Cyrtanthus sanguineus. Dick Culbert z Gibsons, BC, Kanada - CC BY 2.0.
Cyrtantus, znany we Włoszech jako Vallota , to cebulki, które dają wspaniałe kwiaty, pochodzące z południowych regionów Afryki. Szkoda, że prawdopodobnie ze względu na swoją delikatność są to rośliny dość rzadkie na rynku. W przeciwieństwie do innych cebulek są one wieloletnie.
Nie przekraczają 50-60 cm wysokości, aw naszym kraju uprawiane są wyłącznie w doniczkach, ponieważ nie tolerują surowości zimy. Mają prawie zielną konsystencję: z łodygi wyrastają długie i gęste lancetowate liście, ułożone w promieniu.
Kwiaty o charakterystycznym, nachylonym pokroju wyrastają z każdej łodygi i odznaczają się jasnymi kolorami: żółtym, czerwonym, pomarańczowym i rzadko białym.
Gatunki z rodzaju rosną w szerokim zakresie siedlisk, w tym na błotnistych i wilgotnych brzegach, jako epifity na innych roślinach, a nawet w warunkach zbliżonych do pustyni. Niektóre gatunki dobrze nadają się do ogólnej uprawy, inne wymagają innego traktowania. Mają wymagania, które czasami są tak specyficzne i precyzyjne, że uprawę prowadzą wyspecjalizowani zbieracze i hodowcy.
Klasyfikacja botaniczna
Cyrtanthus to duży rodzaj z rodziny Amaryllidaceae pochodzącej z Afryki Południowej.
Główne gatunki
Znanych jest około 40 gatunków Cyrtanthus. Aby lepiej zdefiniować gatunek, można powiedzieć, że rodzaj Cyrtanthus można podzielić na dwie odrębne grupy w oparciu o cykl wzrostu: liściaste i zimozielone.
Gatunki liściaste można dalej podzielić na gatunki rosnące zimą.
Formy zimozielone należą do najczęściej uprawianych ze wszystkich gatunków Cyrtanthus. Kwitną, gdy czują się w niewoli, zwłaszcza gdy krzyżują się z podobnymi gatunkami (takimi jak Cyrtanthus brachyscyphus). To idealne kształty do pojemników. Istnieje wiele form kolorystycznych, a wszystkie są zapachowe.
Zobaczmy niektóre z nich:
Cyrtanthus angustifolius
Gatunek ten charakteryzuje się liśćmi, które zwykle tworzą się razem z kwiatem, wąskimi i do 45 cm długości. Kwiaty są pomarańczowoczerwone i kwitną późnym latem i wczesną jesienią, sporadycznie zimą po pożarze. Gatunek ten nie nadaje się do uprawy w zimnych regionach. Rośnie na zboczach gór i równinach w sezonowych strumieniach i bagnach.
Cyrtanthus Contractus
Cyrtanthus contractus P Wilkin CC BY-SA 3.0
Jest to jeden z najbardziej rozpowszechnionych kwiatów w Afryce Południowej, po raz pierwszy opisany w 1898 roku. Dorasta do 40 cm i kwitnie na ogół wiosną i wczesnym latem. Jej kwiaty są różowe, a czasem czerwonawe.
Cyrtanthus falcatus
Cyrtanthus falcatus KENPEI CC BY-SA 3.0
Kwitnie wczesną wiosną, tworząc czerwone do różowych kwiaty z żółtą nutą na zewnętrznej stronie korony. To jest gatunek odporny.
Cyrtanthus brachyscyphus
Cyrtanthus brachyscyphus Użytkownik: BotBln CC BY-SA 3.0
Ten mały półzimozielony gatunek wytwarza pomarańczowo-czerwone kwiaty, jest jednym z najłatwiejszych w uprawie. Okres kwitnienia to wiosna.
Cyrtanthus breviflorus
Cyrtanthus breviflorus Mark Hyde, Bart Wursten, Petra Ballings and Darrel Ploughes CC BY-SA 3.0
Kwitnie głównie wiosną i latem, ale sporadycznie mogą pojawiać się przez cały sezon. Tworzy jasnożółte kwiaty.
