Scadoxus: porady, uprawa i opieka

Odkryj roślinę Scadoxus ✿ Przeczytaj porady dotyczące uprawy i pielęgnacji Scadoxus ➤ Rodzaj Scadoxus obejmuje piękne bulwiaste rośliny o jasnych kwiatach i jasnych kolorach. Można je uprawiać w ogrodzie, w którym panuje łagodny klimat, tworząc rabaty kwiatowe o wyrafinowanej urodzie, ale można je również uprawiać w doniczkach jako niezwykłe rośliny ozdobne do dekoracji każdego otoczenia. Łatwy w uprawie i gotowy do zaoferowania rewelacyjnego show.

Efektowne i delikatne kwiaty: każdy gatunek należący do rodzaju Scadoxus jest spektakularny. Scadoxus multiflorus (zdjęcie Challiyil Eswaramangalath Vipin z Chalakudy, Indie (CC BY-SA 2.0), za pośrednictwem Wikimedia Commons)

W dużej i barwnej rodzinie Amaryllidaceae znajdujemy również rodzaj Scadoxus . Istnieje dziewięć znanych gatunków, pochodzących z Afryki tropikalnej i podobnych do tych należących do rodzaju Haemanthus .

Scadoxus od dawna uważany jest za podrodzaj Haemanthus, dopiero później, dzięki dogłębnym badaniom, odkryto różne cechy (liczba chromosomów i liści), które pozwoliły na rozróżnienie obu rodzajów.

Gatunki Scadoxus, które zamierzamy opisać, są naprawdę spektakularne i wszystkie mają jasne i kolorowe kwiaty. Wyglądają jak małe fajerwerki, które mogą elegancko oświetlić każdą przestrzeń zewnętrzną, ale także różne środowiska domowe.

Uprawa tych małych wieloletnich roślin bulwiastych nie jest trudna, chociaż należy uważnie przestrzegać kilku wskazówek dotyczących ekspozycji i temperatury otoczenia (nie lubią zimna). Uwagę przyciągają nie tylko jaskrawe, pierzaste kwiaty, ale także bardzo dekoracyjne liście.

Liście rozciągają się przez cały okres kwitnienia, tworząc jasnozieloną ramkę wokół pięknego kwiatu w kształcie kuli. Krótko mówiąc, wszystkie Scadoxusy mają wspaniały efekt wizualny i są bardzo cenione za wyrafinowane i wyrafinowane piękno.

Klasyfikacja botaniczna

Przez długi czas panowało zamieszanie między rodzajami Haemanthus i Scadoxus, dlatego lepiej przejrzeć doskonałą klasyfikację botaniczną drugiego:

Królestwo: Plantae;
Klad: okrytozalążkowe;
Klad: Jednoliścienne;
Zamówienie: szparagi;
Rodzina: Amaryllidaceae;
Podrodzina: Amaryllidoideae;
Rodzaj: Scadoxus.

Główne gatunki i odmiany

Scadoxus nie jest rodzajem licznym: znanych jest 9 gatunków. Poniżej znajdują się główne cechy każdego z nich.

Scadoxus multiflorus

Gatunek pochodzący z regionów Afryki Subsaharyjskiej w Afryce i Południowej Afryce, szczególnie ceniony jako roślina ozdobna do wnętrz, ale może być również uprawiany w ogrodzie, gdy klimat jest łagodny przez cały rok.

Znany również jako „Blood Lily” i „Fireball”, ma kłączową cebulkę i jasnozielone liście, które mogą rozwijać się obok czerwonych kwiatów lub tuż po okresie kwitnienia. Osiąga wysokość około 60 cm i nie lubi być uprawiana na obszarach, w których temperatura spada do zera.

Preferuje gleby dobrze przepuszczalne i bogate w substancje organiczne, które w cieplejszych porach roku będą wymagały częstego nawilżania. Piękny kwiat jest znakiem rozpoznawczym tego gatunku, z którego pamiętamy najpospolitszy podgatunek: S. multiflorus ssp. Katharinae, S. multiflorus ssp. Longitubus, S. multiflorus ssp. Multiflorus.

