✅ Lipa (Tilia): porady, uprawa i opieka

Linden (genus Tilia) jest drzewem z dużą koronę, która jest częścią rodziny drzew idealny dla dużych ogrodów . Łatwa w uprawie, długowieczna i majestatyczna: lipa jest szeroko stosowana w miejskich parkach i alejach, a także w prywatnych ogrodach.

Jej mocne strony to duże ulistnienie i odurzający zapach małych kwiatów, które pojawiają się liczne pod koniec sezonu wiosennego. Nie potrzebujesz zielonego kciuka, aby móc wyhodować to mało wymagające drzewo, ale ważne jest, aby wybrać gatunek lub odmianę, która najlepiej pasuje do przestrzeni, którą zamierzasz wypełnić, a także aby w pełni wykorzystać oferowany cień.

Posadzenie czegoś w rodzaju Tilia w zdecentralizowanym kącie dużego trawnika otaczającego Twój dom to punkt wyjścia do stworzenia prawdziwego salonu na świeżym powietrzu. Pod dużym baldachimem można zaaranżować ładny stół i krzesła, aby w pełni wykorzystać gęsty cień, tworząc latem przestrzeń do kilkudniowego relaksu.

Drzewo liściaste osiągające do 30 metrów wysokości. W przydomowym ogródku uprawa lipy nie zawsze jest możliwa, ale jeśli masz taką możliwość, nie wahaj się.

Dlaczego wybrać Tiglio?

Odpowiadanie jest łatwe:

jest to mało wymagające drzewo ozdobne, które można uprawiać na każdym obszarze naszego kraju;
dzięki dużemu ulistnieniu i dużej powierzchni gwarantowanego cienia sprawi, że Twój ogród będzie żywy nawet w najgorętsze letnie dni;
jest to roślina miododajna, obficie kwitnąca;
jej kwiaty i liście mają wiele korzystnych właściwości.

Klasyfikacja botaniczna

Oto dokładna klasyfikacja botaniczna lipy.

Domena: Eukaryota;
Królestwo: Plantae;
Podranga: Tracheobionta;
Superdivision: Spermatophyta;
Rejon: Magnoliophyta;
Klasa: Magnoliopsida;
Podklasa: Dilleniidae;
Zamówienie: Malvales;
Rodzina: Tiliaceae;
Rodzaj: Tilia.

Główne gatunki i odmiany

Najpopularniejszymi gatunkami we Włoszech (spontanicznymi) są dwa: Tilia cordata i Tilia platyphyllos . Oprócz tych dwóch spotykamy inne gatunki, takie jak Tilia americana i jej różne odmiany, które są szeroko stosowane do uprawy w dużych ogrodach.

Przyjrzyjmy się im bliżej.

Tilia cordata (Dzika lipa)

Jest to gatunek spontaniczny pochodzący z Europy Środkowej, który może osiągnąć maksymalną wysokość od 20 do 25 metrów. Należy do kategorii dużych drzew liściastych z kulistą ozdobną koroną.

Korona, która rozwija się w dolnej części na bardzo mocnym i rozgałęzionym pniu, może rozszerzyć się do 12 metrów średnicy. Dziką lipę można również uprawiać w przydomowym ogrodzie, ale bardzo ważne jest, aby wybrać miejsce oddalone od domu i innych sztucznych przeszkód.

Duża korona i system korzeniowy, który ma tendencję do znacznego rozszerzania się, mogą powodować wiele problemów podczas wzrostu.

Kwitnienie tego gatunku przypada na czerwiec, kiedy to rozwijają się kwiatostany baldaszków, utworzone przez zmienną liczbę (5-12) małych, bardzo pachnących żółtych lub białych kwiatów. To znacznie uwydatnia koronę utworzoną przez liście w kształcie serca z ząbkowanymi krawędziami.

Dzika lipa jest gatunkiem wiejskim: toleruje temperatury do -20 ° C. Stanowisko słoneczne, neutralna gleba i przycinanie ograniczające rozwój okapu przyniosą niezwykłe efekty.