Cyrtanthus clavatus
Jest to gatunek Eastern Cape, który wytwarza biały, kremowy lub jasnoróżowy kwiat z czerwono-brązowymi lub zielonymi środkowymi paskami.
Jest uśpiony zimą i kwitnie latem, a cebulki należy sadzić szyjami tuż nad poziomem gruntu.
Cyrtanthus elatus
Cyrtanthus elatus Júlio Reis CC BY-SA 3.0
Znany jako Vallota speciosa , George Lily lub Scarborough Lily jest jednym z najbardziej uderzających przedstawicieli rodzaju i jest uprawiany na całym świecie ze względu na kwiaty cięte. Najpopularniejszym kolorem jest szkarłatna czerwień, ale teraz dostępne są również różowe i białe formy.
Często mówi się, że gatunek ten kwitnie bardzo nieregularnie, ale niektóre formy są naturalnie bardziej obfite niż inne.
Cyrtanthus eucallus
Ten kwitnący gatunek pomarańczy ma liczne hybrydy, które zasługują na szczególną uwagę ogrodniczą. Jest wiecznie zielony, szybko się rozmnaża i wymaga zacienionego miejsca. Jest to łatwy gatunek i idealna roślina do doniczek.
Cyrtanthus fergusoniae
Jest gatunkiem liściastym lub zimozielonym o jasnoczerwonych kwiatach.
Cyrtanthus galpinii
Jest to gatunek karła, wytwarzający różowe lub pomarańczowe kwiaty.
Uśpiony zimą, kwitnie od sierpnia do września w swoim naturalnym środowisku.
Cyrtanthus guthrieae
Niewiele przymiotników odpowiednio opisuje piękno tego niezwykle rzadkiego gatunku z jego jaskrawoczerwonymi kwiatami, które odbijają blask słońca. Kwitnie wiernie od marca do kwietnia na półkuli południowej.
Cyrtanthus spiralis
W przyrodzie jest to gatunek bardzo rzadki i należy do najtrudniejszych w uprawie
W uprawie jest zwykle zimozielony, ale latem powinien być prawie suchy, a zimą rzadko podlewany.
Cyrtanthus staadensis
Jest to rzadki i obfity gatunek, który wytwarza jasne pomarańczowo-czerwone kwiaty
Cyrtanthus mackenii Karen Wiebe CC BY-SA 3.0
Rozkwit
Okres kwitnienia jest różny w zależności od gatunku: trwa od wczesnej wiosny do jesieni.
Wskazówki dotyczące uprawy Cyrtanthus
Cyrtanthus jest dość delikatny, dlatego jego uprawa nie jest tak rozpowszechniona wśród nie-ekspertów.
Cebule sadzi się w okresie od kwietnia do maja, a doniczkę umieszcza się w pełnym słońcu lub w bardzo jasnym miejscu.
Zalecana gleba to mieszanka gliny uniwersalnej i gruboziarnistego piasku. Zapewni to dostatecznie odżywczą i osuszającą glebę.
Uprawa w doniczkach
Roślina ta nadaje się do uprawy w doniczkach, dlatego szczególnie w miejscach, gdzie mogą wystąpić przymrozki, najlepiej sadzić cebulki w doniczkach, które zimą można przechowywać z dala od mrozu.
Aby odnieść sukces w uprawie tej rośliny, trzeba mieć dużą jasność co do potrzeb poszczególnych gatunków, zwłaszcza tych o trudniejszej uprawie.
Dobrze jest uprawiać Cyrtanthus w obfitych pojemnikach o różnej wielkości w zależności od gatunku. Ważne jest, aby gleba miała dobry drenaż. Doskonałą glebą jest mieszanka 50% kory kompostującej, 25% pumeksu i 25% piasku, do której dodaje się dobrze rozłożony związek grzybowy oraz wolno uwalniający się nawóz azotowy, dobrze zbilansowany z pierwiastkami śladowymi. Właściwy klimat jest głównym warunkiem i razem z resztą może pomóc w uprawie.
To powiedziawszy, najlepiej traktować każdy gatunek osobno.
