✅ Piołun (Artemisia absinthium): porady, uprawa i pielęgnacja

Wielu zna go jako jeden z symboli Moulin Rouge i paryskiego życia bohemy: napój alkoholowy zwany Zieloną Wróżką ze względu na swój kolor, ulubiony przez artystów XIX-wiecznych, a na początku XX wieku uznany za niebezpieczny halucynogenny narkotyk. Mowa o Absinthe (Artemisia absinthium).

W 2011 roku Absynt został ponownie zalegalizowany i chcemy przywrócić mu reputację, na jaką zasługuje: cenna roślina ze względu na swoje właściwości i delikatne piękno.

Jego nazwa naukowa to Artemisia absinthium, jest to wieloletni krzew, który rośnie spontanicznie w większości regionów Włoch, z wyjątkiem dalekiego południa. Łatwo go spotkać w obszarach alpejskich, gdzie rośnie na nieużytkach na kwaśnych podłożach, między żywopłotami i na ściany.

Ma postawę wstępującą, co roku przyrasta o około 50-70 cm. Jego wysokość jest bardzo zmienna: może mierzyć od 30 cm do ponad jednego metra. Korzenie kłączowe rozszerzają się poziomo, a cienkie, wyprostowane, dobrze rozgałęzione łodygi zaczynają się od korzeni, które z czasem stają się zdrewniałe w części najbardziej stykającej się z ziemią

Artemisia absinthium charakteryzuje się bardzo aromatycznymi liśćmi, które emanują silnym zapachem, o delikatnym wyglądzie i pokrytych jedwabistym szaro-srebrnym włosiem. Wytwarza kwiatostany w kształcie wiech, utworzone z żółto-brązowych półkulistych główek kwiatowych, na których tworzy się do 90 pojedynczych żółtych zwisających główek kwiatowych. Absynt kwitnie w okresie od sierpnia do września.

Jest to roślina szeroko stosowana w ziołolecznictwie ze względu na właściwości tonizujące, oczyszczające, eupeptyczne, emmenagogiczne, antyseptyczne i aperitifowe.

Klasyfikacja botaniczna

Absynt, nazwa naukowa Artemisia absinthium, to gatunek z rodzaju Artemisia należący do rodziny Compositae.

Główne odmiany

Rodzaj obejmuje prawie trzysta różnych gatunków, na poziomie ogrodniczym można znaleźć na ogół trzy odmiany gatunku absinthium

• Artemisia absinthium 'Canescens' wytwarza brązowawe kwiaty

• Artemisia absinthium 'Lambrook Silver' charakteryzuje się pięknym srebrzystym ulistnieniem

Rozkwit

Artemisia absinthium kwitnie latem od sierpnia do września.

Wskazówki dotyczące uprawy piołunu (Artemisia absinthium)

W naszym pięknym kraju Absynt występuje również jako roślina spontaniczna, rośnie na terenach suchych i nasłonecznionych; jest uprawiana jako jednoroczna lub wieloletnia. Jej liście należy zebrać przed kwitnieniem. Likier na bazie bylicy można również przygotować w domu, tak jak ma to miejsce w przypadku genepì, innego gatunku rośliny z rodzaju artemisia.

Uprawiany jest na stanowisku bardzo słonecznym, o glebie bardzo dobrze przepuszczalnej, średnio zasobnej.

Absynt można wysiewać bezpośrednio w domu lub sadzić młode sadzonki do ziemi, łatwo dostępne wiosną w szkółce.

Uprawa w otwartym terenie

Najlepszy okres na włączenie Absyntu do naszego ogrodu to wiosna i jesień. Podobnie jak w przypadku wszystkich roślin zielnych lub pół-drzewiastych, lepiej jest wybrać wiosnę, jeśli mieszkamy na obszarze o dość surowych zimach. W przeciwnym razie, na obszarach łagodniejszych, jesienna roślina pozwoli roślinie dobrze ukorzenić się oraz bardziej rosnąć i kwitnąć od pierwszego rocznika.

Uprawa piołunu może trwać 3-4 lata. Przed sadzeniem należy przygotować glebę i przystąpić do jej nawożenia. Można przystąpić do siewu bezpośredniego w otwartym polu, ale zaleca się przesadzanie sadzonek.

Nasiona wysiewa się w szklarni w marcu, aby można było je przesadzić w maju-czerwcu. Ilość nasion potrzebna do uzyskania wystarczającej ilości sadzonek (około 250 roślin) na 100 m2 to 2 gramy, które wysiewa się na 2 m2. Następnie wykonuje się repatching, a następnie przeszczep. Absynt można również wysiewać na niezabezpieczone rozsadniki w okresie kwiecień-maj, w tym przypadku przeszczep odbędzie się w sierpniu-wrześniu.

