Billbergia pyramidalis
Billbergia to wiecznie zielona roślina pochodząca z Brazylii, Paragwaju i Hondurasu. Z jego wyglądu łatwo wynika, że należy do bogatej rodziny Bromeliaceae.
Jest to bardzo dekoracyjna roślina, której wysokość waha się od 30 do 60 cm, wyobraź sobie rurkowatą roślinę z 5-8 liśćmi. Kwiaty Billbergii nie utrzymują się długo, ale są bardzo piękne, mogą być ułożone kaskadowo lub pionowo w wielu różnych kolorach: fioletowym, niebieskim, żółtym, zielonym lub białym. Kwiaty to najlepszy sposób na odróżnienie podgrupy.
Billbergia charakteryzuje się, jak powiedzieliśmy, 5 lub 6 liniowymi liśćmi o mięsistej konsystencji, z elegancką zakrzywioną posturą i ciernistymi brzegami; liście zielone lub szaro-zielone rozszerzają się zaczynając od rozety.
Rodzaj Billbergia został nazwany na cześć szwedzkiego botanika Gustavo Billbergii. Po raz pierwszy została wprowadzona do uprawy w 1815 r., Ale uzyskanie we Francji w 1897 r. Pierwszej hybrydy Billbergia „Herbaultii”, krzyżówki uzyskanej z Billbergia amoena i Billbergia leopoldii, zajęło ponad 80 lat.
Klasyfikacja botaniczna
Rodzaj Billbergia należy do rodziny Bromeliads.
Główne gatunki
Billbergia to jeden z 40 rodzajów bromeli. Rodzaj obejmuje około sześćdziesięciu gatunków, które pochodzą głównie z Brazylii.
Jest to rodzaj szczególnie odpowiedni dla roślin zewnętrznych w klimacie umiarkowanym lub mieszkalnym.
Wśród gatunków z rodzaju Billbergia pamiętamy:
Nutans Billbergia
Billbergia nutans Danny S. CC BY-SA 4.0
Gatunek ten pochodzi z kilku krajów Ameryki Południowej (Brazylii, Urugwaju i Argentyny). Osiąga maksymalnie 50 cm wysokości.
Ma typowe liście tego rodzaju, około 50 cm długości, wąskie, z kolczastymi brzegami i na długo wyprostowane, z końcami wystającymi na zewnątrz, tworząc klasyczną "centralną rozetę liści" typową dla bromeli .
Tworzy dzwonkowate kwiaty zebrane w grona, które wyrastają z różowych wypustek.
Billbergia pyramidalis
Billbergia pyramidalis
Jest to gatunek wystawowy, który nie przekracza 40 cm wysokości. Ma liście o długości około 30 cm i szerokości 2 cm, ułożone w charakterystyczną centralną rozetę.
Tworzy bardzo piękny kwiat, charakteryzujący się białą łodygą zakończoną dwoma jaskrawoczerwonymi wypustkami, z których wyłaniają się karminowe kwiaty z fioletowymi krawędziami.
Billbergia saundersii
Billbergia saundersii BotBln CC BY-SA 3,0 godz
Billbergia saundersii to gatunek o wąskich i spiczastych liściach o jasnozielonym kolorze z czerwonawymi brzegami oraz z poprzecznymi paskami jaśniejszego koloru z czerwonymi i żółtymi prążkami. Tworzy kwiaty zebrane w żółte grono u podstawy, fioletowe od środka do końcówek.
Billbergia zebrina
Ze wszystkich gatunków ten się powiększa.
Kwiaty osadzone są na 90 cm rozecie z liśćmi, pokryte białymi, jaskrawoczerwonymi lub ciemnozielonymi łuskami ze srebrzystymi smugami. tworzy pomarańczowe kwiaty z zielonymi krawędziami wewnętrznymi.