Jest rośliną długowieczną, dobrze znoszącą zanieczyszczenia (jest szeroko stosowana przy tworzeniu zadrzewionych alejek w mieście). Jej kwiaty są silnym magnesem dla pszczół, które produkują miód o doskonałych właściwościach.

Tilia platyphyllos (lipa)

Lipa lokalna lub lokalna to gatunek (Tilia platyphyllos) pochodzący z Europy Środkowej. Rośnie spontanicznie w wilgotnych lasach liściastych, a we Włoszech występuje prawie we wszystkich regionach, zarówno na równinach, jak i na obszarach do 1200 metrów nad poziomem morza.

Jest to drzewo liściaste, które może przekraczać 25 metrów wysokości, ale można je bezpiecznie uprawiać na każdym terenie zielonym o dużej powierzchni.

Jego zaokrąglone liście są ozdobne, składają się z dużych liści, ciemniejszych na górnej stronie i jaśniejszych na dolnej, między którymi wraz z nadejściem lata rozwijają się kwiatostany z 3 lub 5 pachnącymi kwiatami. Dobrze znosi niskie temperatury, suszę i zanieczyszczenie powietrza. Stosowany przy alejach wysadzanych drzewami, do tworzenia dużych, zacienionych obszarów w parkach publicznych i do uzupełnienia każdego rodzaju ogrodu prywatnego.

Nawet jeśli lipa jest gatunkiem szybko rosnącym, przy odpowiednim przycinaniu można nadać liściom harmonijny wygląd.

Tilia × europaea (europejska lipa) i Tilia Americana (amerykańska lipa)

Są wśród drzew, które cieszą się dużą popularnością w naszym kraju i są zwykle wykorzystywane jako trzon publicznych projektów zieleni w mieście oraz do uprawy na terenach prywatnych.

Wapno Europejskiej jest naturalną hybrydą pomiędzy Tilia cordata i Tilia platyphyllos. Jest to duże drzewo (maksymalna wysokość między 25 a 30 metrów) z pniem, który może łatwo osiągnąć półtora metra średnicy.

Wapno amerykański drzewo to drzewo kolumnowy z jajowate lub zaokrąglone liści i kwiatostanów, które mają do 15 bardzo pachnące żółte kwiaty.

Okres kwitnienia przypada na okres od czerwca do lipca. Oba są drzewami o cechach rustykalnych i wymagających niewielkiej uprawy.

Rozkwit

Kwitnienie lipy zwiastuje koniec szkoły. Słodki zapach wielu kwiatów, które rozwijają się od czerwca, odurza i zwiastuje nadejście długo oczekiwanego lata.

Wśród gęstych gałęzi i wielu liści dużych zielonych liści, skupiska białych kwiatów potrafią zrobić sobie miejsce, przyciągając wiele owadów. Lipa to miododajna roślina, która dostarcza pszczołom cennego nektaru.

Kwiaty mają kielich z 5 działkami i koroną z 5 płatkami o wyraźnym kolorze (białym lub żółtawym). Są zebrane w grupy po 3 lub 5 na kwiatostanach z długimi szypułkami. Są wdzięczne i cenne: z kwiatów lipy przyrządza się doskonałe napary i ziołowe herbaty o dobroczynnych właściwościach.

Rady dotyczące uprawy lipy

Duże, łatwe w uprawie drzewo, idealne do parków i ogrodów, ale potrzebuje odpowiedniej przestrzeni do swoich rozmiarów. Nawet jeśli możliwe jest powstrzymanie wzrostu za pomocą precyzyjnych zabiegów przycinania, nadal udaje mu się osiągnąć znaczne wysokości, a jego system korzeniowy jest bardzo silny i rozbudowany. Dlatego zawsze zaleca się „podjęcie właściwych środków” przed ostatecznym sadzeniem.

Uprawa w doniczkach

Uprawa ozdobnego drzewa o wysokości około 25/30 metrów w doniczce może być nieco trudna. Lipa jest zwykle sprzedawana w dużych plastikowych doniczkach, ale w jak najkrótszym czasie należy ją umieścić w ziemi. Nie można go długo trzymać w pojemniku, także dlatego, że korzenie potrzebują dużo miejsca.