Scadoxus multiflorus (zdjęcie Maja Dumat CC BY 2.0)

Scadoxus cinnabarinus

Rośnie spontanicznie w afrykańskich lasach deszczowych i charakteryzuje się mniejszymi kłączami niż gatunki opisane powyżej. Nie przekracza 60 cm wysokości, a kuliste kwiaty w różnych odcieniach czerwieni zebrane są w efektowne parasole. Liście są bardzo szerokie i rozwijają się w okresie kwitnienia. Uprawa tego gatunku nie jest łatwa, ponieważ preferuje bardzo gorące i wilgotne siedliska, których odtworzenie w naszym kraju jest bardzo trudne (chyba że uprawia się go w szklarniach). Rośnie na mniej nasłonecznionych stanowiskach i na glebach bogatych w materię organiczną. Również w tym przypadku należy zwrócić szczególną uwagę na stagnację wody, która jest bardzo niebezpieczna dla zdrowia rośliny.

Scadoxus cinnabarinus (zdjęcie Alex Lomas CC BY 2.0)

Scadoxus longifolius

Ma podobne cechy do gatunku Scadoxus cinnabarinus, ale pochodzi z Zairu. Kolorowe kwiaty (różowe, czerwone i rzadko w ciemniejszych odcieniach żółtego) wsparte są na łodygach, które osiągają wysokość 50 cm. Duże zielone liście zaczynają rosnąć, gdy roślina jest w fazie kwitnienia, ale po pojawieniu się kwiatów nie jest rzadkością. Potrzeby hodowlane są takie same, jak w przypadku gatunków opisanych powyżej.

Scadoxus cyrtanthiflorus

Endemiczne gatunki gór Afryki Wschodniej, gdzie panuje klimat tropikalny. Jego bardzo szczególne kwiaty są natychmiast zauważalne: nie mają kształtu pędzla, do którego przyzwyczaiły nas inne gatunki Scadoxus lub pokrewnego Haemanthus, ale są rurkowate i zwisające (zwykle w jasnych odcieniach czerwieni). Cecha, która pozwala odróżnić ten gatunek od wszystkich innych. Uprawiana jako roślina ozdobna, potrzebuje ciepłego, jasnego otoczenia o dobrej wilgotności. Podłoże do uprawy w doniczkach musi być miękkie i lekkie, prawie takie jak stosowane dla niektórych gatunków orchidei .

Scadoxus cyrtanthiflorus (zdjęcie Jonathan Hutchinson (CC BY-SA 3.0), za Wikimedia Commons)

Scadoxus membranaceus

Bulwiasta pochodząca z Afryki Południowej, która nie zalicza się do najłatwiejszych w uprawie gatunków Scadoxus. Rośnie tylko w miejscach, w których temperatury są wysokie, ponieważ cierpi, gdy termometr zaczyna wskazywać 10 ° C. Czerwony kwiat stoi pośród bardzo dużych i kolorowych liści o pięknej jasnozielonej. W przypadku tego gatunku zalecamy uprawę doniczkową w jasnym otoczeniu, gdzie zawsze można kontrolować temperaturę i wilgotność. Gleba musi być miękka i lekka, ale przede wszystkim bardzo drenująca.

Scadoxus membranaceus (fot. James Steakley (CC BY-SA 3.0), za Wikimedia Commons)

Nutans Scadoxus

Pochodzi z południowo-zachodnich regionów Etiopii. Ma wiszące czerwone kwiaty i wygląda jak roślina epifityczna, którą można bezpiecznie uprawiać jako roślina ozdobna. Nigdy nie przekracza 50 cm wysokości, a kwiaty wsparte są na bezlistnych łodygach, które wyginają się podczas kwitnienia. Jest bardzo piękna, ale też trudna w uprawie, ponieważ jest wrażliwa na ciągłe zmiany gleby (nie lubi przesadzania) i temperatury. Rośnie w klimacie tropikalnym, dlatego najlepiej umieszczać ją w pomieszczeniach wilgotnych i ciepłych.

