Fragment igieł Douglas Fir z odcieniami zmierzającymi w kierunku srebraL ' jodły Douglas , powszechnie określanej również jako daglezja przybrzeżna lub sosna Oregon , jest to duże drzewo wykorzystywane do celów dekoracyjnych i do produkcji wysokiej jakości drewna. Gatunek należący do rodziny Pinaceae jest wiecznie zielonym drzewem iglastym pochodzącym z przybrzeżnych regionów Ameryki Północnej i Kanady, gdzie spontanicznie rośnie powyżej 1500 metrów nad poziomem morza.
Douglas Sosna, inna nazwa używana dla tego Pseudotsuga menziesii gatunków , ma smukły i mocny kufer, jak igły liściach około 3cm i wydłużone szyszek sosny, które wiszą między wielu branżach, które rozwijają się w dość uporządkowany sposób.
Wspomnieliśmy o tym gatunku w przewodniku „ Drzewa ogrodowe: jak wybrać ” ze względu na jego majestatyczną postawę i bardzo ozdobne, wiecznie zielone liście. W naturze może uwydatnić każdy górski krajobraz, ale jest również stosowany w dużych ogrodach (biorąc pod uwagę wielkość, jaką może osiągnąć roślina, uprawa jest zalecana tylko wtedy, gdy jest dużo miejsca), gdzie wyróżnia się geometryczną elegancją (piękny trójkątna korona określona przez ogólnie smukłą postawę).
Młodsze okazy są często używane jako choinki, więc można je uprawiać w doniczkach przez ograniczony czas. Kolejną cechą, która sprawiła, że jodła daglezji jest jednym z najbardziej cenionych gatunków przez ogrodników na całym świecie, jest kolor igieł: piękna zieleń, na której występują bardzo delikatne odcienie szarości lub błękitu.
Klasyfikacja botaniczna
- Domena: Eukaryota;
- Królestwo: Plantae;
- Podranga: Tracheobionta;
- Oddział: Pinophyta;
- Klasa: Pinopsida;
- Zamówienie: Pinales;
- Rodzina: Pinaceae;
- Rodzaj: Pseudotsuga;
- Gatunek: Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona).
Główne odmiany i odmiany
Istnieje kilka odmian i odmian Pseudotsunga menziesii, które można również łatwo uprawiać w naszych ogrodach. Niektórzy osiągają znaczne wysokości, inni zachowują zwartą postawę. Oto te, które mają większą dyfuzję:
Pseudotsuga menziesii Fletcheri
ceniony za zwarty pokrój i zaokrąglony kształt korony. Idealna roślina do uzupełnienia nawet małych ogrodów.
Pseudotsuga menziesii var. glauca
osobliwością tej stożkowej odmiany jest kolor igieł, który może zmieniać się od zielono-niebieskiego do zielono-żółtego (odcienie są bardzo jasne, ale nadają jodle wysoką wartość dekoracyjną).
Pseudotsuga menziesii Pendula
jak widać z nazwy, główne gałęzie, czyli niższe i większe, są skierowane w dół. Igły mogą zmieniać kolor podążając za porami roku, przechodząc od klasycznego zielonego / niebieskiego (lub szarego) do jaśniejszego odcienia żółtego.
Pseudotsuga menziesii Carnefix płacze
kształt zmienia się w porównaniu z innymi opisanymi przez nas odmianami. Pień rozwija się po lekkim skrzywieniu, a gałęzie, które rozwijają się bardzo gęste, mają tendencję do zwisania z upływem czasu. Igły są ciemnozielone. Jest to wytrzymała i łatwa w uprawie odmiana.
Rozkwit
Jodły nie są drzewami, które zachwycają swoim kwitnieniem i nawet w tym przypadku, w odniesieniu do jodły Douglas, sytuacja się nie zmienia. Mówiąc dokładniej, możliwe jest zdefiniowanie jodły Douglas jako drzewa jednopiennego, to znaczy ze strukturami rozmnażania, które znajdują się na tej samej roślinie, ale które różnią się od siebie. Te kwiaty męskie są niepozorne i zebrane w kwiatostany czerwonych z zaokrąglonym kształcie. Z drugiej strony kwiaty żeńskie wyróżniają się jaśniejszymi kolorami (zielonymi lub żółtymi) i są zebrane w grupy po 3.
Rozkwitu daglezji występuje od marca do kwietnia. Następnie tworzą się szyszki o szczelnie zamkniętych łuskach pokrywających, które dopiero w pełni dojrzałe otwierają i zrzucają nasiona, które są rozpraszane przez wiatr. Po rozsianiu szyszki opadają na ziemię.
