Aeschynanthus lub Eschinanto: zobaczmy, jak dbać o piękną „roślinę szminki” (autor: Mokkie (CC BY-SA 3.0), źródło Wikimedia Commons)
Genus eszynantus , znany również jako Eschinanto i Escinanto , obejmuje liczne gatunki pochodzenia azjatyckiego. Rosną na obszarach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym, ale nie oznacza to, że nie można ich uprawiać w pomieszczeniach.Nie stwarzają szczególnych trudności w uprawie i są bardzo popularne jako ozdobne rośliny domowe. Uprawa w wiszących koszach to najlepszy sposób na podkreślenie walorów estetycznych tych roślin o opadającym pokroju, a jednocześnie uwydatnienie każdego otoczenia.
Mają elastyczne łodygi o eliptycznych liściach i pięknym ciemnozielonym kolorze. Jak wspomniano, można je uprawiać, wykorzystując ich cechy charakterystyczne dla opadającej rośliny, ale także umieszczać je na wsporniku, aby mogły się wspinać.
Wśród pięknych liści, które charakteryzują wszystkie gatunki Aeschynanthus, pojawiają się czerwone lub pomarańczowe kwiaty. Są zwykle zgrupowane w klastry, a ich zapach jest bardzo delikatny. Kolory tych roślin będą w stanie oświetlić każde pomieszczenie w domu.
Klasyfikacja botaniczna
Rodzina należąca do rodzaju Aeschynanthus jest taka sama jak fiołek afrykański , czyli rodzina Gesneriaceae. Oto arkusz botaniczny rodzaju, o którym mówimy:
Królestwo: Plantae;
Klad: okrytozalążkowe;
Klad: Eudicotyledons;
Cl.: Asterids;
Zamówienie: Lamiales;
Rodzina: Gesneriaceae;
Rodzaj: Aeschynanthus.
Główne gatunki i odmiany
Istnieje naprawdę wiele gatunków Eschinanthus, które mogą pochwalić się dużą dyfuzją ze względu na swoje cechy ozdobne rośliny mieszkalne i łatwość uprawy. Istnieje również wiele mieszańców i odmian, które sprawiają, że rodzaj jest jeszcze liczniejszy, ale także stwarzają wiele problemów.
Problemy? Zgadza się. Naprawdę trudno jest dokonać wyboru między wieloma gatunkami Escinanto a hybrydami o szczególnych cechach. Aby rozwiązać ten ogromny problem, zdecydowaliśmy się wskazać odmiany i gatunki, które mogą pochwalić się największym rozpowszechnieniem.
Aeschynanthus javanesis
Gatunek o bardzo małych liściach, owalnym kształcie i bardzo intensywnym kolorze. Przepiękne czerwone kwiaty, które pojawiają się wśród zielonych liści z ząbkowanymi brzegami, są bohaterkami niesamowitego kwitnienia lata. Na środku każdego kwiatu widać efektowne odcienie żółci.
Aeschynanthus lobbianus
Gatunek, który rozwija się przez około 50/60 centymetrów. Łodygi o opadającej postawie mają mięsistą konsystencję, a na nich znajdują się drobne listki, które są zabarwione na najbardziej intensywne odcienie zieleni (często z tendencją do fioletu). Kwitnienie tego gatunku może nastąpić wiosną lub wczesnym latem. Kwiaty są czerwone, a wewnętrzna strona korony żółta. Zwykle okulary pokryte są grubym i ciemnym puchem.
Aeschynanthus lobbianus (autor: Andy King50 (CC BY-SA 3.0), z Wikimedia Commons)
Aeschynanthus marmoratus
Piękny gatunek Eschinanthus pochodzący z Tajlandii, który, podobnie jak te opisane powyżej, dobrze nadaje się do uprawy w małych wiszących koszyczkach. Liście są większe niż u gatunków Lobbianus i Javanesis, mają piękną zieloną barwę z czerwonawymi odcieniami i mają lancetowaty kształt.
Kwiaty, które pojawiają się w najgorętszej porze roku, nie są zbyt efektowne. Istnieje jednak estetyczna osobliwość, która sprawia, że ten gatunek jest fascynujący: żółte żyłki na górnej stronie liści i ciemniejszy kolor na dolnej to cecha, która z pewnością nie pozostaje niezauważona.
Aeschynanthus marmoratus (autor: Andy King50 (CC BY-SA 3.0), z Wikimedia Commons)
Aeschynanthus pulcher
Osiąga 60 centymetrów długości i ma osobliwość, której nie widać u żadnego innego gatunku: kielich kwiatów, czerwony, z żółtymi odcieniami wewnątrz, jest znacznie mniejszy. Escinanto Pulcher kwitnie również między wiosną a latem.
Aeschynanthus pulcher (Nadiatalent (CC BY-SA 4.0), z Wikimedia Commons)
Aeschynanthus speciosus
Energiczny wzrost i nieporządny wygląd - tak wygląda ten gatunek Aeschynanthus. Nie rozwija się zbytnio na wysokość / długość, ale ma tendencję do tworzenia gęstego krzewu o zielonych, skórzastych, jasnozielonych liściach. Wśród nich łatwo znaleźć przepiękne czerwone lub pomarańczowe kwiaty, które w okresie letnim zapewniają niezwykłe widowisko. To jeden z gatunków, który może poszczycić się obfitym kwitnieniem.
