi lub jasnożółtymi rogami.
Zephyranthes jest również znany pod mniej romantyczną nazwą „Lilia bagienna”, ponieważ w naturze może występować na terenach bagnistych lub wilgotnych polanach.
Jeśli żyje na słonecznym terenie, pod koniec fazy wegetatywnej rośliny przechodzą w stan hibernacji.
Subhrajyoti07 Zephyranthes carinata CC BY-SA 4.0
Klasyfikacja botaniczna
Zephyranthes należy do rodziny Amaryllidaceae do rodzaju Zephyranthes, rodzaju obejmującego rośliny występujące na preriach Ameryki Środkowej i Południowej. Są to rośliny bulwiaste o liściach liniowych, kwiatach wyprostowanych, od lejkowatych do rurkowatych, samotne, białe, fioletowe, żółte lub różowe w zależności od gatunku.
Główne gatunki i odmiany
Ogólnie Zephyranthes ma ponad 70 gatunków roślin zielnych, wieloletnich, liściastych lub zimozielonych, wszystkie pochodzenia amerykańskiego. Spośród najczęściej uprawianych gatunków i mieszańców używanych przez ogrodników w krajach o łagodnym klimacie, kwitnienie można również wywołać sztucznie, poprzez obfite podlewanie na około tydzień przed pożądanym czasem kwitnienia. Niektóre gatunki mają kwiaty, które pachną nocą.
Tutaj jest kilka z nich:
Zephyranthes chichimeca
Jest gatunkiem pochodzącym z Meksyku, gdzie tworzy duże grupy w pustynnym klimacie tych regionów i wytwarza białe lub różowe kwiaty. Może być z powodzeniem uprawiana w doniczkach, ale nie znalazła jeszcze zastosowania w Europie.
Zephyranthes chlorosolen
Jest gatunkiem pochodzącym z południowych Stanów Zjednoczonych Ameryki, wytwarza przyjemnie pachnące białe kwiaty, które nocą przyciągają ćmy jako zapylacze. Jest bardzo popularny w ogrodach południowych regionów Stanów Zjednoczonych Ameryki, ponieważ jego małe kwiaty ożywiają każdy trawnik.
Zephyranthes citrina
Zephyranthes citrina Forest & Kim Starr CC BY 3.0
Jest to gatunek pochodzący z półwyspu Jukatan w Meksyku, bardzo rozpowszechniony także w ogrodach europejskich.
Zephyranthes albiella
Jest rodzimym gatunkiem Kolumbii, wytwarza małe, lekko nachylone białe kwiaty, które otwierają się od wiosny do jesieni. W Europie gatunek ten jest wciąż nieznany.
Zephyranthes albiella - zdjęcie Nicolas Garcia - (CC BY-NC-SA 3.0)
Zephyranthes arenicola
Jest to gatunek pochodzący z południowej Kalifornii, charakteryzujący się dużymi białymi kwiatami, które otwierają się wiosną. Gatunek ten nie występuje w Europie.
Zephyranthes atamasco
Zephyranthes atamasca David McAdoo CC BY-NC 2.0
Jest to gatunek pochodzący z południowych Stanów Zjednoczonych, który wytwarza białe kwiaty z różowymi odcieniami. Jest to jeden z najwyższych gatunków, dorasta do 30 cm, ale ze względu na swoje potrzeby klimatyczne nie znalazł jeszcze znaczącej dyfuzji w Europie.
Piękne Zephyranthes
Jest gatunkiem pochodzącym z Meksyku, gdzie żyje w warunkach półpustynnych. Jest jednym z najmniejszych gatunków z tego rodzaju, produkuje miękkie różowe kwiaty o niezwykłej urodzie.
Zephyranthes bifolia
To gatunek pochodzący z Santo Domingo, który wczesnym latem wytwarza kwiaty osiągające średnicę 7,5 cm.
Zephyranthes insularum
Jest to gatunek pochodzący z Indii Zachodnich, który wytwarza małe białe kwiaty, zewnętrznie zabarwione na różowo, zwłaszcza na końcach ...
Zephyranthes grandiflora
Z. grandiflora, z długim piętnem. Do zapylenia potrzebny jest inny klon lub można go zapylić innymi gatunkami, tworząc hybrydy. Czasami mylony jest z Habranthus solidus, ale kwiaty są inne i jest to inny gatunek.
