muscari
Zdecydowanie czarujący i pełen wdzięku ze względu na charakteryzujący je kolor: niebieski. Ze względu na niewielkie rozmiary idealnie nadają się do sadzenia w niskich pojemnikach lub w oryginalnych donicach.
Klasyfikacja botaniczna
Muscari należą do rodziny Liliacee, do rodzaju Muscari; są to bulwiaste byliny znane pod wspólną nazwą Muscari, Pan di cucco, Muschino, Pentolino
Charakterystyka ogólna
Są to bulwiaste rośliny pochodzące z Europy, regionów śródziemnomorskich i Azji Mniejszej. Kilka gatunków występuje we Włoszech w stanie spontanicznym. To bardzo rustykalne rośliny, idealne do naturalizacji na łąkach, u stóp drzew i krzewów. Po umieszczeniu w ziemi rozprzestrzeniają się bez żadnej innej interwencji. Muscari ma ponad sześćdziesiąt gatunków, wszystkie charakteryzują się wąskimi i długimi liśćmi (długość może dochodzić do trzydziestu centymetrów). Muscari są bogami i charakteryzują się również niewielkimi rozmiarami. Ta roślina jest idealna do tworzenia kontrastów w połączeniu z żonkilami lub tulipanami.
Pierwsze dane na temat jego uprawy muscari pochodzą z końca XVI wieku i od tego czasu ich uprawa zawsze była doceniana dzięki przyjemnym efektom chromatycznym, które uzyskuje się łącząc je z innymi kwiatami. Do dziś najbardziej uprawianym i znanym gatunkiem jest armeniacum, którego zaletą jest przedłużone i efektowne kwitnienie, intensywny niebieski kolor oraz intensywny i otulający zapach kwiatów.
Główne gatunki
- Muscari argaei słynie z białych kwiatostanów.
- Muscari armeniacum L .: jest to najbardziej znany gatunek. Istnieją odmiany o pełnych kwiatach i wyróżniających się niebieskich odcieniach. Pochodzi z Azji Mniejszej. Jego wysokość to około 20 cm. Kwitnie w kwietniu.
- Muscari aucheri, które kwitną wcześnie
- Muscari azureum o małych i ciemnych kwiatach.
- Muscari botryoides Mill .: jest to gatunek pochodzenia europejskiego, autochtoniczny dla Włoch. Charakteryzuje się łopatkowo-liniowymi liśćmi i kulistymi kwiatami. Jego kwitnienie przypada na okres od lutego do marca.
- Muscari neglectum również ten gatunek jest szeroko rozpowszechniony we Włoszech.
- Muscari latifolium charakteryzuje się bardzo dekoracyjnymi kwiatostanami o dwóch odcieniach niebieskiego
- Muscari comosum jest znane w szczególności w południowych Włoszech jako lampascione.
- Muscari racemosum L .: to gatunek pochodzący z Europy, energiczny, który rozprzestrzenia się radykalnie, bardzo często we Włoszech, zwłaszcza na terenach trawiastych. Jego wysokość nie dochodzi do 20 cm. Charakteryzuje się małymi, lekko perfumowanymi, ciemnoniebieskimi kwiatami z białymi plamami na wierzchołku płatków: perigonum jest jajowate z lekko otwartymi ustami. Kwitną bardzo wcześnie (od końca lutego). Jego wąsko karbowane liście mają 0,2-0,3 cm szerokości.
- Muscari moschatum Willd.: Pochodzi z Azji Mniejszej, a we Włoszech rośnie spontanicznie. Jest znany jako piżmo hiacynt lub muschino. Posiada liniowe, karbowane liście o szerokości 1,2-2 cm. Jej kwiaty są żółte z tendencją do zieleni, pachnące mchem, zebrane w grona, z rurkowatym perygonium, które otwiera się jak gwiazda na wierzchołku. Roślina ma 10-20 cm wysokości. Kwitnienie występuje w miesiącach marzec-kwiecień.
Muscari
Wskazówki dotyczące uprawy muscari
Istnieje kilka łatwych w uprawie cebul, takich jak muscari.
Cebule muscari sadzi się jesienią na głębokości, która musi być dwukrotnie większa od ich wysokości oraz w odległości, która zmienia się w zależności od wyniku, jaki ma być uzyskany. Generalnie odległość między bąbelkami powinna być zgodna z zasadą „jeden tak, nie”, czyli powinna być równa średnicy samych żarówek, ale wszystko zależy od efektu, jaki chcemy uzyskać.
Ziemia
Muscari uwielbia gleby z dobrym drenażem i dobrze odżywioną materią organiczną, można użyć gleby utworzonej z torfu, piasku i dużej ilości dość dojrzałego nawozu organicznego.
Środowisko i narażenie
Muscari dobrze znosi niskie temperatury i kocha słońce. Jeśli chcesz uzyskać dobre kwitnienie, dobrze jest wystawiać ją na słońce przynajmniej przez kilka godzin dziennie
Nawet jeśli kochają słońce, można je również uprawiać w półcieniu, co jest szczególnie odpowiednie dla gatunków o żółto-zielonych kwiatach. Już jesienią można podziwiać zielone liście, które wytrzymują nawet niskie temperatury.
Podlewanie
Ważne jest, aby w okresie wegetacji zawsze utrzymywać wilgotne podłoże. Zmniejszyć spożycie wody po kwitnieniu, gdy liście również uschną.
Zapłodnienie
Począwszy od wiosny co dwa lub trzy tygodnie, muscari należy wzmacniać płynnym nawozem dla roślin kwitnących. W okresie letnim w pozostałych cebulach należy unikać zastoju wody
Rozkwit
Kwitnienie muscari następuje na początku wiosny.
Pasożyty i choroby
Muscari są odporne na ataki pasożytów i określone choroby. Wskazane jest unikanie nadmiernej wilgoci, która może powodować tworzenie się pleśni i gnicia w systemie korzeniowym.
Ciekawość
nazwa tej rośliny, dokładnie Muscari, jest związana z delikatnym zapachem, przypominającym piżmo niektórych jej odmian.
To był Carolus Clusius (1526 - 1609), naturalizowany holenderski francuski botanik, który nadał tej roślinie nazwę muscari. Nazwa pochodzi od greckiego słowa piżmo, które oznacza piżmo, ponieważ niektóre gatunki muscari mają zapach przypominający piżmo.
W innych krajach świata muscari nazywa się hiacyntami winogronowymi, co oznacza hiacynt klastrowy, ze względu na jego podobieństwo do hiacynta.
We Włoszech niektóre spontaniczne gatunki muscari mają wspólne nazwy pan del cucco, hiacynt piórkowy, hiacynt winorośli, cebula dla psa, cebula dzika, lampascione
O tej ostatniej nazwie, lampascione, jest składnikiem kilku tradycyjnych receptur południowych Włoch, jest to bulwa muscari comosum, bardzo rozpowszechnionego w okolicy gatunku, który rośnie na nieuprawianych łąkach lub wzdłuż poboczy dróg Wieś. Dlatego w niektórych regionach południowych Włoch nawet dziś żarówka muscari jest używana do przyrządzania tradycyjnej kuchni. Plik
Język kwiatów
W języku kwiatów i roślin muscari symbolizuje użyteczność.