Piękny kwiat Aeschynanthus speciosus (zdjęcie CE Timothy Paine CC BY-NC 2.0)
Aeschynanthus tricolor
Wśród najpiękniejszych ozdobnych roślin domowych nie może zabraknąć tego fascynującego Eschinanto. Kwiaty są naprawdę piękne: czerwone tło pozostawia miejsce na drobne odcienie pomarańczy i efektowne smugi czerni. Kwitnienie występuje późnym latem.
Aeschynanthus tricolor (zdjęcie Bernard DUPONT CC BY-SA 2.0)
Aeschynanthus radicans
Gatunek pochodzący z regionów na południe od Jawy, który może rozwijać się na ponad półtora metra wysokości / długości. Liście lancetowate, ułożone wzdłuż elastycznych łodyg, mogą być przeciwne lub spiralne. Kwiaty są bardzo duże (około 5 do 8 centymetrów) i piękne, ciemnoczerwone, z żółtą częścią środkową. Radicans Escinanto z łatwością przyciąga uwagę swoimi kształtami i kolorami (zwłaszcza gdy rosną w wiszących koszach), ale także ostrym zapachem.
Aeschynanthus radicans (autor: Mokkie (CC BY-SA 3.0), z Wikimedia Commons)
Rozkwit
Większość gatunków Aeschynanthus kwitnie latem. Kwiaty zebrane w grona o delikatnym zapachu (nieco bardziej intensywnym w przypadku ostatniego opisywanego przez nas gatunku) mają kolor od intensywnej czerwieni do najdelikatniejszej pomarańczy. Istnieje wiele odmian i hybryd, które oferują możliwość podziwiania kwiatów o spektakularnych odcieniach.
Wskazówki dotyczące uprawy roślin Aeschynanthus
Większość gatunków Eschinanthus to epifity i właśnie z tego powodu mają słabo rozwinięty system korzeniowy. Zawsze pamiętanie o tej funkcji jest bardzo ważne, aby lepiej dbać o te rośliny. Nie wymagają specjalnej opieki, ale za pomocą kilku zabiegów kulturowych można uzyskać doskonałe rezultaty.
Uprawa w doniczkach
Rodzaj Aeschynanthus zdołał zdobyć honorowe miejsce wśród najbardziej pożądanych ozdobnych roślin domowych. Aby wzmocnić opadający zwyczaj tych roślin epifitycznych, lepiej jest używać małych wiszących koszy lub miseczek do umieszczenia na półkach lub półkach.
Nie wymagają dużo miejsca, a naczynie o małej średnicy jest w porządku. Ze względu na słabo rozwinięty system korzeniowy dobrze rosną, gdy znajdują się w ograniczonych przestrzeniach.
Gdy pojemnik zaczyna być trochę za ciasny można przesadzić. Operacja, która nie musi być wykonywana co roku, ale co 24 lub 36 miesięcy i zawsze wiosną.
Gleba do uprawy w doniczkach musi być filtracyjna i bogata w substancje organiczne. Aby stworzyć idealne podłoże, można dodać niektóre części torfu i jedną część torfowca.
Małe doniczki mogą być używane do uprawy Aeschynanthus (przez peganum of Small Dole, England (Aeschynanthus buxifolius) (CC BY-SA 2.0), za pośrednictwem Wikimedia Commons)
Uprawa w otwartym terenie
Escinanthus można łatwo uprawiać w zamkniętych i bardzo jasnych środowiskach, ale w otwartym terenie może pojawić się kilka problemów. Nie zaleca się uprawy w ogrodzie, ale można spróbować przy wyjątkowo łagodnych temperaturach przez cały rok.
Bezpośrednie działanie promieni słonecznych może uszkodzić roślinę, dlatego lepiej umieścić je w takich miejscach w ogrodzie, gdzie można wykorzystać światło przefiltrowane przez inne duże rośliny.
Uprawa na tarasie i parapecie
Opadający pokrój gatunku Aeschynanthus pozwala na upiększenie i uwydatnienie małych lub większych parapetów. Ważne jest, aby wybrać okna, które nie są narażone na najsilniejsze słońce w środkowych godzinach dnia (szczególnie latem).
Na balkonie Eschinanto można uprawiać za pomocą drewnianych konstrukcji, na których może się wspinać. Dzieje się tak tylko wtedy, gdy balkon cieszy się doskonałą ekspozycją i gwarantuje dyskretne schronienie. Oczywiście nie zaleca się umieszczania tej rośliny na balkonach w obszarach, w których klimat jest chłodniejszy.
Temperatura
Środowiska domowe zapewniają wszystkie warunki niezbędne do rozpieszczania tych pięknych epifitów. Optymalna temperatura do uprawy wynosi od 18 do 27 ° C i nigdy nie może spaść poniżej 13 ° C.
