Cordyline terminalis - Zdjęcie: David J. Stang CC BY-SA 4.0
Cordyline to rośliny, które w miejscu pochodzenia mogą stać się prawdziwymi drzewami. Często są mylone z rodzajem Dracaena.
Ze względów estetycznych to bardzo popularne rośliny: eleganckie i dostępne w szerokiej gamie kształtów, rozmiarów i kolorów liści, najczęściej brązowo-zielone, cieniowane na różowo lub czerwono. Cordyline pochodzi z Indii Wschodnich i wysp Pacyfiku.
Jest to długotrwała, wiecznie zielona roślina o długich liściach, o smukłych, lancetowatych liściach i jasnych kwiatach o zapachu lawendy. W mieszkaniu rzadko kwitnie.
Gatunek Cordyline terminalis (lub C. fruticosa) pochodzi z Azji. Posiada bardzo duże liście z ogonkami, intensywnie zielone i różnie nakrapiane w zależności od odmiany żółtej lub czerwonej.
W krajach pochodzenia służy do tworzenia żywopłotów wzdłuż dróg.
Jest bardzo obecny w naszych mieszkaniach, gdzie nie przekracza 80 cm wysokości. Ma dość krótką łodygę z lancetowatymi, brązowozielonymi liśćmi z kremowymi, różowymi lub czerwonymi plamkami.
Klasyfikacja botaniczna
Cordyline Terminalis to gatunek należący do rodzaju Cordyline, który z kolei należy do rodziny Laxmanniaceae.
Główne odmiany
Istnieje wiele odmian gatunku Cordyline Terminalis, oto kilka:
„ Amabilis ”, który ma bardzo intensywnie zielone liście z białymi i różowymi kropkami i duże;
„ Bartetii” charakteryzuje się czerwono-czarnymi liśćmi;
„ Guilfoylei ” z liśćmi różnie prążkowanymi czerwonymi, różowymi i białymi;
„ Wyzwolenie ” z liśćmi najpierw czerwono-fioletowymi, a następnie brązowymi;
„ Re Alberto ”, który wyróżnia się intensywnie różowymi liśćmi z żółtymi żyłkami;
„ Tricolor ” charakteryzuje się dużymi liśćmi z różowymi, czerwonymi i kremowo-białymi pasmami.
Cordyline terminalis - David Monniaux CC BY-SA 3.0
Oprócz gatunku Cordyline Terminalis istnieje około piętnastu gatunków Cordyline, wśród których pamiętamy:
Niepodzielona Cordyline, pochodząca z Nowej Zelandii. Jego wysokość w miejscach pochodzenia może sięgać 7 metrów, ale w doniczkach nie przekracza 120 cm. Już od nazwy „niepodzielony” rozumie się, że ma pojedynczą (niepodzielną) nierozgałęzioną łodygę, na szczycie której znajduje się kępka liniowych, spiczasto-zielonych liści z pojedynczym żebrem. W uprawie outdoor w strefach umiarkowanych latem daje piękne kwitnienie: kwiaty białe, zabarwione na czerwono, które jesienią stają się czerwonymi jagodami.
Cordyline australis, pochodzi z Australii. W naszych domach ma wielkość i wygląd małego drzewka, nie wyższego niż 1 metr, podczas gdy w miejscu pochodzenia staje się prawdziwym drzewem, które osiąga wysokość do 8 metrów. Ma wyprostowaną łodygę, z gałęziami w górnej części, ma wąskie, lancetowate lub szaro-zielone liście przypominające wstążki, które gromadzą się w kępkach na końcach gałęzi. W uprawie outdoor osiąga wiek 10 lat i wytwarza piękne kwiatostany o kremowych i pachnących kwiatach, a następnie białe jagody. Istnieje wiele odmian tego gatunku, o których wspominamy: „Atropurpurea” charakteryzująca się fioletowymi liśćmi u podstawy, „Aureo striata”, która ma zielone liście z żółtymi smugami; „Dallerianav”, który wytwarza liście z żółtymi smugami;„Doucetiana” charakteryzuje się liśćmi z białymi krawędziami; „Lineata”, która ma bardzo duże fioletowe liście u podstawy; „Purpurea” z fioletowymi prążkowanymi liśćmi; „Veitchii” z fioletowymi liśćmi.
Rozkwit
Cordyline prawie nie kwitnie w pomieszczeniach, ale uprawiana na zewnątrz iw odpowiednich warunkach daje naprawdę piękne kwiaty
Wskazówki dotyczące uprawy Cordyline
Cordyline może być uprawiana zarówno w pomieszczeniach, jak iw ogrodzie, ale tylko w regionach o klimacie umiarkowanym.
Cordyline nie lubi zimna, w rzeczywistości dobrze żyje w temperaturach około 18-20 ° C, przy wysokiej wilgotności (80-85%) i przy obfitym oświetleniu. Zimą temperatura nie może spaść poniżej 16 ° C.
Uprawa w doniczkach
Cordyline jest przesadzany, gdy korzenie są zbyt ograniczone w doniczce, w której się znajduje. Wiosną roślinę wyjmuje się z doniczki i sprawdza korzenie.
Odpowiednia gleba składa się z wrzosowisk i liści liściastych w równych częściach, do których dodaje się niewielką ilość spowolnionego nawozu.
Wskazane jest umieszczenie na dnie garnka kawałków gliny, aby ułatwić odpływ wody do nawadniania.
Lepiej jest używać doniczek z terakoty, które sprzyjają transpiracji gleby.
Uprawa w otwartym terenie
Uprawa na zewnątrz jest dozwolona tylko w obszarach o klimacie umiarkowanym
Czy Cordyline to roślina żywopłotowa?