Billbergia x Windii
Billbergia x „Windii” Frank Vincentz CC BY-SA 3.0
Jest to hybryda pozyskiwana z nutansów Billbergia, charakteryzuje się zakrzywionymi liśćmi, szaro-zielonymi, pokrytymi sztywnymi łuskami. Grzbiet obfity pozostaje częściowo otoczony różowymi wypustkami i kończy się gronem utworzonym przez rurkowate kwiaty z różowymi działkami, różowymi płatkami, obrzeżonymi niebieskimi i żółtymi pręcikami.
Rozkwit
Billbergia produkuje kwiaty zebrane w bardzo efektowne kwiatostany. Chociaż rzeczywiste kwiaty szybko znikają, papierowe działki o pięknym kolorze pozostają nienaruszone. Kwitnienie występuje wiosną, ale będąc rośliną uprawianą w szklarni, jest zmuszona do kwitnienia prawie we wszystkich porach roku.
To normalne, że po wspaniałym kwitnieniu Billbergia umiera. W międzyczasie u podstawy rośliny wyrosną liczne odrosty, które zastąpią roślinę mateczną.
Wskazówki dotyczące uprawy Billbergii
Billbergia nie jest trudna w uprawie, można ją uprawiać w doniczkach lub na korze lub korku, jako typowy epifit.
Preferuje jasne pozycje nawet w pełnym słońcu, o ile ekspozycja nie występuje w najgorętszych porach dnia i przy temperaturach od 10 ° C do 30 ° C. Uwielbia powietrze, więc jeśli jest wychowywany w mieszkaniu, ważne jest, aby zapewnić doskonałą wentylację, unikając niepożądanych prądów zimnego powietrza.
Wśród gatunków Billbergia nutans jest gatunkiem o niższych wymaganiach temperaturowych niż inne, dlatego na obszarach o łagodnym klimacie można go z powodzeniem uprawiać na wolnym powietrzu, o ile znajduje się w miejscu osłoniętym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych w czasie najbardziej słonecznych godzin.
Uprawa w doniczkach
Billbergia dobrze rośnie w doniczkach o średnicy 10 cm, jednak większe odmiany najlepiej przechowywać w nieco większych doniczkach. Rośliny, które mogą się skupiać, można przechowywać w 6-calowych doniczkach. Większość roślin można uprawiać na drewnie lub korku. Rośliny uprawiane w glebie doniczkowej utworzą system korzeniowy przystosowany do wchłaniania wody i składników odżywczych z gleby, podczas gdy rośliny rosnące na drewnie lub korze wytworzą serię silnych korzeni, które utrzymują roślinę stabilnie, ale nie są w stanie wchłonąć. woda i składniki odżywcze.
Przesadzanie odbywa się późną wiosną przy użyciu nieco większego pojemnika niż poprzednie. Idealna gleba do przesadzenia składa się z mieszanki równych części torfu, wiórów kory i wermikulitu. Mieszanka równych części wermikulitu, perlitu i torfu kanadyjskiego jest również odpowiednia dla tej rośliny. W każdym razie mieszanka powinna być lekka, dobrze odsączona i lekko kwaśna. Aby zapewnić odpowiedni drenaż, na dnie doniczki należy rozwarstwić gruby żwir. Lepiej jest używać doniczek z terakoty, które w porównaniu z plastikowymi pozwalają glebie oddychać, a tym samym korygują wszelkie błędy w podlewaniu.
Uprawa w parapecie tarasu
Billbergia może być uprawiana na tarasie, jeśli pozwala na to klimat.
Billbergia pyramidalis
Temperatura
Idealna temperatura dla Billbergii nie powinna być niższa niż 15 stopni. Zbyt niskie temperatury mogą spowodować pewne uszkodzenia, ale roślina generalnie je toleruje.
Lekki
Billbergia powinna być trzymana w dobrym świetle, ale nie w bezpośrednim słońcu i, jak wszystkie rośliny domowe, powinna być trzymana z dala od przeciągów i źródeł ciepła. Ogólnie rzecz biorąc, im lepsza cyrkulacja powietrza i wyższa wilgotność, tym więcej światła mogą wytrzymać.