Uprawa w otwartym terenie

Kiedy sadzić wapno w ogrodzie?

To zależy. Okres sadzenia może się różnić w zależności od zakupionej rośliny:

gatunek Tilia w pojemniku, czyli okazy zakupione w doniczkach w centrach ogrodniczych, można sadzić w ogrodzie o każdej porze roku, unikając najgorętszych miesięcy.
Sadzonki w grudach należy koniecznie sadzić, gdy opadną wszystkie liście i gdy najmłodsze gałęzie zaczną przybierać czerwonawy kolor.

Gdzie sadzić lipę?

Uważaj na odległości!

Jest królem ozdobnych roślin cieniowych, dlatego staranny dobór dokładnego miejsca w ogrodzie, w którym umieścić ją na stałe, ma fundamentalne znaczenie zarówno dla maksymalnego wykorzystania jego cienia, jak i dla zapewnienia drzewu optymalnych warunków do zdrowego i silnego wzrostu.

Pamiętaj o dokładnym wykonywaniu pomiarów. Drzewo, które osiąga 30 metrów wysokości i tworzy koronę o średnicy około 12 metrów, najlepiej trzymać z dala od domu.

Lipy nigdy nie wolno sadzić w odległości mniejszej niż 8 metrów od domu i więcej niż dwa metry od zewnętrznych podłóg, jeśli są obecne, aby uniknąć podnoszenia z powodu silnych korzeni, które wymagają dużo miejsca.

Pamiętaj również, aby przestrzegać odległości od granicy, która oznacza koniec Twojej posesji. Odległość 3 metrów od granicy może zapewnić komfort, ale uważne zapoznanie się z regulaminem gminy jest przydatne, aby nie naruszać specjalnych przepisów gminy zamieszkania.

Jak sadzić lipę?

Po pierwsze… zacznij kopać!

Otwór musi być szeroki i głęboki (około 2 lub 3 razy więcej niż bochenek ziemi), a gleba będzie musiała zostać kilkakrotnie obrobiona, aby stała się bardziej miękka. Wymieszaj trochę dojrzałego obornika przed przystąpieniem do określonego sadzenia, a następnie delikatnie zagęszczaj obficie glebę i wodę.

Temperatura

Najbardziej znane i najczęściej używane gatunki Tilia do prywatnej uprawy lub do ozdabiania przestrzeni publicznych mogą tolerować nawet najzimniejsze zimy z temperaturami dochodzącymi do -20 ° C.

A upał? Nie ma problemu z regularnym podlewaniem. Długie okresy suszy lub mrozu są niebezpieczne tylko dla osobników młodszych, bardziej wrażliwych na podłoże i wysokie temperatury.

Lekki

Lipa to drzewo preferujące pełną ekspozycję na słońce. Może również rosnąć w obszarach ogrodu, gdzie promienie słoneczne są trudniej dostępne, ale lepiej unikać obszarów całkowitego cienia (na przykład na północ za domem, który działa jak osłona przed słońcem).

Warstwa uprawna

Opisujemy drzewo, które samorzutnie rośnie w lasach liściastych w całej Europie na terenach nizinnych i pagórkowatych (do 1400 m n.p.m.) i które z łatwością dostosowuje się do każdego środowiska. Preferuje zrównoważoną, świeżą glebę o zasadniczo kwaśnym pH. Stała wilgotność rosnącego podłoża (nigdy nadmierna) jest ważnym czynnikiem dla rozwoju systemu korzeniowego.

Podlewanie

Młodsze osobniki wymagają regularnego i obfitego podlewania przez pierwsze kilka lat, od wiosny do późnej jesieni. Dorosłe rośliny są zadowolone z wody deszczowej, ale podczas długich okresów suszy, szczególnie latem, bardzo ważne jest planowanie podlewania.