Cordyline terminalis w krajach pochodzenia służy do tworzenia żywopłotów wzdłuż dróg
Temperatura
Idealna temperatura to 18-21 ° C i nigdy nie może spaść poniżej 15 ° C
Lekki
Cordyline wymaga dużo światła, ale musi być rozproszone. Nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego.
Warstwa uprawna
Dobrze jest zdecydować się na mieszankę dobrze przepuszczalnej i torfowej gleby.
Cordyline fruticosa - Mokkie CC BY-SA 3.0
Podlewanie
Cordyline wymaga dość wilgotnej gleby, ale należy bezwzględnie unikać stagnacji wody. Wiosną-latem należy podlewać, gdy gleba zaczyna wysychać. Jesienią i zimą jest podlewany, aby nie wysychać gleby.
Rośliny te potrzebują bardzo wilgotnego środowiska (80-85%), dlatego latem konieczne jest codzienne rozpylanie liści.
Są również bardzo wrażliwe na fluor (nawet w niskich stężeniach), dlatego lepiej jest podlewać wodą deszczową lub zdemineralizowaną.
Mnożenie
Cordyline można rozmnażać przez nasiona lub wierzchołkowe sadzonki łodygi.
Na początku wiosny z rośliny matecznej pobiera się wierzchołkowe sadzonki o długości 7-8 cm.
Sadzi się je w glebie na nasiona na bazie torfu i piasku w równych częściach w małej doniczce, która zostanie pokryta przezroczystym plastikiem. Jest umieszczony w jasnym miejscu w temperaturze około 21 ° C. wilgotność jest wykrywana i kontrolowana codziennie (poprzez usuwanie wszelkich kondensacji). W momencie pojawienia się nowych liści (tj. W momencie ukorzenienia się) pokrywa jest definitywnie usuwana, a roślina traktowana jest jak roślina dorosła.
Zapłodnienie
Wiosną i latem Cordyline jest nawożona co 2/3 tygodni płynnym nawozem zmieszanym z wodą do nawadniania. Jesienią nawozy należy wstrzymać. Nawóz musi być kompletny, tzn. Zawierać makro i mikroelementy.
Przycinanie
Cordyline nie powinno być przycinane, wystarczy usunąć wysychające liście
Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji
Przesadzanie odbywa się wiosną co 3 lata. Do mnożenia lepiej jest użyć metody cięcia wierzchołkowego. Cordyline potrzebuje stale wilgotnych gleb od wiosny do jesieni. Nie wymaga spoczynku zimowego, ale ceni sobie okres odpoczynku przy ograniczonym podlewaniu od jesieni do późnej zimy.
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Jeśli liście uschły i opadły, jest to niewątpliwie niewłaściwa technika uprawy: może to być spowodowane zbyt wysoką temperaturą lub brakiem wilgoci.
Jeśli na spodniej stronie liści pojawią się brązowe plamy, roślina mogła zostać zaatakowana przez koszenilę, w takim przypadku konieczne jest umycie rośliny lub zastosowanie określonych pestycydów.
Jeśli liście mają nekrotyczne plamy zarówno na krawędziach, jak i na środku liścia, może trwać atak grzybów, w szczególności atak Colletotrichum spp., Choroba lepiej znana jako antraknoza.
Konieczna jest interwencja chemiczna przy użyciu określonych produktów
Jeśli liście mają tłuste plamy, jest to z pewnością atak grzybów wywołany przez Phytophtora spp. który jest eliminowany za pomocą specjalnych metod leczenia.
Cordyline terminalis 'Lilinoe' - zdjęcie Megan Hansen CC BY-SA 2.0
Ciekawość
Nazwa Cordyline pochodzi od greckiego kordyle, co oznacza „maczugę” ze względu na korzenie niektórych gatunków, które przybierają kształt maczugi.
Liście tej rośliny były używane na Hawajach do wyrobu spódniczek hula i jadalnych kłączy. Dostępne na rynku odmiany obejmują rośliny o kolorowych lub pstrych liściach.
Toksyczność / Ziołowe zastosowania
Cordyline nie jest rośliną toksyczną, wręcz przeciwnie, stanowi doskonałe remedium na wiele problemów (jednak przed zastosowaniem tych wskazówek w praktyce należy zasięgnąć porady eksperta). Zobaczmy niektóre z nich:
Napar z liści jest stosowany jako lekarstwo na obrzęki, stany zapalne i suchą gorączkę
Sok z liści stosowany jest w leczeniu przeziębienia i kaszlu, bólu brzucha, egzemy i zapalenia żołądka
W leczeniu nadciśnienia stosuje się napar z trzech pokruszonych liści odmiany purpurowej
Pąki liści są stosowane w leczeniu bólów dolnej części klatki piersiowej
Filariasis leczy się roztworem uzyskanym z nowych pędów roślin
Stosowany zewnętrznie sok z liści jest stosowany w leczeniu bólu ucha i zakażonych oczu
Napar z liści w olejku służy do leczenia ran
Liście są miażdżone olejem i nakładane na ropnie dziąseł
Dolna część liścia jest macerowana w oliwie z oliwek i używana jako okład lub tampon do leczenia ran
Korzeń służy do leczenia stanów zapalnych, łysienia, bólu zębów i zapalenia krtani
Kawałki korzenia namoczone w occie służą do przygotowania preparatu przeciw krwawieniu
Oczywiście i dotyczy to wszystkich roślin, przed użyciem musisz skonsultować się z lekarzem, nigdy nie rób tego sam, jeśli nie masz pewności, że nie masz różnych nietolerancji lub alergii.