✅ Drzewo truskawkowe: ciekawość, uprawa i pielęgnacja Arbutus unedo

Przyznam szczerze, że kiedy słyszę o Corbezzolo lub kiedy go spotykam, przychodzi mi na myśl wielki Totò w jednym z jego najbardziej znanych okrzyków „Corbezzoli !!” i dla mnie, która zawsze pasjonowała się swoimi filmami, uśmiech jest nieunikniony.

Drzewo truskawkowe to roślina o tysiącletniej historii, która barwi jesień, ujawniając odurzającą i zaskakującą mieszankę kolorów i zapachów. Chodźmy się dowiedzieć.

Corbezzolo, nazwa naukowa Arbutus unedo, jest wiecznie zielonym drzewem owocowym, jednym z najbardziej wytrwałych i odpornych i jednym z najbardziej kochanych przez tradycję chłopską, jest również bardzo długowieczne, w rzeczywistości może żyć kilka wieków.

Jest to dziki gatunek, typowy dla śródziemnomorskiej roślinności, który z powodzeniem można uprawiać w ogrodach jako krzew lub jako drzewo.

Bez względu na to, jaką uprawę wybierzesz, krzew czy drzewo, Truskawkowe Drzewo bardzo dobrze nada kolor i ozdobi ogród. Jednocześnie jest w stanie gościć dojrzałe kwiaty i owoce, nadając jednocześnie trzy kolory: czerwień owoców, biel kwiatów i zieleń liści, dokładnie jak kolory włoskiej flagi. Jak możesz go nie kochać?

Drzewo truskawkowe jest szeroko rozpowszechnione w zachodnich krajach śródziemnomorskich i na południowych wybrzeżach Irlandii.

Jego obecność w stanie spontanicznym, sięgającym od równiny do 800 m n.p.m. z preferencją dla terenów przybrzeżnych, to przede wszystkim krzaczasty krzew, pełen odrostów, który nie przekracza 2 m wysokości. Z drugiej strony, jeśli rośnie jako drzewo, może osiągać duże rozmiary, zarówno na wysokości do 8 metrów, jak i objętości pnia.

We Włoszech Corbezzolo rośnie spontanicznie w środkowej części południa, zwłaszcza w zaroślach przybrzeżnych lasów sosnowych i dębów ostrolistnych; występuje z innymi krzewami, takimi jak mastyks (Pistacia lentiscus), dąb ostry (Quercus ilex), Phillirea (Phillyrea angustifolia), wrzos nadrzewny i mirt (Myrtus communis), drzewa typowego zarośla śródziemnomorskiego.

Można go łatwo znaleźć w zaroślach i lasach obszarów przybrzeżnych, gdzie tworzy prawdziwe gaje.

Rozprzestrzenianie się drzewa truskawkowego ułatwił również człowiek, który uwielbia ją uprawiać zarówno ze względu na jadalne owoce, jak i wysoką dekoracyjną moc rośliny. Ponadto drzewo truskawkowe może pochwalić się zdolnością do szybkiego wydzielania energicznych odrostów po przejściu ognia, dlatego ma pewne znaczenie leśne i jest szeroko stosowane do ponownego zalesiania w celach środowiskowych, ochronnych i przeciwerozyjnych.

Owoce arbutusa nazywane są arbutusem lub albatrosami.

Korpus Corbezzolo jest bardzo wytrzymały, ma falisty kształt i jest bardzo rozgałęziony. Jego rozwój może mieć miejsce z kilkoma głównymi gałęziami, które zaczynają się od ziemi lub z krótkim głównym pniem, który rozgałęzia się później. Drzewo truskawkowe ma bardzo gęstą koronę o zaokrąglonym i nieregularnym kształcie o pięknym ciemnozielonym kolorze, pień jest krótki, wyprostowany, kręty i gęsto rozgałęziony i mierzy od 1 do 8 metrów wysokości.

Liście na przemian są błyszczące i ciemnozielone na górnej powierzchni, podczas gdy na dolnej powierzchni są matowe i jaśniej zielone.

Kwiaty, hermafrodyta i zebrane w małe obwisłe grona o kremowo-białym lub różowym kolorze, pojawiają się od października do marca w końcowej części gałęzi. Jesienią następnego roku dają ciekawe owoce w postaci okrągłych jagód o średnicy około 2 cm., Mięsiste, o pięknej czerwono - pomarańczowej barwie, które w miarę dojrzewania stają się ciemnoczerwone.

Kora łodygi i głównych gałęzi jest czerwono-brązowa, pomarszczona i popękana. Kolor z czasem złuszcza się na cienkich podłużnych płytkach.
Truskawka i jej owoce mają wiele korzystnych właściwości, od wieków wykorzystywanych w ziołolecznictwie.

Klasyfikacja botaniczna

Drzewo truskawkowe, nazwa naukowa Arbutus unedo, należy do rodzaju Arbutus z rodziny Ericaceae.

