Cotyledon orbiculata
Cotyledon to pyszny soczysty gatunek pochodzący z suchych obszarów Afryki, Arabii Saudyjskiej i Jemenu.
Jest to roślina o niezwykłym krzewiastym pokroju, charakteryzującej się długimi łodygami, z których wyrastają, szczególnie przyjemne w dotyku, pary przeciwległych liści o zielonych ząbkowanych krawędziach z ciemnymi detalami. Ma mięsistą łodygę.
Wytwarza gęstą roślinność, dzięki dużej liczbie gałęzi zdolnych do tworzenia pojedynczej i ciągłej główki. W wieku dorosłym osiąga wysokość 20 centymetrów, a następnie rozwija się bocznie. Konsekwencje poszerzają rozmiar kępy i przyjmują typowe łożysko świecznika.
Tworzy kwiaty, które wyrastają pośrodku rozety, w kształcie wiszącej pomarańczy w kształcie dzwonka.
Nazwa „liścień” pochodzi od szczególnego kształtu liści, które przypominają fasolę.
Jest to roślina wolno rosnąca, dlatego aby osiągnąć wysokość 30 cm potrzebuje od 3 do 4 lat i taki sam okres jest potrzebny do rozpoczęcia kwitnienia.
Klasyfikacja botaniczna
Rodzaj Cotyledon należy do rodziny Crassulaceae, dużej grupy sukulentów występujących na suchych obszarach Afryki, Arabii Saudyjskiej i Jemenu.
Główne gatunki
Istnieje wiele gatunków należących do rodzaju Cotyledon, wśród których pamiętamy:
Cotyledon undulata
Cotyledon undulata
Gatunek ten ma charakterystyczne liście wachlarzowate, mięsiste, pokryte białawym woskiem, podłużne, zaokrąglone, z wierzchołkami skierowanymi do góry i falistym brzegiem.
Cotyledon orbiculata
Cotyledon orbiculata
Gatunek ten charakteryzuje się grubymi liśćmi, których kolor może zmieniać się od zielonego do szarego, często z czerwoną linią na brzegu. Dorasta do 1,5 m wysokości
Występuje w pięciu odmianach, opartych na różnicach w kształcie liści i kwiatów.
W okresie od czerwca do sierpnia kwitnie obficie, dając kolorowe, zwisające, dzwonkowate kwiaty noszone w gronach na końcach wydłużonej łodygi kwiatowej. Są to przeważnie pomarańczowo-czerwone, ale czasami występują również żółte formy kwitnące. Jest gatunkiem rozpowszechnionym w całej Afryce Południowej.
Cotyledon tomentosa
Gatunek ten osiąga wysokość od 30 do 70 cm i średnicę od 30 do 50 cm. Charakteryzuje się cienkimi łodygami o średnicy 3-4 mm i zielonymi lub żółtozielonymi liśćmi
Cotyledon ladismithiensis
Cotyledon ladysmithsiensis
Gatunek ten pochodzi z Południowej Afryki i charakteryzuje się cienkimi rozgałęzionymi łodygami, które mają pyszne żółto-zielone liście, bardzo mięsiste i lekko aksamitne w dotyku. Pokrój największych liści jest bardzo szczególny i występuje na górnej krawędzi wypukłości zębatych, nie spiczasty. Kwitnie od maja do lipca, a kolor kwiatów jest żółto-pomarańczowy.
W fazie dorosłej osiąga wysokość 20-25 cm, po osiągnięciu tej wysokości wzrost przebiega wraz z rozwojem bocznym.
Rozkwit
Jeśli upewnisz się, że Twój Cotyledon jest odpowiednio wyeksponowany, aby mógł otrzymać odpowiednią ilość światła słonecznego, odpowiednie nawadnianie i odpowiednie nawożenie, zostaniesz nagrodzony pięknymi kwiatami, które rozpoczną się późną wiosną i będą trwały przez całe lato.
Należy wziąć pod uwagę, że roślina zaczyna kwitnąć, gdy osiągnie 3-4 lata życia, więc jeśli niedawno ją kupiłeś, nie martw się, jeśli nie zakwitnie, prawdopodobnie jest to młody okaz, trochę cierpliwości i zobaczysz, jak kwitnie.
Rady dotyczące uprawy liścieni
Cotyledon to roślina prosta w uprawie. W przeciwieństwie do innych sukulentów bardzo boi się nadmiaru wody, co powoduje zgniliznę korzeni, która może być nawet śmiertelna.
Jest to jednak dość delikatna roślina, która może zostać zagrożona przez traumatyczne wydarzenia, manipulacje i przeciągi. W momencie zakupu wskazane jest wybranie zwartych i jednolitych okazów, a lepiej jest wyrzucić okazy, które mają miejscowe nacięcia w najbardziej zewnętrznych odgałęzieniach.