Zephyranthes grandiflora Luca Bove CC BY-SA 2.0
Zephyranthes katheriniae
Jest to gatunek pochodzący z Meksyku, którego kwiaty są różowe, czerwone i żółte.
Zephyranthes lindleyana
Zephyranthes lindleyana Yaomautzin Ohtokani Olvera Lara - Eigenes Werk CC BY-SA 3.0
Jest rodzimym gatunkiem meksykańskim, który zwykle wiosną wytwarza duże kwiaty na ok. 25 cm długości łodygach, a czasami i sporadycznie później, aż do jesieni.
Zephyranthes longifolia
Patrick Alexander Zephyranthes longifolia CC BY-NC-ND 2.0
Jest to gatunek pochodzący z południowych Stanów Zjednoczonych i Meksyku, który wytwarza złożone, żółte kwiaty.
Zephyranthes rosea
Zephyranthes rosea - potocraze CC BY-SA 2.0
Jest to gatunek pochodzący z górskich obszarów Kuby, który jest również sprzedawany w Europie.
Zephyranthes reginae
Jest to gatunek pochodzący z tropikalnych dolin Meksyku, który przez całe lato wytwarza piękne jasnożółte kwiaty z wąskimi działkami, czasem zabarwionymi brązowo na zewnątrz.
Zephyranthes candida
Zephyranthes candida - Stan Shebs CC BY-SA 3.0
Jest rodzimym gatunkiem Argentyny, jest rustykalny i dobrze nadaje się do ogrodów w klimacie umiarkowanym. Występuje również w Europie, gdzie kwitnie późnym latem, a zwłaszcza jesienią.
W miejscach pochodzenia jest to prawie wiecznie zielona roślina. Kwiaty są białe z jasnozieloną poświatą wewnątrz i na zewnątrz nasady działek.
Rozkwit
Zephyranthes kwitnie wiosną i latem, ale niektóre gatunki kwitną jesienią na ogół w czasie wypuszczania liści.
W naturze kwitnienie jest w naturalny sposób wywoływane przez obfite deszcze, które następują po okresach suszy, dlatego bardzo ważne jest, aby sadząc cebulki po okresie zimowym, obficie podlewać.
Kwiaty trwają tylko dwa lub trzy dni, ale te same rośliny można stymulować do wielokrotnego kwitnienia poprzez obfite podlewanie przeprowadzane kilka razy w okresie wiosenno-letnim. Po około 10 dniach od podlania roślina w magiczny sposób zakwita.
Rady dotyczące uprawy Zephyranthes
Uprawa w doniczkach
Zephyranthes nadaje się również do uprawy w misach, gdzie konieczne jest pozostawienie miejsca na dyfuzję cebul.
zephyranthes z żółtym kwiatem
Uprawa w otwartym terenie
Chcąc rosnąć w ogrodzie, małe cebulki należy sadzić na głębokości równej trzykrotnej ich wysokości w dobrej glebie ogrodowej z dodatkiem uniwersalnej gleby dla roślin kwitnących, lepiej przepuszczalnej przez piasek rzeczny.
Cebule można sadzić zgodnie z zasadą „jeden tak, jeden nie”. Aby uzyskać dobre wyniki, zaleca się regularne podawanie wody i od czasu do czasu łagodnego płynnego nawozu dla roślin kwitnących.
Roślina jest bardzo rustykalna, aw klimacie śródziemnomorskim cebulki można pozostawić w nienaruszonym stanie przez kilka lat.
W chłodniejszych klimatach wydajne ściółkowanie gleby jest niezbędne lub cebulki można wykopać późną jesienią, aby zachować je w okresie zimowym.
Temperatura
W niezbyt surowym klimacie, z odpowiednią ochroną przed zimą, Rain Lily może być również uprawiany na zewnątrz. W strefach klimatycznych z bardzo mroźnymi zimami cebulki należy wyciągać z ziemi i przechowywać w torfie w chłodnym miejscu.