Temperatura

Artemisia absinthium jest rośliną bardzo mrozoodporną. Może być uprawiana na równinach do 1500 nad poziomem morza. Z łatwością wytrzymuje temperatury nawet do -20 ° C

Kiedy nadchodzi zimno, rośliny wysychają w części nadziemnej, podczas gdy korzenie kłączowe dość dobrze przeżywają zimę i ponownie kiełkują następnej wiosny.

Lekki

Absynt, aby dobrze rosnąć, potrzebuje szczególnie słonecznej ekspozycji. Dlatego należy go umieszczać w pełnym słońcu lub co najwyżej w półcieniu.

Warstwa uprawna

Artemisia absinthium rośnie również na glebach ubogich, suchych, kamienistych oraz na podłożach wapiennych i słonecznych, ale lubi bardzo dobrze przepuszczalną glebę bogatą w wapń. Idealne pH jest neutralne, ale dobrze toleruje gleby subkwasowe i zasadowe. Z drugiej strony należy unikać gleb zwięzłych i bardzo gliniastych, ponieważ mogą one powodować zastój wody, aw konsekwencji zgniliznę korzeni.

Podlewanie

Młode rośliny potrzebują w pierwszych tygodniach życia dość wilgotnej gleby, ale jeśli sadzimy je wiosną, wilgotność nie stanowi problemu. Należy podlewać tylko w przypadku suszy.

Latem woda jest nawadniana tylko wtedy, gdy grunt był suchy przez kilka dni, dlatego należy unikać stagnacji wody.

Ogólnie podlewanie będzie bardzo ograniczone, ponieważ Artemisia absinthium uwielbia suche, suche i bardzo dobrze przepuszczalne gleby. Dlatego należy interweniować tylko w przypadku przedłużającej się suszy, zwłaszcza jeśli mieszkasz na równinach iw środkowo-południowych Włoszech.

Mnożenie

Rozmnażanie piołunu może odbywać się przez podział kłącza, sadzonki lub siew. Najprostszą metodą pozyskiwania nowych roślin jest podział kłącza. Najbardziej odpowiednim okresem jest jesień, ale można to zrobić również wiosną. W każdym razie konieczne jest, aby zawsze dzielić na sekcje, które mają co najmniej jeden korzeń i jedno oko, za pomocą zdezynfekowanych narzędzi i odkurzyć cięcie siarką.

Możliwe jest również pozyskanie nowych sadzonek poprzez wysiew wiosenny, osłonięty od zimna, w skrzynkach lub pęcherzykach. Podłoże musi być lekkie i dobrze osuszone oraz zawsze musi być wilgotne.

Doskonałą metodą rozmnażania absyntu jest również cięcie, które można wykonać wiosną za pomocą segmentów zielnych, a latem za pomocą półdrzewnych.
Gdy masz już uprawę absyntu, możesz wykonać kolejną roślinę techniką podziału krzewów.

Zapłodnienie

Nawożenie piołunu powinno odbywać się corocznie na początku okresu wegetacyjnego.

Przycinanie

Artemisia absinthium wymaga jedynie dobrego czyszczenia chemicznego przed nadejściem zimy.

Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji

Zbiór liści i kwiatów odbywa się w okresach gorących i suchych, począwszy od pierwszego roku, w którym można uzyskać pojedynczy plon liści.

W drugim roku pierwszy zbiór liści można przeprowadzić od maja do sierpnia.

Szkodniki, choroby i inne przeciwności

Artemisia absinthium jest rzadko atakowana przez fitofagiczne owady (również ze względu na swój zapach) lub przez choroby pochodzenia kryptogamicznego, jednak możliwe jest, że roślina jest atakowana przez Cercospora absinthii, C. olivacea i Puccinia tanaceti na liściach i łodygach. W bardzo gorące lata mogą pojawiać się ślady rdzy, zwłaszcza na liściach podstawy. Rzadko problem osłabia, ale lepiej jest interweniować, eliminując dotknięte części i odparowując określony fungicyd. Ważne jest, aby unikać zwilżania podstawy roślin, a zwłaszcza liści.

Ciekawość

Absynt jest cenny w biologicznej walce z pasożytami, w rzeczywistości działa odstraszająco.

Według niektórych, nazwa pochodzi od Artemidy, bogini łowów. Dla innych wywodzi się z języka greckiego i oznacza „zdrowy” w odniesieniu do jego leczniczych właściwości. Nazwa gatunku pochodzi od greckiego apsyntionu, aby wskazać na bardzo gorzki smak.

W języku włoskim termin Absynt odnosi się również do Absyntu, napoju otrzymywanego z destylacji ziół leczniczych, w tym Artemisia absinthium, zielonego anyżu, kopru włoskiego, melisy, kolendry i hizopu.

Absynt doświadczył wyjątkowej dyfuzji w XIX wieku i został zakazany prawie na całym świecie na początku XX wieku. Spożycie tego likieru przypisywano szczególnym doświadczeniom wielu europejskich pisarzy i artystów pod koniec XIX wieku: stanom halucynacji, twórczego transu, przyjemnych halucynacji.