Scadoxus pole-evansii

Rośnie jako endemiczna roślina zielna w górach Zimbabwe i jest wysoko ceniona jako roślina ozdobna. Ma cechy estetyczne i uprawowe podobne do cech gatunku wielokwiatowego. Liście są połączone u podstawy, prawie tworząc fałszywy korzeń, a kwiaty (z różowymi działkami) są zgrupowane w kwiatostany przypominające parasolki na łodygach, które mogą osiągnąć nawet metr wysokości. Kwitnie latem i może być uprawiany tylko na zewnątrz w miejscach, w których temperatura rzadko spada poniżej 10 ° C.

Scadoxus pole-evansii (fot. Bart Wursten (CC BY-SA 3.0), za Wikimedia Commons)

Scadoxus pseudocaulus

Kłącze pochodzi z Nigerii, Gwinei, Kamerunu i Gabonu, które może być uprawiane jako roślina ozdobna. Liście łączą się u podstawy, a drobne kwiaty zebrane są w stożkowate lub baldaszkowe kwiatostany w zmiennej liczbie od 20 do 50. Jest to gatunek bardziej rustykalny, tolerujący również temperatury poniżej 10 ° C, ale tylko przez ograniczony czas. . Bardzo piękna roślina, ale nie zawsze można ją rozkwitnąć.

Scadoxus puniceus

Piękny czerwony pędzel z dużymi liśćmi, które łączą się u podstawy mocnej łodygi. Gatunek preferujący miejsca zacienione i chłodne, w których wilgotność osiąga wysoki poziom. Roślina znana również jako „szczotka królewska”, z bardzo trującą cebulką (jak inne gatunki) i liśćmi, które w tradycyjnej medycynie afrykańskiej były używane do leczenia ran i wrzodów. Jest to roślina o dużej dyfuzji, ceniona jako ozdoba do mieszkań lub do upiększenia niewielkich powierzchni ogrodu. Ma miękkie, mięsiste liście, które rozwijają się po kwitnieniu i dobrze rośnie zarówno w pełnym słońcu, jak iw półcieniu.

Scadoxus puniceus (zdjęcie 阿 橋 HQ CC BY-SA 2.0)

Rozkwit

Jeśli kochasz spektakularne kwiaty, zakochasz się we wszystkich gatunkach Scadoxus. Kwiaty są efektowne i bardzo ozdobne, zebrane w kwiatostany przypominające parasolki, wsparte na łodygach, które osiągają nawet 50/60 cm wysokości. Podobnie jak duże pędzle do golenia lub, jak wspomniano powyżej, małe kolorowe fajerwerki: nie sposób oprzeć się ich szczególnemu urokowi. Dominującymi kolorami są czerwony i pomarańczowy, który może przybierać ciemniejsze lub delikatniejsze odcienie. Scadoxus kwitnie zwykle późną wiosną.

Wskazówki dotyczące uprawy Scadoxusa

Nie jest trudno wyhodować te małe, bulwiaste rośliny, dość solidne, ale obawiające się niskich temperatur. Mają afrykańskie pochodzenie, nie możemy oczekiwać zbyt wiele, gdy są uprawiane w chłodniejszym klimacie.

Uprawa w doniczkach

Podobnie jak Haemanthus, nawet najbardziej rozpowszechnione gatunki Scadoxus preferują bardziej kontrolowaną uprawę w doniczkach, zwłaszcza gdy temperatury w zimie zwykle zbliżają się do zera. Umieszczając je w doniczkach, można je utrzymywać w cieple w warunkach domowych, wykorzystując ich ogromną moc dekoracyjną lub przenosić je na zewnątrz w cieplejsze miesiące, aby przywrócić je, gdy temperatura zacznie spadać.