Warstwa uprawna
Wiele roślin rośnie na korku lub drewnie. Rośliny doniczkowe preferują lekką, niewapienną, w zasadzie kwaśną glebę, składającą się w równych częściach z torfu, wiórów kory, perlitu lub wermikulitu.
Podlewanie
W okresie zimowym podlewanie powinno być raczej rzadkie (wystarczy pół litra wody tygodniowo), a wiosną i latem obfite. Ważne jest, aby upewnić się, że nie nastąpi stagnacja wody.
Woda powinna być lekko kwaśna i wolna od minerałów, dlatego należy używać wody destylowanej lub deszczówki, aby uniknąć gromadzenia się minerałów na liściach. Billbergia obawia się wilgoci na kołnierzu i musi być podlewana w środku rozety, pozostawiając glebę praktycznie suchą, jak to ma miejsce w naturze, ponieważ rośliny są epifitami.
Mnożenie
Po kwitnieniu dojrzała roślina przechodzi powolny upadek, ale nowe sadzonki rozwiną się u podstawy rośliny. Gdy nowa sadzonka osiągnie około 1/3 wielkości dorosłej rośliny, można ją usunąć i posadzić w nowej doniczce lub pozostawić tam, gdzie jest. Nowe rośliny szybko zakorzeniają się wiosną i zwykle kwitną po 1-3 latach. Jeśli sadzonki nie zostaną usunięte, roślinę mateczną można usunąć po obumarciu, aby sadzonki rosły.
Billbergias można rozmnażać z nasion, ale jest to powolny proces, który może zająć wiele lat. Lub dzieląc kępki wiosną, w temperaturze około 21 ° C, dbając o to, aby gleba była tylko wilgotna i rozpylała liście.
Zapłodnienie
Dla Billbergii ważne jest nawożenie. Można to zrobić za pomocą rozpuszczalnego produktu mineralnego, podawanego co około 15 dni z podlewaniem Nadmierne nawożenie może prowadzić do nadwymiarowych roślin, bardziej podatnych na owady i choroby.
Przycinanie
Rośliny Billbergia nie można przycinać: wystarczy wyeliminować liście, które stopniowo wysychają, aby nie stały się nośnikiem chorób pasożytniczych.
Inne wskazówki dotyczące pielęgnacji
Aby pobudzić kwitnienie Billbergii, zaleca się umieszczenie jej obok kosza jabłek, do jabłek dodaje się etylen (eten), który w naturalny sposób przyspiesza produkcję kwiatów.
Pasożyty, choroby i inne przeciwności
Jest mało prawdopodobne, aby na prawidłowo rozmieszczone rośliny rosnące w dobrze wentylowanym miejscu wpływały choroby lub zaatakowane owady. Jeśli liście obumierają, być może roślina jest narażona na nadmierne zimno i / lub zbyt obfite podlewanie.
Przędziorek może zaatakować roślinę, ale można temu zapobiec, utrzymując wysoką wilgotność otoczenia. Zwalcza się go środkami roztoczobójczymi. Koszenila objawia się tworzeniem brązowych i lepkich narośli i jest zwalczany mechanicznie, usuwając je i traktując roślinę środkiem przeciw kokcydiozie lub przecierając dotknięte części wacikiem nasączonym wodą i alkoholem.
Billbergia nutans Zdjęcie David J. Stang CC BY-SA 4.0
Ciekawość
Nazwa Billbergia zwykle wskazuje na bardzo podobne rośliny, ale należące do dwóch różnych rodzajów Billbergia i Aechmea. Oba rodzaje są pochodzenia tropikalnego i obejmują jedne z najpiękniejszych roślin domowych. Zostały sprowadzone do Europy około 1930 roku.
Popularną nazwą, pod jaką nazywany jest ten gatunek, jest łza anioła.
Rodzaj Billbergia zawdzięcza swoją nazwę szwedzkiemu botanikowi Gustavowi Johannowi Billbergowi (1772-1844), który jest ozdobną rośliną doniczkową cenioną za piękno liści, bardzo dekoracyjne kwiaty i mało wymagającą pielęgnację. .