Mnożenie

Rozmnażanie lipy może odbywać się poprzez:

nasiona: siew należy przeprowadzić między końcem zimy a początkiem wiosny, na rozsadniku lub w doniczkach. Aby przyspieszyć proces kiełkowania, zaleca się zebranie nasion bezpośrednio z rośliny i natychmiastowe posadzenie w rozsadniku.
Cięcie odrostami pniaka: jest to technika polegająca na użyciu odrostów rosnących u podstawy drzewa. Cięcie pół-zdrewniałe jest najprostszym i najszybszym sposobem, ponieważ pojemność korzeni odrostów jest wysoka. Obfite nawadnianie w fazie ukorzeniania będzie sprzyjać wzrostowi.

Zapłodnienie

Lipa nie wymaga dużych ilości nawozu. Wystarczające może być zmieszanie z glebą dużej ilości substancji organicznej przed sadzeniem, ale nie jest zabronione korzystanie z działania wolno uwalniającego się nawozu uniwersalnego w fazie aktywnego wzrostu (nawóz należy podać pod koniec lutego).

Przycinanie

Tilia i przycinanie: nierozerwalne połączenie.

Kiedy przycinać lipę? Ponownego ożywienia cięcie musi być wykonane wiosną, interweniując drastycznie, aby skłonić roślinę do opracowania nowych i silnych pędów. Przycinanie zimy jest użyteczny do usuwania przyssawki, które rosną na bazie roślin.

Jak przyciąć lipę? Aby nadać roślinie jak najbardziej harmonijny kształt drzewka, jednocześnie kontrolując jej wzrost, konieczne jest od razu zaprogramowanie odpowiedniego cięcia, a nie wtedy, gdy roślina jest bardzo duża. Polewa z lipy (do zrobienia na koniec lutego) to jedyna metoda, aby kontrolować jej rozwój i uzyskanie harmonijnego ozdobnych kulistą koronę.

Z drugiej strony, jeśli chcesz, aby lipa rosła swobodnie i tylko utrzymywała w porządku liście, możesz ścinać suche i zniszczone gałęzie, ale także te, które posunęły się za daleko w pierwszych dniach wiosny. Dzięki temu przycinaniu pielęgnacyjnemu nie wpłyniesz na wzrost drzewa, uzyskując doskonałe rezultaty pod względem elegancji korony. Gdy roślina jest zbyt wysoka i nie masz doświadczenia w bezpiecznej interwencji przy użyciu odpowiednich narzędzi, zdecydowanie zalecamy skontaktowanie się z profesjonalistami z branży.

Współpraca

Jakie rośliny można zestawić z Lipą? W dużym ogrodzie można posadzić wiele drzew o wspaniałych cechach ozdobnych. Wszystkie gatunki Tilia można łączyć z innymi gatunkami i odmianami o podobnych cechach kulturowych, decydując się na „kontrolowany wzrost” (z górnymi odcinkami łodygi sprzyjającymi wzrostowi liści, czyli okrywą). Jednak wielkość lipy, która może się rozwijać, nie zawsze pozwala na uprawę innych drzew w pobliżu.

Pasożyty, choroby i inne przeciwności

Lipa to dość silna roślina, ale istnieje kilka owadów i grzybów, które mogą powodować problemy podczas uprawy. Oto najczęstsze zagrożenia dla wszystkich gatunków z rodzaju Tilia:

Larwy Eriogaster lanestris i Phalera bucephala, które żywią się liśćmi.
Larwy Aegeria apiformis, które atakują pień zakopując korę.
Pyrrhocoris apterus : atakuje rośliny, nakłuwając najmłodsze pędy.
Eriophyes tiliae : zarówno dorosłe osobniki, jak i nimfy atakują spód liści, powodując ciemne narośla.
Tetranychus telarius : żółty pająk jest zagrożeniem zarówno dla liści, jak i młodszych gałęzi lipy.
Gnomonia tiliae : grzyb powodujący ciemne plamy na mniejszych liściach i gałęziach.
Pyrenochaeta pubescens : inny grzyb, który często atakuje lipę, zwłaszcza korę pnia, powodując duże ciemne krosty.
Cercospora macrospora : grzyb powodujący plamy na liściach, które następnie brązowieją i opadają.