Cyrtanthus przesadza się jesienią i średnio co 3 lata. Nowy pojemnik musi być większy niż poprzedni; gleba musi być miękka, luźna i bogata w materię organiczną.
Cyrtanthus
Uprawa w otwartym terenie
Przy uprawie gruntowej należy wziąć pod uwagę, że roślina ta nie toleruje mrozu (maksymalnie 13 stopni), jeśli tych warunków nie ma, lepiej unikać uprawy w ogrodzie.
Temperatura
Idealne temperatury to około 20 ° C (szczególnie w pierwszych miesiącach życia żarówki). Zimą roślinę należy umieścić w miejscu osłoniętym, gwarantującym co najmniej 13 ° C ciepła.
Lekki
Ogólnie rzecz biorąc, roślina ta preferuje miejsca lekko zacienione lub takie, w których słońce świeci tylko przez pół dnia, najlepiej rano. Istnieją jednak gatunki, które preferują stanowiska w pełnym słońcu, takie jak Cyrtanthus brachyscyphus i Cyrtanthus obliquus, podczas gdy inne, takie jak Cyrtanthus eucallus i Cyrtanthus labiatus, kwitną w półcieniu.
Warstwa uprawna
Im bogatsza gleba, tym większe i piękniejsze będą kwiaty i rośliny. Roślina dobrze reaguje, jeśli w okresie wzrostu otrzymuje nawóz, dlatego wskazane jest podawanie do gleby nawozu w postaci płynnej i tylko w tym okresie
Podlewanie
Podlewanie musi odbywać się codziennie w okolicach maja-czerwca i przerzedzać około lipca-sierpnia. Początkowo gleba musi być zawsze wilgotna, ale potem wskazane jest, aby między jednym podlewaniem a następnym dać jej czas na całkowite wyschnięcie. Jeśli chodzi o nawadnianie, kiedy i ile ma kluczowe znaczenie dla sukcesu.
Cyrtanthus mackenii
Mnożenie
Po zakończeniu okresu wegetacyjnego rośliny pobiera się małe cebulki wykiełkowane u podstawy i można je wykorzystać jako odrosty pod każdym względem.
Po posadzeniu w doniczkach o małej lub średniej średnicy, potrzebują one około dwóch do trzech lat, aby same wytworzyły piękne kwiaty.
Jeśli chodzi o nasiona Cyrtanthus, są one krótkotrwałe i można je przechowywać w lodówce do 6 miesięcy.
Nasiona wysiewać na dobrze przepuszczalną glebę i tylko lekko przykryć piaskiem
Zapłodnienie
Od marca do września nawóz płynny rozcieńczony w wodzie do nawadniania należy podawać co 2-3 tygodnie, nieznacznie zmniejszając dawki w stosunku do podanych na opakowaniu.
Nawóz musi być równomiernie zbilansowany pod względem azotu (N), fosforu (P), potasu (K) oraz mikroelementów, takich jak magnez (Mg), żelazo (Fe), mangan (Mn), miedź (Cu), cynk (Zn), bor (B), molibden (Mo), wszystkie ważne dla prawidłowego i zrównoważonego wzrostu rośliny.
Przycinanie
Cyrtanthus nie może zostać przycięty. Części, które wysychają, wystarczą, aby nie stały się nośnikiem chorób pasożytniczych.
Zawsze należy używać czystych i zdezynfekowanych narzędzi, aby uniknąć ryzyka zakażenia tkanek.
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Roślina ta obawia się głównie koszenili i przędziorków, które mogą powodować bardzo szybkie niszczenie rośliny. Wszystko
Jeśli zauważysz plamy na spodniej stronie liści, prawdopodobnie jest to spowodowane atakiem koszenili, który można usunąć wacikiem nasączonym alkoholem.
Ciekawość
Nazwa rodzaju Cyrtanthus pochodzi od greckiego kyrtos (skręcony) i anthos (kwiat), aby opisać cały kwiatostan z zwisającym kwiatem wszczepionym na łodygę.
Język kwiatów
W języku kwiatów Cyrtanthus symbolizuje fantazję i tajemnicę
Książki o Cyrtanthus
Amaryllidaceae of Southern Africa (angielski) - Graham Duncan