Scott Zona Zephyranthes primulina CC BY-NC 2.0
Lekki
Rain Lily preferuje słoneczne miejsca. Należy zadbać o to, aby roślina otrzymywała poranne słońce z ochroną przed upalnymi letnimi promieniami popołudnia, dobrą radą jest umieszczenie rośliny u podstawy drzew lub krzewów, z których odfiltrowywane są promienie słoneczne.
Warstwa uprawna
Rain Lily preferuje miękkie gleby, które są zawsze wilgotne, ale dobrze odwodnione, toleruje gleby słabe, o ile są umieszczone w półcieniu.
Podlewanie
Podlewanie musi być regularne i częste. Okresy suszy, po których następuje obfite nawadnianie, stymulują obfite kwitnienie.
Mnożenie
Namnażanie Zephyranthes odbywa się najlepiej przez bulbile. Możliwe jest również rozmnażanie przez nasiona, tyle że generalnie uzyskanie roślin kwitnących zajmuje około półtora roku, a nasiona na ogół zachowują zdolność kiełkowania przez krótki czas.
Mnożenie przez goździki
Namnażanie następuje głównie dzięki cebulkom (mniejszym cebulkom), które rosną wokół głównej żarówki.
Zapłodnienie
Dopiero w okresie aktywnego wzrostu roślina jest nawożona raz w miesiącu nawozem bogatszym w potas (K) w celu pobudzenia kwitnienia.
Przycinanie
Lilii deszczowej nie da się przyciąć, wystarczy wyeliminować tylko te części, które wysychają lub ulegają uszkodzeniu, aby nie stały się nośnikiem chorób pasożytniczych.
Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji
Rozmnażają się łatwo jesienią, oddzielając cebulki. Gleba musi być wilgotna i lekka w półcieniu. Cierpi na nadmierne wychłodzenie, dlatego wskazane jest przykryć pozostawioną na miejscu roślinę słomą lub liśćmi.
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Zephyranthes to silna i odporna roślina. Nie cierpi na specyficzne choroby i nie jest podatny na zarażenia pasożytami. Jednak w dłuższych okresach lub w sytuacjach wysokiej wilgotności roślina ta może zachorować na szarą pleśń, która powoduje zgniliznę liści i płatków kwiatowych, jeśli nie zostanie potraktowana lub zapobiegnięta, może zabić roślinę. Aby temu zapobiec, wystarczy zastosować pewne środki ostrożności, takie jak zawsze rano podlewanie, aby wilgoć z gleby mogła wyparować przez cały dzień dzięki słońcu; sadzić cebulki w odległości co najmniej 20-25 cm od siebie, aby zapewnić każdemu odpowiednią cyrkulację powietrza; woda obficie, ale bez przekraczania
Jeśli pomimo środków ostrożności roślina zapadnie na szarą pleśń, można interweniować, podając do gleby mieszankę Bordeaux, którą można kupić we wszystkich sklepach ogrodniczych i kwiaciarniach. Bardzo skuteczną kurację należy powtarzać regularnie co 10 dni, aż do rozwiązania problemu.
Rain Lily
Ciekawość
Nazwa Zephyranthes pochodzi od greckiego zephyros „zefiro” western wind i anthos „flower” lub „kwiat zachodniego wiatru” - wiatru, który przynosi deszcz, który prowadzi do kwitnienia tych gatunków.
Mówi się, że pierwsi hiszpańscy odkrywcy, którzy przybyli do Argentyny w pobliżu Rio de la Plata, zobaczyli pole pełne lilii deszczowych, na których złote pręciki lśniły w słońcu do tego stopnia, że opisali rzekę jako rzekę srebra (plata po hiszpańsku oznacza „srebro” ), od którego wydaje się wywodzić nazwa Argentyna. Szczyt kwitnienia po deszczach jest często określany niemieckim słowem blitz.
Język kwiatów
Jego nazwa oznacza „wiatr zachodni”, czyli wiatr powodujący deszcze. Na poziomie symbolicznym jest to pomyślny kwiat nowości i obfitości, ożywienia po trudnym okresie suszy.
Jest to zatem pozytywne przesłanie, jest to doskonała roślina dla osoby w trakcie rekonwalescencji lub która po trudnym momencie odniosła sukces. Dlatego lilia deszczowa symbolizuje nadzieję i oczekiwanie na deszcz, słońce lub tęczę.