Są to bardzo małe rośliny i nie jest konieczne użycie bardzo dużej doniczki, ale ważne jest, aby sadzić je w doskonale przepuszczalnej glebie. Szczególnie w doniczkach zaleca się regularne podlewanie, ale nigdy obficie, ponieważ stojąca woda może powodować gnicie korzeni. Lepiej poczekać, aż gleba wyschnie między jednym a drugim podlewaniem. Przesadzanie, zawsze wykonywane na początku wiosny i mniej więcej co 2 lata, polega na umieszczeniu rośliny w miękkiej glebie bogatej w substancje organiczne.

Scadoxus multiflorus w doniczkach: po kwitnieniu pojawiają się liczne duże liście. Gatunki szczególnie dekoracyjne (fot. Maja Dumat CC BY 2.0)

Uprawa w otwartym terenie

Żaden gatunek Scadoxus nigdy nie da dobrych rezultatów, gdy zostanie posadzony bezpośrednio w ogrodzie. Nie tolerują niskich temperatur, dlatego ten rodzaj uprawy polecany jest tylko na obszarach o łagodnym klimacie przez cały rok. Tylko jeśli mieszkasz w ciepłych regionach, możesz wykorzystać całą elegancję tych kolorowych pędzli, aby stworzyć piękne kwietniki lub delikatne obramowania. Wręcz przeciwnie, jeśli mieszkasz na terenach, na których panuje długa zima z niskimi temperaturami, najlepiej uprawiać je w doniczkach, aby chronić rośliny przed zamarzaniem, przenosząc je bezpośrednio do domu lub w inne miejsca osłonięte.

Uprawa roślin Scadoxus w ogrodzie oznacza ich optymalne ulepszenie. Poszczególne kształty i jasne kolory dla pięknego pokazu (fot. Maja Dumat CC BY 2.0)

Temperatura

Już wtedy, gdy spadnie do około 10 ° C, Scadoxus zaczyna cierpieć i ryzykujesz śmierć roślin, jeśli nie od razu się schronisz. Mróz jest najbardziej przerażającym wrogiem, ale silne wiatry, ulewne deszcze i grad również mogą zniszczyć te spektakularne żarówki.

Lekki

Scadoxus potrzebuje dobrej ekspozycji na światło przy uprawie indoor, aby rosnąć energicznie i zapewniać wspaniały efekt w okresie kwitnienia. Dobrze rosną nawet w mniej jasnym otoczeniu, ale kolory kwiatów i liści będą wydawać się bardziej stonowane, a wzrost będzie wolniejszy. W cieplejszych porach roku unikaj bezpośredniego nasłonecznienia, ale korzystaj z delikatniejszego światła pierwszych promieni porannych i przefiltrowanego w pozostałej części dnia. Przenoszenie Scadoxusów uprawianych w doniczkach w celu zmiany natężenia światła to doskonały sposób na ich pielęgnację.
Te same zasady dotyczą uprawy w otwartym terenie: sadzenie w miejscach nasłonecznionych, ale nigdy nie narażonych na bezpośrednie działanie promieni słonecznych w najgorętszych godzinach dnia.

Warstwa uprawna

Miękkie i doskonale drenujące podłoże jest tym, czego potrzebujesz, aby bezpiecznie uprawiać te małe rośliny. Mieszanka ziemi, torfu i piasku, wzbogacona rozłożoną materią organiczną, może być odpowiednia dla wszystkich gatunków należących do tego rodzaju.

Podlewanie

Obfite i regularne podlewanie, ale zawsze po całkowitym wyschnięciu podłoża. Powyższe jest ważne, aby uniknąć niebezpiecznej stagnacji, która w krótkim czasie może doprowadzić roślinę do śmierci z powodu zgnilizny korzeni i ataków grzybów. Częste interwencje wiosną i latem; raz na 30 dni w okresie zimowym i jesiennym.