Ta praktyka była tak popularna w niektórych miastach europejskich, że Artemisia absintium była uważana za narkotyk, aw wielu miejscach nawet zabroniona, ponieważ uważano, że roślina jest wysoce toksyczna, biorąc pod uwagę, że złapano wielu zwykłych użytkowników, a także halucynacje. także z napadów.

Od tego momentu zaczęły się wszystkie legendy opisujące to, co nazywali Zieloną Wróżką, jako niebezpieczny narkotyk o dziwnych mocach. W rzeczywistości Absynt nie daje niesamowitego efektu, a przyczyny, które doprowadziły do zakazu, miały zupełnie inny charakter. Badania przeprowadzone po okresie, w którym jego stosowanie było zabronione, wykazały, że skutki uboczne spożywania absyntu były spowodowane zawartością innych ziół oraz substancji, które zostały dodane do absyntu w celu jego zafałszowania.

Były to toksyczne zioła, a także inne substancje, których spożywanie jest zdecydowanie odradzane.

We Włoszech Absynt został zakazany znacznie później, w 1939 roku, najprawdopodobniej bardziej podążając za ogólną tendencją do oszczędności niż z rzeczywistej konieczności. Absurdem jest to, że wermut zawierający Artemisia absinthium lub Artemisia pontica nadal był całkowicie legalny.

Ponieważ Absynt nigdy nie był zakazany w Hiszpanii, dzięki prawodawstwu europejskiemu, które przewiduje znaczne dostosowanie ustawodawcze państw członkowskich, Absynt ponownie stał się legalny we wszystkich krajach UE, nawet jeśli zabraniało tego włoskie prawo. Absynt nigdy nie został uchylony, dyrektywa UE ma pierwszeństwo przed ustawodawstwem włoskim, więc jest teraz również legalna.

Jednak Wspólnota Europejska narzuciła zasady wprowadzania do obrotu absyntu, które polegają na przestrzeganiu wartości granicznych Tujone, które muszą wynosić 10 mg / l dla likierów i 35 mg / l dla gorzkich. Ponieważ absynt jest uważany pod każdym względem za gorzki, może być sprzedawany, jeśli nie zawiera ilości Tujone większej niż 35 mg / l ...

Współczesne autentyczne absyny, które mają być uznane za takie, muszą być zgodne z tradycyjnymi metodami produkcji opisanymi w ówczesnych protokołach, dlatego autentyczny absynt musi być produkowany przez macerację w alkoholu (najlepiej winie) nasion i roślin i barwiony w celu napar. Nie może zawierać żadnych dodatków ani barwników, a tym bardziej cukru. Nawet ilość używanego dziś Tujone jest idealnie zgodna z ilością rocznika absenti.

Roślina była znana już w starożytności cywilizacji egipskiej, greckiej, etruskiej i rzymskiej. Z tego powodu uważa się, że ma pochodzenie azjatyckie lub przynajmniej bliskowschodnie. Dziś roślina ta jest szeroko rozpowszechniona na całym świecie i z powodzeniem uprawiana na wszystkich obszarach górskich lub umiarkowanych, od Azji, Afryki, Ameryki Północnej i Południowej. W Europie jest bardzo powszechny w uprawie lub spontanicznie na prawie wszystkich obszarach górskich lub w pobliżu wzgórz.

Toksyczność i stosowanie ziołowe

Cienkie liście bylicy zawierają wiele składników aktywnych, ekstrahowany jest olejek zawierający substancje czynne zwane laktonami (absyntyna, anabsintina i anabsyna).

Artemisia absinthium była stosowana w ziołolecznictwie od czasów starożytnych jako środek przeciwzapalny, pokarmowy, antyseptyczny, tonizujący, wspomagający trawienie; Oprócz tych właściwości Absynt jest doskonałym środkiem owadobójczym, do stosowania w postaci naparu, a także jako repelent na gryzonie.

Nadmierne spożycie dużych ilości absyntu może powodować nieprzyjemne skutki uboczne, jak to ma miejsce w przypadku większości roślin zawierających składniki aktywne; Dlatego zdecydowanie nie zaleca się przygotowywania herbat ziołowych na bazie absyntu do codziennego spożywania przez dłuższy czas.

„Ostrzeżenie: zastosowania farmaceutyczne podano wyłącznie w celach informacyjnych. Muszą być zalecane i przepisane przez lekarza ”

Język kwiatów

Absynt jest wymieniany w Piśmie Świętym ze względu na jego gorzki smak, który symbolizuje cierpienia życia. Jego nazwa oznacza „brak słodyczy”.

Książki

Oto kilka lektur na temat Absinthe

Zielona wróżka. Historia absyntu Alexa Panigady

Absynt - wiecznie zielony mit Kindle Edition autorstwa Benoît Noël, F. Grillo

Ekstrakcja i badania fitochemiczne Artemisia absinthium L.