Podczas transportu umieść roślinę w sztywnym pojemniku i zawiń gałęzie w szmatkę, aby pozostały nieruchome.
Ważne jest, aby roślina otrzymywała dużo światła we wszystkich porach roku, przy bezpośrednim nasłonecznieniu, z wyjątkiem przypadków, w których promienie są zbyt skoncentrowane (na przykład w przypadku, gdy roślina jest trzymana podwójnie okulary), w których najlepiej trzymać go w jasnym odcieniu. Optymalna ekspozycja jest na południu, podczas gdy należy unikać ekspozycji północnej.
Uprawa w doniczkach
Dobrze jest wzbogacić liścieni ładnym pojemnikiem, lepiej szerokim i rozszerzonym o miękkich krawędziach, tak aby gałęzie zewnętrzne mogły się cofnąć. W przypadku tej rośliny zaleca się stosowanie niskich doniczek, najlepiej z terakoty, o średnicy 15 cm, ponieważ system korzeniowy rozwija się raczej na szerokość niż na głębokość.
Należy go okresowo przesadzać, gdy korzenie zajmą całą dostępną przestrzeń
Sadzenie wiosną jest okazją do sprawdzenia stanu korzeni: jeśli zauważysz poczerniałe lub szarawe korzenie, należy je usunąć sterylizowanymi nożyczkami
Do przesadzenia należy użyć specjalnego kompostu dla Cactaceae oraz gruboziarnistego piasku lub perlitu w proporcji 2: 1. Dobrze jest zrobić pierwsze podlewanie po przesadzeniu wazonu przez zanurzenie.
Zaleca się umieszczenie w otworze drenażowym kawałków ceramiki, aby uniknąć przeszkód ze strony ziemi lub korzeni.
Liścień
Uprawa w otwartym terenie
Liścień tworzy niski krzew i nadaje ton ogrodowi zimowemu. Jest to roślina łatwa w uprawie i nadaje się również do ogrodów skalnych na obszarach, w których temperatury zimowe nie są zbyt niskie.
Wskazane jest, aby w okresie wegetacji zapewnić obfite nawadnianie, które należy wstrzymać, gdy minimalne temperatury spadną poniżej około 10 ° C. Wymaga dobrze przepuszczalnej, porowatej gleby, bo pamiętajmy, boi się zastoju.
Temperatura
Boi się przeciągów i niskich temperatur, nawet poniżej 10 ° C można być świadkiem upadku liści.
W temperaturze 5 ° C roślina doznaje poważnych uszkodzeń, poniżej zera umiera. Optymalne temperatury uprawy latem to około 21 ° C, nawet jeśli dobrze rośnie w temperaturach 27 ° C. Temperatura zimą musi wynosić 10-13 ° C.
W przypadku spadku temperatury w okolicach tych wartości, roślinę należy pozostawić idealnie suchą.
Lekki
Liścień uwielbia światło i słońce, dlatego zaleca się umieszczanie go w nasłonecznionym miejscu i obracanie za każdym razem, gdy się zamoczy, tak aby zapewnić równomierny rozwój gałęzi.
Warstwa uprawna
Wymaga porowatej gleby składającej się z ziemi i grubego piasku.
Podlewanie
Liścień należy podlewać, gdy powierzchnia gleby jest sucha.
Dobry system polega na dobrym zwilżeniu gleby, spuszczeniu nadmiaru wody i odczekaniu, aż gleba wyschnie, przed przystąpieniem do następnego nawadniania. Woda do irygacji nie powinna być zimna ani wapienna i należy ją podawać powoli.
W okresie jesienno-zimowym należy wstrzymać nawadnianie.
Istotne jest, aby unikać zastoju wody w spodku.
Cotyledon orbiculata
Mnożenie
Liścień można rozmnażać przez cięcie, nasiona lub odrosty.
Mnożenie przez sadzonki
Najlepszy czas na cięcie to od maja do czerwca.
Sadzonki o długości 10-15 cm są pobierane i sadzone na głębokość 5 cm w mieszaninie utworzonej z piasku i torfu, utrzymując wilgotną glebę. Słoik umieszcza się w miejscu o temperaturze około 21 ° C.
Po kilku tygodniach zaczną pojawiać się pierwsze pędy, roślina będzie traktowana jak roślina dorosła.
Mnożenie przez nasiona
Namnażanie przez nasiona przeprowadza się w marcu lub wrześniu, rozprowadzając nasiona na glebie złożonej z 2 części drobnego piasku i jednej gleby na nasiona.
Doniczkę zanurza się w wodzie, aż gleba będzie dobrze zwilżona, nadmiar wody spłynie, a nasiona równomiernie rozprowadza się na powierzchni gleby (ewentualnie przy pomocy patyczka). Taca pokryta jest przeźroczystą folią z tworzywa sztucznego, którą codziennie zdejmujemy, aby sprawdzić wilgotność gleby.