Mnożenie

Rozmnażanie Scadoxus może odbywać się przez nasiona (niezalecane, ponieważ jest trudniejsze i może prowadzić do narodzin roślin, które będą miały inne cechy genetyczne niż rośliny mateczne) lub przez podział cebul. Preferowana jest druga metoda rozmnażania, którą można przeprowadzić w okresie wiosennym, usuwając boczne ząbki i umieszczając je w podłożu złożonym z ziemi, torfu i piasku. Mieszanka musi być zawsze wilgotna przez pierwszy tydzień, a następnie interweniować specjalnym nawozem dla roślin bulwiastych.

Nie jest trudno zapewnić rozmnażanie się gatunku Scadoxus poprzez podział goździków. Ważne jest, aby delikatnie postępować z ekstrakcją i dzieleniem, przed zakopaniem ich w miękkim podłożu (fot. Maja Dumat CC BY 2.0)

Zapłodnienie

Scadoxus można nawozić w okresie wegetacji i przez cały okres kwitnienia wykorzystując działanie płynnego nawozu na rośliny cebulowe lub kwitnące. To samo należy rozcieńczyć w wodzie używanej do podlewania i podawać roślinom co około 15 dni. Zimą należy wstrzymać nawozy.

Przycinanie

Brak specjalnych operacji przycinania: wystarczy wyeliminować tylko suche i uszkodzone części (liście szybko wysychają po kwitnieniu).

Endogamia

Scadoxus może być uprawiany w dużych donicach wraz z kwitnącymi latem roślinami cebulowymi. Mogą być związane z Haemanthus, ale także z Crinum .

Pasożyty, choroby i inne przeciwności

Wszystkie gatunki Scadoxus są narażone na atak grzyba Stagnospora curtisii , który powoduje widoczne czerwone plamy na korzeniach i liściach. Choroba, która nieleczona natychmiast może spowodować śmierć rośliny.
Bardzo ważne jest ostrożne podlewanie Scadoxusa, aby uniknąć zgnilizny korzeni , ale także aby uniknąć ataku szarej pleśni na liście .
Wśród najczęstszych pasożytów atakujących te rośliny wymieniamy mszyce i koszenilę bawełnianą , które można zwalczać za pomocą specjalnych pestycydów.

Ciekawość

Części Scadoxus multiflorus są używane przez plemiona afrykańskie do tworzenia śmiertelnej trucizny dla grotów strzał i haczyków używanych do łowienia ryb.

Toksyczność

Niektóre gatunki, takie jak Scadoxus multiflorus i cinnabarinus, są bardzo toksyczne, ponieważ zawierają silne trujące alkaloidy, które są śmiertelne dla zwierząt.

Język kwiatów

Nie ma precyzyjnego znaczenia, które można przypisać rodzajowi Scadoxus w języku kwiatów. Jeśli chodzi o podobny Haemanthus , rodzaj o wielu wspólnych cechach, nawet kwiaty pięknego gatunku, który opisaliśmy do tej pory, można uznać za symbol lekkości. Kolorowe, o zaokrąglonym kształcie i ogólnie pierzastym wyglądzie, które sprawiają, że są naprawdę nie do odparcia. Chcesz zaskoczyć ukochaną osobę? Daj Scadoxusowi, a odbiorca prezentu zaniemówi.

Delikatne i „lekkie” kwiaty: gatunek Scadoxus multiflorus (jak i inne) jest naprawdę nieodparty (fot. Maja Dumat CC BY 2.0)

Polecane książki

Ciekawą lekturą na temat dużej rodziny Amaryllidaceae i rodzaju Scadoxus jest książka Grahama Duncana, Barbary Jeppe, Leigh Voigt: „ Amaryllidaceae of Southern Africa” .
Prawdziwa encyklopedia Amaryllidaceae, ze szczegółowymi opisami każdego gatunku, notatkami o charakterystycznych cechach, wskazówkami dotyczącymi uprawy i mnóstwem zdjęć.