Lekki
Dużo światła i nigdy nie bezpośrednie światło słoneczne. Dobre oświetlenie jest również wymagane w najzimniejszych miesiącach roku.
Aeschynanthus wymaga dużo światła. Pamiętaj, aby nigdy nie zostawiać rośliny w bezpośrednim świetle słonecznym (autor: CT Johansson (CC BY 3.0), z Wikimedia Commons)
Warstwa uprawna
W celu perfekcyjnej uprawy Aeschynanthus wskazane jest wypełnienie doniczki podłożem złożonym z trzech części torfu włóknistego i jednej części suchego mchu. Unikaj bardzo ciężkich i zwartych gleb.
Podlewanie
Gleba musi być zawsze wilgotna, zwłaszcza wiosną i latem. Podlewanie musi być regularne, ale umiarkowane. Ważne jest, aby zadbać o odpowiednią wilgotność rośliny, unikając przemoczenia gleby i stagnacji wody. Podlewanie, które będzie musiało być rzadsze jesienią i zimą.
Przed przystąpieniem do pracy zawsze dobrze jest dotknąć górnej części podłoża: po wyschnięciu można przystąpić do podlewania. Gatunki Aeschynanthus pochodzą z obszarów o klimacie tropikalnym, dlatego warunkiem niezbędnym do prawidłowej uprawy jest wilgotność. Latem, gdy słupek rtęci osiąga wysokie temperatury, można opryskiwać bezpośrednio liście (raz lub dwa razy w tygodniu).
Inną przydatną metodą zwiększenia poziomu wilgotności jest użycie spodka wypełnionego ekspandowaną gliną i wodą. Ten ostatni, odparowując, stworzy wilgotne środowisko wokół rośliny.
Mnożenie
Rozmnażanie Aeschynanthus może odbywać się poprzez cięcie lub nakładanie warstw .
Pierwsza technika jest najprostsza i zalecana, polega na cięciu na wpół zdrewniałym około 10 centymetrów lub trochę więcej (wiosną iz gałęzi nie kwitnących). Cięcie należy umieścić na podłożu bogatym w piasek i utrzymywać wilgotne do momentu pojawienia się pierwszych korzeni. Idealna temperatura, która musi być stała aż do ukorzenienia, wynosi od 18 do 20 ° C. Gdy rozwiną się pierwsze korzenie, młodą roślinę można przenieść do ostatniej doniczki.
Z drugiej strony mnożenie przez nakładanie warstw można wykonać o dowolnej porze roku. Jest to technika rozmnażania zwana agamiką, która ma na celu ukorzenienie gałęzi wciąż połączonej z rośliną matką.
Zapłodnienie
Eschinanto wymaga comiesięcznych interwencji nawozowych przez całą wiosnę i lato. Zaleca się stosowanie płynnego nawozu (bogatego w makro i mikroelementy) do rozcieńczania bezpośrednio w wodzie do nawadniania.
Przycinanie
Nie możemy mówić o prawdziwym przycinaniu, ponieważ wystarczą proste zabiegi mające na celu usunięcie uszkodzonych lub wysuszonych gałęzi i liści. Ważne jest, aby zawsze używać czystych i zdezynfekowanych narzędzi ogrodniczych.
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Wszystkie gatunki Aeschynanthus mogą być atakowane przez:
- Mszyce , które żywią się wysysając sok z liści. Będą wyglądać na uschnięte, a następnie odpadną.
- Czerwony pająk : powoduje żółknięcie liści. Cienkie pajęczyny na dolnej stronie liści to drugi dzwonek alarmowy.
- Koszenila : powoduje żółknięcie liści i ogólny rozkład rośliny. Te małe białe owady zwykle przyczepiają się do spodniej strony liści.
We wszystkich tych przypadkach można skorzystać z ukierunkowanego działania określonych produktów lub potraktować roślinę olejkiem z miodli indyjskiej (przydatny również w walce z "motylkiem geranium" ).
Ostrzeżenie! Jeśli liście zaczną żółknąć, nie ma pewności, że trwa atak pasożyta. Żółknięcie liści może być również spowodowane brakiem wody lub światła. I odwrotnie, gdy światło jest zbyt silne przez wiele godzin dziennie, liście zaczynają brązowieć. To samo dzieje się, gdy roślinie poda się zbyt dużo wody.
Ciekawość
Dlaczego Ajschynant? Nazwa tego licznego rodzaju pochodzi z języka greckiego: „aischyne” (wstyd) + „ànthos” (kwiat).
Eschinanto jest również znane jako „roślina do szminki” ze względu na kolor i szczególny rurkowaty kształt kwiatów, który przypomina szminki.
Aeschynanthus, „roślina szminki” (zdjęcie James Gaither CC BY-NC-ND 2.0)
Toksyczność
Żaden gatunek nie znajduje się na liście najbardziej niebezpiecznych i toksycznych dla ludzi roślin.
Język kwiatów
Nie ma dokładnego znaczenia Aeschynanthus, ale wracając do pochodzenia jego nazwy, możemy po prostu zdefiniować go jako roślinę wstydu. Gorzkie wewnętrzne zakłócenie uwidocznione przez czerwony kolor kwiatów.