Szyszki daglezji (szyszki), które otwierają się, aby uwolnić nasionaWskazówki dotyczące uprawy jodły Douglas
Czy ta jodła amerykańska może być uprawiana w naszym kraju jako wspaniała ozdobna roślina ogrodowa? Odpowiedź brzmi tak. Dzięki wiecznie zielonym liściom i łatwości uprawy stał się jednym z najbardziej cenionych gatunków przez entuzjastów ogrodnictwa na całym świecie, a nawet we Włoszech.
Uprawa w doniczkach
Jodłę Douglas można uprawiać w dużych doniczkach (o średnicy nie mniejszej niż 60 cm i głębokości około 70 cm) tylko w pierwszych latach życia. Zgodnie z przewidywaniami najmniejsze okazy są często używane jako choinki. Są odporne w dość chłodnym i jasnym otoczeniu, wykorzystując jako podłoże mieszaninę torfu, gliny i piasku. System korzeniowy jest bardzo silny, ale obawia się zgnilizny korzeni, która może być spowodowana stagnacją wody. W przypadku uprawy daglezji w doniczkach, zawsze na krótki okres, dobrze jest interweniować tylko wtedy, gdy gleba wydaje się być całkowicie sucha, podając nigdy nadmierną ilość wody.
W domu iw doniczce tak, ale tylko na okres świąteczny. Po wakacjach wskazane jest wyprowadzenie rośliny na zewnątrz. Najlepsza rzecz do zrobienia? Posadź ją bezpośrednio w ziemi, aby jodła, nawet gdy ma zwarty pokrój, mogła wykorzystać więcej miejsca na rozwój dużego systemu korzeniowego i wzrostu korony.
Uprawa w otwartym terenie
Jaka jest najlepsza gleba do uprawy daglezji? Gatunek Pseudotsuga menziesii dobrze rośnie zarówno na glebach gliniastych, jak i piaszczystych. Rzeczywiście, aby być precyzyjnym, preferowane są najbardziej drenujące podłoża. Stagnacji wody należy unikać jak zarazy, ponieważ w krótkim czasie mogą one doprowadzić do gnicia korzeni i szybkiego niszczenia roślin.
Jeśli chodzi o ostateczne sadzenie, konieczne jest wykopanie dołka równego dwukrotności chleba ziemi, który otacza korzenie, dodając dojrzały obornik na dno, aby zwiększyć poziom żyzności gleby.
Sosna oregońska jest bardzo dekoracyjna, dlatego można ją sadzić również na określonym obszarze ogrodu jako roślinę izolowaną lub umieszczać obok innych okazów tego samego gatunku lub należącego do rodzaju referencyjnego, zwracając uwagę na pozostawienie niezbędnej przestrzeni dla nieskrępowanego wzrostu.
Jodła Douglas w ogrodzie (Jamain. / CC BY-SA)Temperatura
Boisz się zimna? Nie. Czy wytrzymuje długie okresy suszy? Tak, w skrócie, idealna roślina do uprawy w prawie wszystkich regionach naszego kraju. W obszarach górskich znajduje swoje naturalne środowisko.
Lekki
Miejsce w półcieniu jest idealne dla jodły Douglas, zawsze starając się utrzymać wystarczająco wilgotną glebę. Liście rośliny mogą zostać uszkodzone przez wściekłość silnego wiatru, dlatego zaleca się wybranie dobrze osłoniętego miejsca.
Warstwa uprawna
Doskonale dostosowuje się do każdego odczynu gleby, ale preferuje podłoża szczególnie drenujące, złożone z wysokich warstw gliny lub piasku, żyzne.
Podlewanie
Nie jest wielkim pijakiem. Jodła Douglas, szczególnie w chłodniejszych porach roku, jest zadowolona z opadów i może wytrzymać nawet długie okresy suszy. Większe ilości wody potrzebują młode osobniki właśnie posadzone w ziemi (przez pierwsze lata, to znaczy do czasu rozwinięcia silnego systemu korzeniowego) oraz latem (w normalnych warunkach wystarczy tygodniowe podlewanie) )
Mnożenie
Rozmnażanie jodły Douglas (Pseudotsuga menziesii) odbywa się poprzez nasiona, naturalnie lub poprzez wykonywanie określonych czynności w specjalistycznych szkółkach (dokładnie takich, w których zwykle kupuje się choinkę). Wysiew odbywa się pod koniec zimy w chłodnej szklarni i przy słabym oświetleniu przez co najmniej dwie zimy. Ostateczne sadzenie może nastąpić następnej wiosny, kiedy ryzyko przymrozków jest już daleko, a temperatury zaczynają się stabilizować.