Rozkwit

Najbardziej charakterystycznymi cechami drzewa truskawkowego są niewątpliwie kwitnienie i owocowanie. W okresie jesienno-zimowym na tej samej roślinie szczęśliwie współistnieją nowo narodzone i bardzo pachnące kwiaty oraz już dojrzałe owoce. Prawdziwa uczta dla oczu, które mogą podziwiać roślinę w trzech kolorach: czerwieni owoców, bieli kwiatów, zieleni liści.

Kwitnienie drzewa truskawkowego jest przedłużone: rozpoczyna się jesienią i trwa przez większą część zimy. Z kwiatów powstają owoce, które dojrzewają jesienią następnego roku.

Kwiaty drzewa truskawkowego są hermafrodytami i rosną w końcowych częściach gałęzi. Są zebrane w małe obwisłe grona o kremowo-białym lub różowym kolorze.
Każdy kwiatostan składa się z małych kwiatów (liczba może wahać się od 5 do 35).

Kształt kwiatu drzewa truskawkowego jest niepowtarzalny: korona zwężona na krawędzi i nabrzmiała w środku jak bukłak, zakończona pięcioma małymi zębami skierowanymi na zewnątrz.

Kwiaty drzewa truskawkowego są bogate w nektar i dlatego są bardzo lubiane i odwiedzane przez pszczoły. Z kwiatów uzyskuje się w ten sposób ostatni miód sezonu, cenny miód charakteryzujący się szczególnym gorzkim i aromatycznym smakiem. Miód z drzewa truskawkowego jest również cenny, ponieważ nie jest tak oczywiste, że pszczoły są nadal aktywne w okresie kwitnienia i dlatego nie można go produkować co roku.

Owoce, zwane arbutus, są mięsistymi, okrągłymi jagodami o charakterystycznej ziarnistej i bulwiastej powierzchni o średnicy około 2 cm. Kolor jest początkowo żółtawy, następnie zmienia kolor na pomarańczowy, a ostatecznie, gdy jest w pełni dojrzały, staje się ciemnoczerwony.

Wskazówki dotyczące uprawy Strawberry Tree

Uprawa truskawki w sadzie czy w ogrodzie może dać ogromną satysfakcję, zarówno ze względu na walory ozdobne, jak i bogatą produkcję owoców.
To raczej rustykalna roślina, która nie wymaga wielkiej pielęgnacji kulturowej. Jest odporna na suszę, toleruje zimno do ok. -10 / -15 ° C, nie jest łatwym łupem dla wielu pasożytów. Rośnie na glebach subkwaśnych, w tym kamienistych.

Kwitnie jesienią i zimą, owocuje tylko na obszarach o łagodnym klimacie, gdzie pszczoły mogą zapylać, jak na południu Włoch.

Uprawa w otwartym terenie

Do uprawy w otwartym terenie można kupić dorosłe rośliny uprawiane w szkółce. W takim przypadku, jeśli kupujesz rośliny z gołym korzeniem, okresy sadzenia to jesień i koniec zimy. Jeśli roślina jest w doniczce, z glinianym chlebem, wskazane jest poczekanie do początku wiosny. Drzewo Corbezzolo jest bardzo długowieczne i rozwija gęstą koronę, dlatego dobrze jest zachować odległość co najmniej 5 metrów od innych drzew.

W momencie sadzenia, w celu uzyskania bardziej kwaśnej gleby, wskazane jest uzupełnienie gleby torfem na rośliny kwasolubne i dojrzały obornik. W ten sposób młode rośliny mają zagwarantowane idealne środowisko na pierwsze lata wzrostu

Drzewo truskawkowe, żywopłot?

Drzewo truskawkowe rośnie również jako krzew, więc można tworzyć nieformalne żywopłoty.

Temperatura

To roślina dobrze znosząca mróz, nawet w temperaturach poniżej zera, ale aby bujnie rosnąć i owocować potrzebuje łagodnego klimatu, typowego dla terenów przybrzeżnych.

Lekki

Idealna ekspozycja to pełne słońce, ale osłonięte od wiatrów, co sprzyja zapylaniu pszczół.

Warstwa uprawna

Drzewo truskawkowe preferuje gleby kwaśne i nie lubi gleb wapiennych.

Podlewanie

Podlewanie jest konieczne tylko w pierwszym roku, zwłaszcza jeśli drzewo zostało posadzone wiosną.
Latem ziemia musi być zawsze dobrze nawilżona. Dlatego należy go regularnie podlewać, przynajmniej raz w tygodniu.

Raz wyrośnięty Corbezzolo nie będzie już musiał być podlewany.

Ponadto można zastosować naturalną ściółkę w celu poprawy wilgotności gleby, co jest również przydatne do utrzymania obszaru uprawy w stanie wolnym od chwastów.

Mnożenie

Rozmnażanie Corbezzolo może następować przez nasiona, cięcie, nakładanie warstw lub odgałęzienie. Jest to roślina, która łatwo rozmnaża się zarówno przez nasiona, jak i przez cięcie.

