Uważam, że jest kilka rzeczy, które odprężają i przywracają działanie jak lawenda: przyjemność dla oczu i zapachu, i nie tylko o tym mówię, wynik badań przeprowadzonych na japońskim uniwersytecie w Kagoshima również mówi: wystarczy powąchać bukiet lawendy, aby zmniejszyć niepokój i stres oraz poprawić nastrój. Ale nie potrzeba badań uniwersyteckich, aby zrozumieć, jak korzystna jest ta roślina.
Poznajmy ją bliżej, szkoda, że nie może pozwolić ci poczuć jej perfum.
Lawenda to rodzaj bylin, który w zależności od gatunku może osiągnąć wysokość jednego lub dwóch metrów.
Ma zdrewniałe korzenie oraz wyprostowane i rozgałęzione łodygi, które od drugiego roku życia mają tendencję do skręcania się. Jego liście ułożone są odwrotnie wzdłuż łodygi i mają barwę popielatozieloną.
Prawdziwym pięknem są niebieskie, fioletowe lub liliowe kwiaty zebrane w cylindryczne, szypułkowe kolce, które emitują odurzający zapach, który wiatr niesie nawet z daleka.
W każdym ogrodzie, na każdym tarasie warto uprawiać lawendę, bo ma wiele zalet: perfumuje, zdobi, wabi pszczoły do zapylania (inne nośniki dobrego samopoczucia można wykorzystać w kuchni, w szafach jako pachnąca pościel, odstrasza komary a przede wszystkim poprawia nastrój, ale pomyśl o tym?
Jej bardzo charakterystyczna barwa pomiędzy błękitem a bzem oraz zapach sprawiają, że jest to jedna z najpiękniejszych roślin na taras czy ogród. Ale czy wiesz, że jest również bogaty w ważne właściwości lecznicze?
Klasyfikacja botaniczna
Lawenda, nazwa naukowa Lavandula, to rodzaj roślin z rodziny Lamiaceae, o wyglądzie niewielkich jednorocznych lub wieloletnich roślin zielnych z typowym kwiatostanem kolczastym.
Główne gatunki
Lavandula obejmuje dużą liczbę gatunków. Biorąc pod uwagę tylko obszar eurośródziemnomorski, znanych jest około 22. Najbardziej rozpowszechnione na terytorium Włoch to:
Lavandula spica
Lavandula spica Zulio CC BY 2.0 Gatunek ten znany jest również pod nazwami Lavender spigo i Lavandula latifolia. Jego wysokość waha się od 30 do 60 cm, a jej cykl biologiczny jest trwały. We Włoszech występuje na północnym zachodzie, do wysokości 1000 m nad poziomem morza. Dlatego występuje głównie na wzgórzach.
Lavandula stoechas
Gatunek ten ma od 40 do 60 cm wysokości, w rzadkich przypadkach przekracza metr. Rośnie głównie na glebach krzemionkowych, ponieważ w odróżnieniu od innych gatunków potrzebuje bardziej kwaśnej gleby. Występuje we Włoszech, z północy na południe, ale rośnie spontanicznie wzdłuż wybrzeży Morza Tyrreńskiego, do wysokości 600 m nad poziomem morza. Nawet jeśli woli wybrzeża, może być uprawiana również na innych obszarach.
Lavandula angustifolia
Gatunek ten może osiągnąć maksymalną wysokość jednego metra. W porównaniu z innymi gatunkami ma ciemnozielone liście. Kwiaty mogą być liliowe, czerwone, białe lub niebieskie. Nadaje się do kompozycji żywopłotów. Rośnie od północy do południa Włoch, ale idealne są wybrzeża Morza Tyrreńskiego.
Lavandula dentata
Gatunek ten jest również znany pod wspólną nazwą spigonardo. Rzadko rośnie na wolności, ponieważ jest używany głównie w przemyśle perfumeryjnym, do produkcji olejków eterycznych. Ma rozgałęzioną i zdrewniałą podstawę, charakteryzują się aksamitnie zielonymi liśćmi z zębatymi brzegami na górnej stronie i szarawymi na dole. Maksymalna wysokość, jaką może osiągnąć to 60 cm. Jest szeroko rozpowszechniony przede wszystkim w południowych Włoszech, w szczególności na Sycylii.
Lavandula multifida
Gatunek ten ma szarą, wełnistą łodygę. Nazywana jest również lawendą Egiptu, ponieważ jest typowa dla garrigue i suchych łąk. Na naszym półwyspie jest zagrożony zniknięciem, można go spotkać tylko w niektórych rejonach Kalabrii (w rejonie Reggio) oraz na Sycylii (w rejonie Palermo i Mesyny).
