Salvia Officinalis: porady, uprawa i pielęgnacja

Odkryj roślinę Salvia Officinalis ✿ Przeczytaj porady dotyczące uprawy i pielęgnacji Salvia Officinalis ➤ Klasyfikacja botaniczna Szałwia należy do rodziny Lamiaceae i do rodzaju szałwii, jest to rodzaj, który zawiera dużą liczbę

salvia officinalis

Klasyfikacja botaniczna

Szałwia należy do rodziny Lamiaceae, do rodzaju szałwii, jest to rodzaj, który zawiera dużą liczbę gatunków jednorocznych i wieloletnich, które są używane w kuchni, do celów terapeutycznych i jako rośliny ozdobne.

Charakterystyka ogólna

Spośród roślin aromatycznych prawdopodobnie najbardziej znana jest szałwia. Pochodząca z Europy i obszaru śródziemnomorskiego jest rośliną bogatą w ważne korzystne składniki. Bakteriobójcze, moczopędne, emmenagogiczne, walory tej rośliny znane są od czasów starożytnych.

Szałwia jest ogólnym stymulantem organizmu, a napar jest doskonały w przypadku atonii nerwowej; jego stosowanie zewnętrzne zalecane jest również przy dermatozach, egzemach, wrzodach, owrzodzeniach.

Niektóre badania naukowe odkryły pewne użyteczne właściwości szałwii, które wzmacniają pamięć, do tego stopnia, że ​​można ją wykorzystać w procesie uczenia się w przypadku choroby Alzheimera.

Esencja wykorzystywana jest również w przemyśle kosmetycznym do produkcji past do zębów, szamponów i mydeł.

Dzięki swojemu niepowtarzalnemu zapachowi w kuchni jest używany do pieczeni, bułek, nadzień i sosów

W kuchni można go naprawdę uznać za nieuniknionego bohatera, jego niepowtarzalny aromat znany jest na całym świecie.

Salvia officinalis lub szałwia lekarska jest powszechnie stosowana w kuchni, jest gatunkiem wieloletnim na obszarach o łagodnym klimacie europejskim.

Główne gatunki

Wiele gatunków należy do rodzaju Salvia, z których najważniejsze to:

Salvia officinalis

Salvia officinalis, której wysokość nie przekracza jednego metra, jest gatunkiem wieloletnim, dzikim, charakteryzującym się srebrzystym i owłosionym ulistnieniem. To szałwia, której używamy w naszych przepisach.

Istnieje kilka odmian, w tym: Salvia officinalis 'Albiflora' charakteryzująca się białymi kwiatami, które są najbardziej odpowiednie do użytku kulinarnego; Salvia officinalis 'Purpurascens', charakteryzująca się czerwonymi kwiatami, doskonała do celów leczniczych

Szałwia

Szałwia muszkatołowa to wieloletni gatunek pochodzący z Europy. Ma liście w kształcie serca i niebiesko-białe kwiaty. Kwitnienie rozpoczyna się wczesnym latem.

Jego wysokość sięga jednego metra. Jest to gatunek bogaty w olejki eteryczne i dlatego jest używany do produkcji perfum, do aromatyzowania win (np. Wermut i niektóre rodzaje muscat).

Istnieje kilka gatunków, które mają bardzo szczególne aromaty i dlatego są wykorzystywane jako rośliny ozdobne. Wśród nich są:

Szałwia dorisiana charakteryzuje się owocowym aromatem

Salvia greggii o delikatnym brzoskwiniowym zapachu

Salvia rutilans, znana z typowego ananasowego zapachu

Salvia desoleana, rzadki gatunek endemiczny dla Sardynii.

Salvia divinorum zamiast tego występuje w Ameryce Środkowej, jest to gatunek halucynogenny zawierający salwinorynę, najsilniejszy naturalny halucynogen znany w przyrodzie.

salvia officinalis

Wskazówki dotyczące uprawy Salvia officinalis.

Szałwia jest rośliną dość łatwą w uprawie dzięki swojej rustykalności. Ogólnie mówiąc, będąc ciepłolubnym i heliofilnym, wystawiony na pełne słońce żyje dobrze.

Nie toleruje zbyt zimnych klimatów.

Szałwia może być uprawiana w doniczkach i w ziemi, lepiej wybrać uprawę na zewnątrz w ziemi.

Jego czas trwania wynosi około 5 lat, po czym wskazane byłoby jego zastąpienie, ponieważ ma tendencję do degeneracji.

Ziemia 

Idealna gleba dla szałwii jest neutralna lub lekko wapienna i piaszczysta, z dobrą przepuszczalnością umożliwiającą drenaż i cyrkulację powietrza.

Podlewanie

Nie toleruje stagnacji wody i znosi suszę, dlatego trzeba najpierw poczekać, aż gleba wyschnie, a potem nawadnia.

Zapłodnienie

Od wczesnej wiosny do późnego lata szałwia jest nawożona dwa razy w miesiącu nawozem, który zawiera zarówno makroelementy, jak azot (N), jak i fosfor (P) i potas (K) oraz mikroelementy, takie jak magnez (Mg), żelazo (Fe), mangan (Mn), miedź (Cu), cynk (Zn), bor (B), molibden (Mo).

Rozkwit

Salvia officinalis kwitnie od wiosny, a nasiona dojrzewają przez całe lato od sierpnia do września.

Przycinanie

Pod koniec kwitnienia, aby pobudzić odrost rośliny, dobrze jest przystąpić do cięcia.