Zapłodnienie
Ciągłe zabiegi nawozowe nie są obowiązkowe w ciągu roku, ale przed sadzeniem w gruncie należy dobrze zagospodarować glebę i dodać dojrzały obornik. Jednak nie jest zabronione ani niewłaściwe stosowanie określonych nawozów do drzew iglastych, które należy podawać roślinie w cieplejszych porach roku co 20-30 dni.
Przycinanie
Cięcie jodły Douglas należy ograniczyć do samej eliminacji suchych i zniszczonych gałęzi lub do usunięcia dłuższych podstawnych gałęzi, aby nadać koronie smuklejszy kształt. Podobnie jak wszystkie inne drzewa iglaste, nie wymaga ciągłych zabiegów, nawet jeśli jego wzrost jest dość szybki (mniej niż czerwony dąb ).
Współpraca
Jodłę Douglas można uprawiać w ogrodach, w których występują również inne gatunki drzew ozdobnych należące do różnych rodzajów , ale należy przewidzieć, aby nie zbijać roślin w grupy. Nawet umieszczona w odosobnionym miejscu, czyli jako pojedyncze drzewo na dużej zielonej przestrzeni, udaje jej się zostać zauważonym (nie tylko ze względu na swoją wysokość, ale i elegancję majestatycznej postawy), ukazując wszystkie swoje walory jako roślina ozdobna. ogród.
Duży okaz sosny Oregon uprawiany w pobliżu innych gatunków należących do tego samego rodzaju (zdjęcie CC BY 2.0) Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Ten słynny gatunek jodły amerykańskiej jest bardzo odporny na ataki pasożytów (jedynymi, które mogą powodować problemy są mszyce włochate, Megastigmus spermotrophus i Barbara colfaxiana, które atakują szyszki), ale obawia się grzybów, które mogą uszkodzić korzenie w warunkach nadmiernego wilgotność i stagnacja gleby. Najgroźniejszymi wrogami są właśnie grzyby Pythium, Fusarium, Botrytis, Rhizoctonia, Phytophthora, Armillaria, Phellinus i Rhabdocline. Kontrolowane podlewanie i dobry drenaż gleby mogą uniknąć poważnych problemów bez uciekania się do specjalnych fungicydów.
Przypadki inwazji moli procesyjnych są rzadkie. Jedyne, co rzeczywiście musi zrobić fachowy personel, to ścinanie zarażonych części w okresie zimowym, czyli przed opuszczeniem gniazda przez larwy.
Ciekawość
Dlaczego nazywa się Douglas Fir?
Nazwa zwyczajowa gatunku Pseudotsuga menziesii wywodzi się od nazwy szkockiego botanika Davida Douglasa, który w 1827 r. Wysłał pierwszy materiał do rozmnażania. Z drugiej strony nazwa naukowa odnosi się do szkockiego przyrodnika Archibalda Menziesa, który odkrył tę piękną jodłę w 1791 roku na wyspie Vancouver.
Jodła Douglas jest nie tylko rośliną ozdobną, ale jest cennym surowcem do produkcji lekkiego i wytrzymałego drewna, używanego do budowy domów, łodzi, kanalizacji, obiektów rekreacyjnych (ławek lub gier), do prześcieradeł zrekompensowane i wiele więcej. To cenne i łatwe w obróbce drewno.
Gatunek ten ma duże znaczenie w procesach zalesiania, a dzięki łatwości rozmnażania powoli modyfikuje krajobraz dużych obszarów, nie tylko w Ameryce, ale także w Europie, zwłaszcza na wybrzeżach północnych, gdzie klimat jest bardziej wilgotny.
Toksyczność
Daglezja zielona nie jest niebezpieczna dla ludzi, ale oleje wytwarzane przez tę roślinę mogą powodować silne podrażnienia jamy ustnej i układu pokarmowego zwierząt. Igły są również niebezpieczne w przypadku połknięcia: mogą silnie podrażniać przewód pokarmowy, aw ciężkich przypadkach powodować perforacje.
Język kwiatów
Douglas Fir nie ma ścisłego znaczenia w języku kwiatów, ale biorąc pod uwagę, że jest często używany jako choinka bożonarodzeniowa, możemy zdefiniować ją tylko jako jeden z symboli tego świętego święta. Mówiąc o Bożym Narodzeniu, znajdziesz tutaj przydatne wskazówki dotyczące uprawy Schlumbergera buckleyi (Christmas Cactus) i cieszenia się obfitym kwitnieniem.