Rozkwit
Lavandula ma obfite kwitnienie, które eksploduje w okresie od czerwca do lipca. Kwiaty lawendy, efektowne i bardzo pachnące, są przydatne nawet po przycięciu: absolutnie nie wolno ich wyrzucać, ale należy je umieścić w suchym i przewiewnym miejscu, aby mogły wyschnąć i zachować przyjemny zapach nawet po wysuszeniu.
Suszone kwiaty mogą być używane do różnych celów, niektóre nawet do użytku domowego.
Zapach pokoi i pościeli
Przygotowanie naparu o działaniu uspokajającym, uspokajającym i przeciwskurczowym.
Ekstrakcja pachnącego olejku eterycznego używanego w różnych dziedzinach kosmetologii, perfumerii i aromaterapii.
Wskazówki dotyczące uprawy lawendy
Lawenda jest rośliną rustykalną, wymaga stałej cyrkulacji powietrza i dlatego należy ją sadzić w bezpiecznej odległości od innych roślin. Jednocześnie musi być chroniony przed nadmiernym wiatrem i zimnem, dlatego ważne jest, aby był częściowo osłonięty. Dlatego może być umieszczony blisko studni lub niskiego muru, ale lub z boku ściany domu.
Uprawa w doniczkach
Lawendę można również łatwo uprawiać w doniczkach, gdzie osiąga nawet metr wysokości. Konieczne jest wybranie stanowiska bardzo słonecznego. Jeśli klimat w zimie jest zbyt surowy, doniczkę należy przenieść do zamkniętego miejsca, ale zawsze w pobliżu źródła światła, takiego jak okno.
Do uprawy w doniczkach za najbardziej odpowiedni gatunek uważa się Lavandula angustifolia odmiany Nana Alba.
W uprawie doniczkowej możesz zdecydować, czy kontynuować sadzenie, czy siew. Środki ostrożności, których należy przestrzegać w obu przypadkach, są nieliczne, ale fundamentalne. Przede wszystkim musisz wybrać dość wysoką i szeroką pulę. Na dnie należy ułożyć warstwę keramzytu, żwiru lub odłamków. Idealna gleba jest miękka lub o średniej teksturze, musi być bogata w kompost i zawsze dobrze osuszona.
Lawendę można przerzucać corocznie i zwykle przesadzanie przeprowadza się wiosną, wybierając od czasu do czasu pojemniki o większej średnicy. Podczas operacji przenoszenia należy również zmienić glebę, która zawsze musi być świeża i osuszona.
Uprawa gruntowa
Lawenda może zmienić Twój ogród, ale wymaga przestrzeni do rozwoju, więc jeśli zdecydujesz się zacząć ją uprawiać w ogrodzie, zapewnij mu odpowiednią przestrzeń między roślinami.
Idealne miejsce w ogrodzie na lawendę to miejsce najbardziej nasłonecznione i najbardziej wentylowane, nie wilgotne i oddalone od roślin, które mogłyby ograniczać ich rozwój. Uprawę lawendy można rozpocząć od włożenia gałęzi rośliny o długości około dziesięciu centymetrów do dołka wzbogaconego glebą i piaskiem oraz sproszkowanymi lub organicznymi nawozami.
Żywopłot?
Lawenda doskonale nadaje się do tworzenia pięknych i pachnących żywopłotów
Uprawa lastryko
Lawendę można uprawiać w doniczkach na tarasie
Temperatura
Lawenda jest rośliną śródziemnomorską i dlatego rośnie w środowiskach charakteryzujących się wysokimi temperaturami i suchym klimatem. Stąd łatwe rozprzestrzenianie się w basenie Morza Śródziemnego, od Afryki Północnej po Azję, od Półwyspu Arabskiego po Indie.
Lekki
Lavandula uwielbia słońce, więc umieść ją w miejscu z dużą ilością światła.
Warstwa uprawna
Idealna gleba do uprawy lawendy jest gliniasta i wapienna, ale roślina przystosowuje się również do gleb zasadowych.
Podlewanie
Podlewanie musi być regularne, ale nie nadmierne, absolutnie konieczne jest unikanie tworzenia się stojącej wody, która mogłaby spowodować gnicie rośliny. Aby promować drenaż, glebę należy zmieszać z materią organiczną.
Mnożenie
Możesz wybrać, czy uprawiać lawendę z nasion, czy z cięcia. W pierwszym przypadku siew to jesień na obszarach o łagodnym klimacie i początek wiosny w chłodniejszych. Rozmnażanie przez nasiona jest nieco delikatne. Aby ułatwić kiełkowanie, nasiona lawendy należy moczyć przez 6-8 dni, a następnie wysiewać w miękkiej glebie.