Rozmnażanie przez nasiona odbywa się pod koniec zimy przy użyciu mieszanki piasku i torfu. Konieczne jest zawsze utrzymywanie wilgotnej gleby i umieszczanie pojemników w osłoniętych i jasnych miejscach.
Zamiast tego rozmnażanie przez sadzonki odbywa się zimą. Nowe sadzonki truskawek sadzi się do ziemi po około dwóch latach.

Zapłodnienie

Nawożenie drzewa truskawkowego jest ważne, ale nie może być nadmierne. Raz w roku, najlepiej jesienią-zimą, wokół rośliny należy uzupełnić domowy kompost lub próchnicę.

Przycinanie

Przycinanie drzewa ma na celu przede wszystkim utrzymanie korony i jej napowietrzenie, eliminując części wyschnięte lub zniszczone z upływem czasu.
Aby nadać drzewu schludniejszy wygląd, bardzo ważne jest wykonanie przycinania treningowego, którym nadrukowana jest forma treningowa. Rośliny zakupione w doniczkach są na ogół już osadzone w drzewku lub krzewie.

Jeśli zdecydujesz się wyhodować drzewo truskawkowe jako drzewo, niezbędna jest okresowa eliminacja podstawowych odrostów.

Kombinacje z innymi roślinami

Lentisco, Leccio, Phillirea, Erica arborea, Mirto to drzewa śródziemnomorskiego zarośli, które dobrze komponują się z Corbezzolo, doskonale wyhodowanym z roślinami typowymi dla śródziemnomorskiego ogrodu.

Pasożyty, choroby i inne przeciwności

Corbezzolo ma doskonałą rustykalność, która nie jest szczególnie podatna na ataki pasożytów.
Wrogami rośliny są wiosną czarne mszyce, które można zwalczać naturalnymi maceratami (czosnek i pokrzywa) oraz mydłem marsylskim.

Mealybug może również stanowić zagrożenie, ponieważ preferuje drzewa o skórzastych liściach. Aby w naturalny sposób zapobiec jej atakowi, można zastosować macerat paproci.

Ciekawość

Motyl truskawkowy (Charaxes jasius) w fazie larwalnej żywi się wyłącznie liśćmi truskawki, podczas gdy w wieku dorosłym preferuje dojrzałe owoce, z których wysysa słodkie płyny; jego nazwa wywodzi się od tych nawyków.

Drzewo truskawkowe ma wiele właściwości: jego drewno doskonale nadaje się do ogrzewania i prac stolarskich, kora jest bogata w garbniki, używana do produkcji naturalnych barwników i garbowania skór; liście zawierają składniki aktywne, takie jak arbutyna (lub arbutozyd) o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym (hydrochinon).

Ze świeżych liści przygotowuje się napary, wywary i herbaty ziołowe.
Miód z drzewa truskawkowego jest doskonały w naturalny sposób do leczenia chorób jamy ustnej.
Owoce zawierają aż 400 mg witaminy C i wiele polifenoli o właściwościach przeciwutleniających.

W różnych regionach Włoch truskawki są głównie przeznaczone do długotrwałej konserwacji jako kompoty, dżemy, w alkoholu z grappą, do produkcji owoców kandyzowanych.

Roślina jest szeroko stosowana do celów ozdobnych w parkach i ogrodach ze względu na intensywny czerwony kolor jej owoców obecnych na roślinie w tym samym czasie, co piękne kępy białych kwiatów, a także gęste i błyszczące liście.

W herbie prowincji Ankona jest przedstawiona gałązka truskawki z dwoma owocami.

Miasto Madryt ma za swój symbol niedźwiedzia spoczywającego na drzewie truskawkowym; w Madrycie drzewa tego gatunku sadzi się w parku Retiro, a także w innych ogrodach.

Ze względu na swój kolor Corbezzolo nazywane jest również „włoskim drzewem”. Kiedyś był używany do ozdabiania terenów, na których znajdują się pomniki poległych.

Toksyczność i / lub stosowanie ziołowe

Liście Corbezzolo mogą być używane w wywarach i mają właściwości moczopędne, ściągające i antyseptyczne. Owoce mają działanie przeciwbiegunkowe. ale zawierają alkaloid, który u osób szczególnie wrażliwych może powodować problemy, które zwykle nie są poważne. Efekty te były znane starożytnym, którzy zalecali umiarkowane stosowanie, nazwa wywodzi się od skurczu unum edo, czyli: (ja) jem jeden (tylko).

„Ostrzeżenie: zastosowania farmaceutyczne podano wyłącznie w celach informacyjnych. Muszą być zalecane i przepisane przez lekarza. "

Język kwiatów

Rzymianie przypisywali drzewu truskawkowemu magiczne moce.

Virgil w Eneidzie pisze, że krewni zmarłego zwykli składać na grobach gałęzie truskawek.

Znaczenie tej rośliny to szacunek, ale dla mnie ta roślina będzie zawsze kojarzona z wielkim księciem śmiechu "drzewami truskawkowymi !!"