We wszystkich tych przypadkach zaleca się natychmiastową interwencję za pomocą silnych pestycydów i fungicydów, aby jak najszybciej usunąć zagrożenie i uratować roślinę.

Ciekawość

Nazwa Linden (Tilia) pochodzi od greckiego „ptilon” (skrzydło) ze względu na charakterystyczny kształt liściastego przylistka.

Święte drzewo dla wielu ludów germańskich, symbol długowieczności, uważane za święte dla Bogini Afrodyty przez Greków, którego drewno jest wykorzystywane do produkcji mebli, klawiszy fortepianu, zapałek i ołówków.

Kwiaty lipy można wykorzystać w różnych przepisach do przyprawiania słodyczy i syropów, ale także do sporządzania naparów i herbat ziołowych.

Lipa jest drzewem długowiecznym, aw naszym kraju występuje wiele dużych okazów. Oto najbardziej „znane”: na cmentarzu Macugnaga (Verbania) rośnie lipa o obwodzie około 833 cm; w gminie Malborghetto (UD) hoduje się 25-metrowy okaz uznany za „pomnik rośliny”; Na placu Summonte (Avellino) rośnie lipa o wysokości 34 metrów i pniu o obwodzie 8 metrów.

Stosowanie ziołowe

Liście i kwiaty lipy mają właściwości relaksujące i przeciwlękowe, dzięki umiarkowanemu działaniu uspokajającemu na mózg (fitokompleks tej rośliny wiąże się z receptorami dla benzodiazepin znajdujących się w naszym mózgu). Można je stosować do przygotowywania naparów i herbatek ziołowych, które są przydatne w łagodzeniu stresu i ułatwianiu snu.

Pozytywne działanie na organizm jest wielorakie: śluz kwiatów lipy sprzyja wydzielaniu śluzu i jest przydatny w leczeniu różnych schorzeń dróg oddechowych. Doskonały środek na kaszel i flegmę.

Ponadto liście zawierają substancję, która wspomaga proces gojenia małych ran.

Miód lipowy ma również wiele korzystnych właściwości dla organizmu: działa relaksująco i uspokajająco, wykrztuśnie i ochronnie na wątrobę.

„Ostrzeżenie: zastosowania farmaceutyczne podano wyłącznie w celach informacyjnych. Muszą być zalecane i przepisane przez lekarza. ”

Toksyczność

Nie ma szczególnych przeciwwskazań do stosowania tej rośliny, poza osobami, które cierpią na nadwrażliwość lub szczególne uczulenia na lipę .

W przypadku alergii należy dokładnie otworzyć nawias. Okres pylenia trwa od maja do końca lipca. Objawy alergii na lipę to nieżyt nosa i zapalenie spojówek, które obejmują łzawienie i zaczerwienienie oczu, przekrwienie błony śluzowej nosa i trudności w oddychaniu. W ciężkich przypadkach może objawiać się kryzysem astmatycznym. W wielu przypadkach stosując określony lek przeciwhistaminowy (zawsze na receptę) można przeciwdziałać alergii i uniknąć wszelkich dolegliwości w gardle, nosie i oczach, a także trudności w oddychaniu, które mogą z niej wynikać.

Język kwiatów

Lipa nabiera precyzyjnego znaczenia w języku kwiatów: jest symbolem długowieczności .

Można go również uznać za symbol miłości małżeńskiej , odwołując się do starożytnej greckiej legendy, która mówi o wielkiej miłości dwojga starszych małżonków, Baucisa i Filemona, którzy z życzliwością dla Zeusa i Hermesa, witając ich w swoim domu, zostali przemienieni w Dąb i Lipa. W ten sposób przeżyli karę wymierzoną wszystkim innym mężczyznom, żyjąc wiecznie blisko siebie.

Książki

„Species Differentiation in Tilia: A Genetic Approach: Basics, Concepts, Methods” autorstwa Rajendra KC jest cennym podręcznikiem do nauki rozpoznawania, dzięki wielu szczegółowym informacjom, wszystkich gatunków należących do rodzaju Tilia. Ciekawa lektura, aby poznać te „szlachetne europejskie drzewa”.