Kiełki zwykle zaczynają kiełkować od jednego do czterech tygodni po siewie, ale czas kiełkowania różni się w zależności od gatunku. Zaleca się sadzenie nasion w doniczkach, utrzymując wilgotną ziemię na powierzchni i umieszczając doniczkę w jasnym, ale niezbyt słonecznym miejscu.
Gdy pędy wystarczająco urosną, w ziemi ogrodowej można wykopać dołek kilka centymetrów głębiej niż korzenie rośliny i umieścić sadzonkę.
Cięcie jest niewątpliwie najbardziej praktycznym sposobem na kontynuację uprawy. Długość łodyg do sadzenia musi wynosić co najmniej 10 cm. Pędy powinny być zakorzenione w mieszance torfu i żyznej gleby. Kiedy sadzonka wykształci swoje pierwsze korzenie i pojawią się pierwsze nowe pędy, lawenda zostanie przeniesiona do ostatniej doniczki do przeszczepu,
Zapłodnienie
Nawożenie tej rośliny przeprowadza się w okresie wiosennym, kiedy roślina zaczyna ponownie rosnąć oraz pod koniec lata, po zebraniu kwiatów.
Przycinanie
Przycinanie lawendy odbywa się co roku, bezpośrednio po kwitnieniu. Jest to delikatna operacja, która ma miejsce zaledwie kilka lat po pierwszym wszczepieniu implantu, zwykle od trzeciego roku życia.
Przycinanie jest niezbędne, aby określić kształt rośliny i zapewnić, że roślina będzie zawsze bujna.
Kombinacje z innymi roślinami (Stowarzyszenie) (ułóż to, jeśli to możliwe, umieść to z czym jeszcze to połączyć i czego unikać, na pewno znajdziesz informacje o roślinach warzywnych)
Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji
Aby chronić lawendę przed złą pogodą w okresie szczytu, można podjąć pewne środki ostrożności, takie jak przykrycie gleby naturalną ściółką, która również pomaga ograniczyć występowanie chwastów.
Lawendę należy podlewać, gdy gleba jest sucha, kierując wodę w stronę podstawy rośliny.
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Lawenda jest rośliną raczej rustykalną i nie jest podatna na szczególne ataki owadów pasożytniczych, ale nie jest odporna na wirusy i choroby kryptogamiczne.
Do najpowszechniejszych należą wirus mozaiki lucerny, wirus mozaiki lucerny (Amv), który może upośledzać rozwój rośliny i powodować pojawienie się żółtych plam na liściach, które później przekształcą się w nekrozę.
Wśród grzybów, które mogą wpływać na lawendę, znajdujemy Septoria, Rosellinia, Armillaria i Phytophtora, których obecność można rozpoznać po plamach i żółknięciu liści.
Ciekawość
Nazwa „lawenda” pochodzi od łacińskiego gerundium czasownika „wash” (Lavandus, lawenda, Lavandum = „który należy umyć”) w związku z faktem, że roślina ta była używana w starożytności (zwłaszcza w średniowieczu) do oczyszczania organizmu . Dzięki kwiatom lawendy możesz zrobić wiele torebek DIY do szafek na perfumy i szuflad.
Toksyczność i / lub stosowanie ziołowe
Lawenda ma właściwości przeciwbólowe, antyseptyczne i antybiotyczne, w rzeczywistości z rośliny pozyskuje się olejek eteryczny przydatny w stanach lękowych, bezsenności, w walce z grypą, przeziębieniem i kaszlem.
Olejek eteryczny z lawendy może również łagodzić bóle mięśni, ma działanie moczopędne i lecznicze.
„Ostrzeżenie: zastosowania farmaceutyczne podano wyłącznie w celach informacyjnych. Muszą być zalecane i przepisane przez lekarza. ”
Język kwiatów
Roślina lawendy ma kilka znaczeń. Zgodnie z tradycją roślina ta ma cudowne działanie przeciw ukąszeniom węży: po namoczeniu w wodzie i wcieraniu w rany miała właściwości przeciw truciźnie. Uważano jednak, że węże tworzą gniazda w krzakach lawendy.
Z tego powodu przypisywano mu znaczenie nieufności. Aby wyleczyć ranę spowodowaną ukąszeniem węża, należało bardzo ostrożnie podchodzić do tej samej rośliny, która służyła jako antidotum. Ponadto wokół krzewów tej rośliny zawsze jest wiele pszczół i szerszeni zwabionych intensywnym zapachem, na które należy zwrócić uwagę zbliżając się.
Ale dla innych źródeł wręczenie tego kwiatu oznacza „Twoje wspomnienie jest moim jedynym szczęściem”.