Pojemnik trzymamy w cieniu, w temperaturze około 21 ° C do momentu kiełkowania.
Gdy nasiona kiełkują, pokrywa jest zdejmowana, a światło stopniowo się zwiększa.
Gdy sadzonki są wystarczająco duże, aby można było nimi manipulować, przesadza się je do ostatniej doniczki.
Mnożenie przez odrosty
Wiosną bierze się sadzonkę, która rośnie u podstawy rośliny matecznej (podstawna przyssawka) i sadzi się ją w mieszaninie torfu i piasku w równych częściach. Należy ją utrzymywać w cieple i dobrym oświetleniu poprzez nawożenie raz w miesiącu.
Kiedy roślina się ukorzeni, traktowana jest jak roślina dorosła.
Zapłodnienie
Nawóz liścienia należy nawozić co 3-4 tygodnie począwszy od wiosny i przez całe lato płynnym nawozem rozcieńczonym wodą do podlewania. W okresie od jesieni do zimy liścień wchodzi w stan spoczynku wegetatywnego, dlatego nie należy podawać nawozów.
Nawóz musi być zrównoważony pod względem azotu, fosforu i potasu, ale musi również zawierać mikroelementy.
Przycinanie
Liści nie należy przycinać, wystarczy zlikwidować liście, które stopniowo wysychają lub ulegają uszkodzeniu, aby nie stały się nośnikiem chorób pasożytniczych.
Kombinacje z innymi roślinami
Liścień dla tych samych potrzeb, ale także dla estetyki, nadaje się do umieszczenia u stóp wysokiej i błyszczącej Sansevierii.
Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji
Wszystkie liścienie potrzebują piaszczystego i dobrze przepuszczalnego podłoża oraz przesadzenia, gdy korzenie zajmą całą dostępną dla nich przestrzeń.
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Liścień, jak wszystkie sukulenty, nie jest szczególnie podatny na choroby.
Jeśli zauważymy, że łodyga rośliny gnije, prawdopodobnie roślina otrzymuje zbyt dużo podlewania.
Możesz spróbować uratować roślinę, jeśli nie wszystkie łodygi zostały trafione, biorąc ją z całym glinianym chlebem z garnka i pozostawiając do wyschnięcia. Wyeliminuj zgniłe korzenie. Przesadzaj i odczekaj dwa tygodnie przed ponownym podlaniem.
Jeśli roślina więdnie i zrzuca liście, prawdopodobnie była narażona na zbyt niskie temperatury lub zimne przeciągi. Dlatego należy go ustawić w odpowiedniej pozycji.
Jeśli na zielonych częściach rośliny pojawiają się przebarwienia, które wydają się puste, roślina otrzymuje mało wody i dlatego należy dostosować podlewanie.
Jeśli zauważysz brązowe plamy na spodniej stronie liści, prawdopodobnie znajdujemy się w obecności koszenili, które można usunąć mechanicznie, myjąc roślinę.
Ciekawość
Cotyledon pochodzi z Republiki Południowej Afryki. Jest to roślina wolno rosnąca, której wysokość do 30 cm potrzebuje od 3 do 4 lat i taki sam okres jest potrzebny do kwitnienia.
Nazwa rodzaju Cotyledon pochodzi od greckiego słowa kotyledon oznaczającego kielich w kształcie miseczki, co odnosi się do liści niektórych gatunków.
Nazywany jest również „uszami świńskimi”, nazwa ta wywodzi się od owalnego kształtu szaro-zielonych liści niektórych form, które są bardzo zmienne z czerwonymi lub jasnymi brzegami.
Jaskrawe kwiaty przyciągają pszczoły i ptaki, które żywią się nektarem rośliny. Srebrnoszare liście niektórych form zawdzięczają wiele swojego atrakcyjnego koloru zakurzonej białej powłoce, która może pomóc odbijać większość ciepła słonecznego, aby zapobiec nadmiernej utracie wody z grubych liści tłuszczu.
Toksyczność
Rośliny są silnie trujące dla ludzi i zwierząt, a mięso zwierząt zatrutych liścieniem pozostaje toksyczne nawet po ugotowaniu.
Jest to dobrze znana roślina lecznicza. W Afryce Południowej mięsistą część liścia stosuje się w celu zmiękczenia i usunięcia twardych odcisków i brodawek.
„Ostrzeżenie: zastosowania farmaceutyczne podano wyłącznie w celach informacyjnych. Muszą być zalecane i przepisane przez lekarza. ”
Język kwiatów
Również w przypadku tej rośliny obowiązuje znaczenie związane z roślinami należącymi do rodziny Crassulaceae: zdolność do opierania się przeciwnościom. Znaczenie związane z miejscem pochodzenia tych sukulentów.