Mnożenie

Rozmnażanie szałwi może odbywać się zarówno przez nasiona, jak i przez cięcie zielne.

Mnożenie przez nasiona nie gwarantuje otrzymania rośliny równej roślinie matecznej, co jest gwarancją, że wręcz przeciwnie, rozmnaża się przez sadzonki.

Mnożenie przez nasiona

Na początku wiosny nasiona rozłożone w równoległych rzędach zakopuje się w tacy, która zostanie umieszczona w cieniu pokrytym folią (która będzie codziennie wyjmowana i suszona) w temperaturze około 18 ° C i utrzymywana w stanie wilgotnym przez około 2-3 tygodnie do wtedy nastąpi kiełkowanie. Gdy nasiona kiełkują, plastikowy arkusz przecieka, a światło stopniowo się zwiększa. Kiedy rośliny są wystarczająco duże, można je przesadzać i traktować jak rośliny w pełni rozwinięte.

Wyeliminuj nowe, mniej bujne rośliny, aby dać więcej miejsca bardziej wytrzymałym roślinom. Kiedy są wystarczająco duże, aby można je było manipulować, zostaną przesadzone z dużą ostrożnością, aby nie uszkodzić żadnej części rośliny (najlepiej byłoby użyć widelca, który umieścisz pod ziemią, aby wziąć całą roślinę i umieścić ją w nowej doniczce) do gleby, jak wskazano w akapit „przesadzanie”.

Mnożenie przez sadzonki

Zbiór odbywa się od marca do kwietnia lub od czerwca do lipca poprzez pobieranie wierzchołków wegetatywnych o długości około 8-10 cm z roślin 2-3 letnich bezpośrednio pod węzłem ostrym i zdezynfekowanym nożem.

cięcie umieszcza się następnie w ziemi, a doniczkę przykrywa się plastikowym arkuszem i umieszcza w cieniu w temperaturze około 18 ° C. gleba powinna być wilgotna, pokrywę należy codziennie zdejmować i suszyć.

Pojawienie się pierwszych kiełków wskazuje, że doszło do ukorzenienia, dlatego należy zdjąć pokrywę i umieścić doniczkę tam, gdzie jest więcej światła, aż sadzonki staną się wystarczająco duże, aby można je było przesadzić i traktować jak rośliny dorosłe.

Pasożyty i choroby

Podkreślam, że jeśli używasz rośliny w kuchni, zawsze należy unikać zabiegów chemicznych.

Jeśli roślina przeszła atak białej choroby wywołanej przez grzyby i jest rozpoznawalny po tym, że jej liście są pokryte białawą pleśnią, wystarczy wyeliminować zaatakowane części.

Jeśli grzybem jest Peronospora spp (dotknięte liście wysychają, przybierają kształt cygara i opadają), należy wybrać fungicydy na bazie miedzi.

Zbyt duża wilgotność może powodować zgniliznę korzeni i podstawy oraz sprzyjać atakowi grzybów. Należy temu zapobiegać, unikając zastoju wody i nadmiernej wilgotności otoczenia.

Nicienie objawiają się zniekształceniem liści. Nawet w tych przypadkach należy zapobiegać stagnacji wody i nadmiernej wilgotności otoczenia, a części, których to dotyczy, należy usuwać.

Jeśli liście żółkną i wyglądają na nakrapiane, może to być spowodowane przez przędziorka czerwonego, raczej szkodliwego roztocza.

W związku z tym należy zwiększyć nebulizację, aw przypadku szczególnie poważnych infestacji zastosować specjalny środek owadobójczy.

Małe białawe zwierzęta na roślinie (mszyce) należy traktować określonymi pestycydami zarejestrowanymi dla tej rośliny.

Ciekawość

Nazwa Salvia pochodzi od łacińskiego salvus „sana, salvo” lub „salus” salute ”, aby podkreślić lecznicze właściwości rośliny.

Roślina ta była znana już w starożytności i była uważana za zioło zdolne do leczenia wszystkich dolegliwości, do tego stopnia, że ​​Szkoła Medyczna w Salerno nadała tej roślinie nazwę Salvia salvatrix «Salvia che salva».

Francuska legenda opowiada o czterech złodziejach, którzy w 1630 roku, w czasie zarazy, splądrowali domy ofiar dżumy bez zarażenia się chorobą. Kiedy w końcu zostali zabrani i skazani na śmierć, uratowali się przed śmiercią, ponieważ ujawnili tajemnicę swojej odporności: skropili swoje ciała octem składającym się z szałwii, rozmarynu, tymianku i lawendy, czterech roślin znanych ze swoich właściwości antyseptycznych i przeciwbakteryjnych. Z tego narodził się „ocet czterech złodziei”, który był szeroko stosowany jako naturalny antybiotyk w przypadku infekcji i epidemii.

Właściwości aromatyczne

Aromatyczne właściwości szałwii pochodzą z olejku eterycznego, którego skład chemiczny nadaje charakterystyczny aromat rośliny.

Gromadzenie i konserwacja

Zbiór odbywa się między majem a lipcem, przed lub na początku kwitnienia lub, do codziennego użytku w kuchni, między wiosną a jesienią. Nie należy ich myć, tylko wycierać wilgotną szmatką.

Liście i kwiaty należy suszyć w cieniu i przechowywać w papierowych lub płóciennych workach.

Szałwia w kuchni

W kuchni szałwia jest niezbędna do aromatyzowania mięs, sosów, ryb.